به گزارش «نماینده»، محسن کوهکن‌ریزی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری مبنی بر  سبک زندگی و پرهیز از اشرافی‌گری گفت: اشرافی زندگی کردن یعنی از مجموعه مزایای رفاه به حداکثر ممکن بهره و استفاده بردن است. اولین ویژگی کسانی که در مسیر رفاه‌طلبی و دست یافتن به ثروت و استفاده حداکثری از ثروت و به نوعی در مسیر اشرافی‌گری وارد شدند، چشم و هم‌چشمی است؛ متاسفانه در هر جامعه‌ای کسانی که در این مسیر ورود پیدا می‌کنند، مثل یک مسابقه دومیدانی که همه جمع هستند، فرهنگ افتادن در مسیر اشرافی‌گری، چشم و هم‌چشمی است. یعنی حد توقف و ایستادن نیز ندارند. نگاه می‌کنند می‌بینند فردی ماشینی یک میلیاردی خریده و اینها نیز ماشین میلیاردی می‌خرند.

نماینده مردم لنجان در مجلس شورای اسلامی افزود: به صورت طبیعی روحیه زندگی کردن به شکل اشرافی‌گری فرد را در مسیری قرار می‌دهد که او نیز وسایل بهتری بخرد و یا نگاه می‌کند می‌بیند همسایه او در همین مسیر زندگی می‌کند و مبلمان را دو ساله عوض می‌کند و او سعی می‌کند که مبلمان خود را یکساله عوض کند. معمولا چون این مجموعه‌ها با یکدیگر صحبت می‌کنند، اساسا در یک مسیر تفاخرطلبی و به رخ کشیدن استفاده حداکثری خود از ثروت می‌پردازند. اولین نتیجه زندگی اشرافی‌گری، غفلت از اقشاری است که در جامعه بنا بر هر دلیلی محرومیت و مشکلاتی دارند.

اولین آثار اشرافی‌گری دور شدن از انسانیت است

وی ادامه داد: بسیاری از اقشار جامعه اگر گرفتاری‌هایی دارند، اینها جزء لایه‌های پنهان زندگی آنها است. بخشی از اینها گاهی از اوقات مجبور هستند که این را مطرح کنند. آن ضرب‌المثلی که می‌گوید اینها با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند بیانگر همین مسئله است. اولین آثار منفی اشرافی‌گری این است که این افراد را از انسانیت، نوع دوستی و کمک به دیگران جدا می‌کند.

عضو شورای مرکزی فراکسیون ولایی مجلس با بیان اینکه چنانچه کسی در مسیر رفاه گام بردارد، اساسا یک فرد رفاه‌طلب و عافیت‌طلب خواهد شد تصریح کرد: یعنی همه چیز دیگر حول امکانات زندگی می‌چرخد و چنانچه جامعه به ایثار و حل مشکلات او نیاز پیدا کند، نمی‌تواند ورود پیدا کند. معمولا روحیه اشرافی‌طلبی با روحیه کار، مجاهدت، ایثار و گذشت برای دیگران هیچ‌گونه سنخیتی ندارد.

بدترین وضعیت افتادن در زندگی اشرافی گذشتن از کرامت انسانی است

وی اظهار داشت: بدترین وضعیت افتادن در زندگی اشرافی این است که برای حفظ زندگی زودگذر دنیا حاضر می‌شود که از برخی ارزش‌های انسانی که به کرامت او ضربه می‌زند، بگذرد. بعد از پیروزی انقلاب کسانی را داشتیم که آه نداشتند که با ناله سودا کنند و انقلابی و اهل ایثار بودند. حتی کسانی که قبل از انقلاب توانمند بوده و ملک داشتند کمتر برخی مسائل را در آنها می‌بینیم. اما بعد از انقلاب  چه مشروع و چه نامشروع نو کیسه‌هایی بودند که به آدم‌های ترسویی تبدیل می‌شوند که به ویژه در برخی سیاسیون دیده می‌شود. یعنی با هر تشر از طرف دشمن سعی می‌کنند به گونه‌ای توجیه کنند و نه در غالب مقاومت برای دفاع از کرامت انسانی خود بلکه به عنوان اینکه رد شوند و اتفاقی نیفتد که زندگی رفاه‌طلبی آنها را مورد خدشه قرار دهد.

