به گزارش «نماینده»، مروری بر کارنامه نزدیک به یکساله اصلاح طلبان در مدیریت شهری تهراننشان می دهد که عملکرد این طیف شامل دستاوردهای عمرانی، فنی، اجتماعی و فرهنگی نمی شود و تنها در بعد سیاسی و آنهم انتخاب شهردار،  استعفای نجفی و بازهم انتخاب شهردار خلاصه شده است.

به نظر می رسد انتخاب شهردار در بین گروه های سیاسی اصلاح طلب به یک بازی جذاب تبدیل شده که هر یک سعی می کنند در دوره ای در این رقابت ها گزینه خود را با انواع سیستم های بازی به مرحله نهایی و در نتیجه به صدر جدول برسانند. حال با پایان فصل نجفی و سقوط وی با مصدومیت (سرطان پروستات بهانه نجفی برای استعفا بود) افشانی از وزارت کشور به شهرداری تهران رسیده است.

نکته جالب این است که تا پیش از انتخاب شهردار از سوی شوراهای شهر و روستا در کلانشهر تهران، شهردار از سوی وزارت کشور انتخاب می شد و دوباره این شیوه به لطف اصلاح طلبان و به شکل دیگری خود را بروز داده است. محمدعلی افشانی، معاون عمرانی و رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور وزارت کشور است. آخرین باری که یک مدیر از وزارت کشور راهی خیابان بهشت شد مربوط به سال ۱۳۸۲ و ورود محمدرضا مقیمی به عنوان سرپرست بود. در شورای شهر اول به دلیل اختلافات زیاد مرتضی الویری مجبور به استعفا و محمد حسن ملک مدنی راه خروج را در شورای اول به او نشان دادند. به دنبال آن بود که شورای شهر از سوی دولت اصلاحات منحل و برای چهارماه مقیمی هم شهردار تهران بود، هم مسئول شورای شهر و هم معاون وزیر کشور وقت بود.

در روی پاشنه اختلاف می چرخد

اگر محمدعلی نجفی با اجماع کامل شورای پنجم وارد ساختمان شهرداری شد و تمجید و بالیدن به این انسجام و اجماع شاه بیت اعضای شورای شهر، گروه های اصلاح طلب و فعالین سیاسی این طیف بود، در حال حاضر تمامی این مولفه ها به فراموشی سپرده شده اند و در همان روز نخست امضای حکم افشانی، دامنه اختلافات بر سر وی شروع و وسیع شده است. رسیدن شورای شهر به یک گزینه تقریبا سیاسی و نه با قابلیت های اجرایی کلان برای کلانشهر تهران تنها هنر شورای پنجم بود که به واسطه اصلاح طلبان رقم خورد. رقابت میان گزینه های شهرداری تهران پس از استعفای نجفی میان کسانی خلاصه شد که در بهترین حالت می توانستند در حد معاونت های شهرداری تهران فعالیت کنند. سه معاون شهردار سابق بعلاوه محمدعلی افشانی و سیدمحمود حسینی، ترکیبی را ایجاد کردند که رای به هر یک از آنها انتخاب بین بد و بدتر بود.

افشانی حاصل خروجی لابی ها، اختلافات و غافلگیری گروه های سیاسی و اعضای شورای شهر است. این غافلگیری را می توان از عدم رای محمود میرلوحی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت به گزینه مدنظر این حزب دریافت. او در رقابت نیمه نهایی تنها با یک رای مانع از راهیابی پیروز حناچی به دور نهایی شد. محمدعلی افشانی ۱۶ رای، مکارم ۱۱ و حناچی ۱۰ رای کسب کردند تا راه برای افشانی و مکارم هموار شود. این بدان معنا بود که حزب اتحاد ملت می بایست میان گزینه حزب اعتمادملی و گزینه ای که همواره مورد نقد فعالین حزب اتحاد ملت و یاشار سلطانی یار غار حناچی بود، یکی را انتخاب می کردند و ناگزیر به سمت افشانی غش کردند.