کوهکن بیان داشت: کسانی هستند که زمانی که می‌بینند شرایط سیاسی جامعه به گونه‌ای است که جامعه مطالباتی از آنها دارد و یا پاسخ صحیحی از مطالبات جامعه ندارند، کوچ می‌کنند و خروج از کشور و زندگی در آن طرف مرزها را ترجیح می‌دهند. البته توجیهاتی دارند و بخشی از اینها از محدودیت آزادی یاد می‌کنند در حالی که همین‌ها کسانی هستند که در اولین قدم آزادی که دفاع از استقلال است که اگر آزادی نباشد استقلال هم نیست، حاضر نیستند هیچ گونه سرمایه‌گذاری کنند.

این نماینده مردم در مجلس دهم افزود: آزادی این افراد به همان تفسیرهایی که خودشان می‌کنند از نوع غربی است چراکه همان جاذبه‌های غربی این افراد را به آن سمت و سو جذب می‌کند. افتادن در دام اشرافی‌گری و زندگی تجملی به نوعی با انحراف یک درجه‌ای از مبانی ارزشی و انقلابی شروع می‌شود اما به مرور زمان هر چه جلوتر می‌رود این انحراف به اندازه‌ای زیاد می‌شود که نگاه می‌کنیم می‌بینیم به آدم دیگری تبدیل شده است.

 ۷۰ درصد از افراد جامعه در یک سطح هستند/ سقوط قطعی انسان‌ها در افتادن در دام زندگی اشرافی است 

کوهکن ادامه داد: زمانی که این فرد را با ۱۰ سال قبل مقایسه می‌کنیم تعجب می‌کنیم که ۱۰ سال قبل این فرد برای چهارچوب‌های اخلاقی ارزش قائل بود و نسبت به آنها حساسیت نشان می‌داد اما الان هیچ حساسیتی نسبت به این ارزش‌ها ندارد. لذا سقوط قطعی انسان‌ها در افتادن در دام زندگی تجملی و اشرافی‌گری است و این چاهی است که انتها ندارد یعنی هر چه جلوتر بروند در چشم و هم چشمی بیشتری می افتند و این سقوط  و گرفتن انحنا و زاویه اش نه تنها با انقلاب حتی از ارزش های مذهبی جامعه نیز به نوعی فاصله می گیرد.

وی با اشاره به سبک زندگی در شرایط بحران و تحریم تصریح کرد: هر یک از کلمات بحران و تحریم تعاریف خودش را دارد. شرایط سخت و مشکل همه معانی این کلمات است اما بحران برای آخرین پایه و سطحش است که الان از این کلمه نباید استفاده کنم چراکه کلمه صحیح، شرایط سخت است. به صورت طبیعی فرد یکی یا هر ۲ دیدگاه را دارد. مثلا فرد متشرع و عنصر دینی است و به حکم دین نمی‌تواند یک زندگی داشته باشد که یک بخشی از جامعه حداقل آن را نداشته باشند و او خودش را مسئول در مقابل خدا نبیند. پس یک بخشی از جامعه به واسطه این دیدگاه اعتقادی باید رعایت کنند و در حد متوسط جامعه باشند یعنی ۷۰ درصد افراد جامعه در یک سطح هستند.

در شرایط تحریم باید قناعت کرد

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس با تاکید بر اینکه در شرایط سختی و تحریم باید قناعت کرد، ادامه داد: قناعت به معنی کم مصرف کردن نیست بلکه به معنی درست مصرف کردن است و همه جانبه نیز هست و از یک نقطه‌ای شروع می‌شود و به جایی تسری پیدا می‌کند.