این رقابت در حالی رقم خورد که محمد قوچانی، عضو کمیته سیاسی حزب کارگزاران آن را حاصل فراکسینونیسم و ادعاهای بزرگ اعضای اتحاد ملت می داند و به انتقاد تند از مواضع و رویکرد تخریبی این حزب در شورای شهر پرداخته است. وی هشدار داده که حاصل جمع چنین روندهای از بین رفتن سرمایه اجتماعی رئیس دولت اصلاحات خواهد شد: «در درون شورای شهر تهران گونه‌ای فراکسیونیسم شکل گرفته است که در نهایت به ضرر جبهه اصلاحات منجر خواهد شد. ما به صورت جبهه‌ای در انتخابات شوراها پیروز شدیم و به صورت جبهه‌ای هم باید کار کنیم. نمی‌شود جبهه‌ای پیروز شد و حزبی عمل کرد! رفتار نادرستی که سران حزب دوست و برادر، حزب اتحاد ملت، در حذف نامزدهای رقیب و قراردادن سه نامزد از یک حزب در فهرست یک چهارم نهایی انجام دادند به شدت ضد جبهه‌ای بود که در نهایت نتیجه منطقی این چپ‌روی و تک‌روی حذف هر سه نامزد- که در میان آنان افراد مناسبی هم بودند- شد. متاسفانه نظام مشارکت و تهیه فهرست انتخاباتی جبهه اصلاحات در شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان دارای ایراداتی اساسی است که در فرصت مقتضی به آنها خواهیم پرداخت.»

وی فرصت باقیمانده برای شورای شهر را که از گزینه های حداکثری مانند محسن هاشمی به بهانه یک دست بودن شورای شهر صرف نظر کرد را بسیار کوتاه ارزیابی کرده است: «اگر اصلاح‌طلبان نتوانند در این فرصت اندک باقی‌مانده معضلاتی مانند ترافیک، آلودگی هوا و بافت‌های فرسوده را حل کنند و چند پروژه عمرانی مانند باغ کتاب، باغ پرندگان، فرهنگسراها و همشهری را که در ادوار شهردارانی چون غلامحسین کرباسچی و محمدباقر قالیباف با اجماع حاکمیت شکل گرفت را به انجام برسانند نه فقط یک حزب که همه جبهه اصلاحات بازنده ماجرا خواهد بود و سرمایه اجتماعی سیدمحمد خاتمی هم برباد خواهد رفت.»

بازی سیاسی اصلاح طلبان در مدیریت شهری و از سوی کارگزاران، اتحاد ملت، اعتماد ملی، ندای ایرانیان، حزب کار و چند انجمن اسلامی وابسته به اصلاح طلبان که هر یک سهمی در شورای شهر دارند، اختلافات را به درون احزاب سیاسی نز کشانده است تا جاییکه محمد نعیمی پور، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت تهدید به استعفا کرده بود. محمد  نعیمی پور معاون اجرایی حزب اتحاد ملت که پیش تر نیز در جریان استعفای محمدعلی نجفی، کارگزاران سازندگی را متهم به فشار بر وی و تصمیم خارج از شورای برای استعفای نجفی کرده بود، این بار منتقد درون حزبی است که درگیری ها و اختلافات میان اعضای اتحاد ملت را با شایعه استعفای خود از حزب قوت بخشید. بدنه حزب اتحاد ملت نیز از عملکرد اعضای شورای شهر وابسته به این حزب و دبیرکل آن، علی شکوری راد ناراضی هستند. اتحاد ملت که با در دور نهایی رقابت میان ۵ گزینه شهرداری سه نفر را به این دور رسانده بود، به گونه ای ناشیانه بازی کرد که هیچ کدام از گزینه هایش نتوانستند وارد دور نهایی شوند و اعضای این حزب مجبور شدند بین بد و بدتر به افشانی رای دهند.

بنابراین از آنجاییکه محمدعلی افشانی نه حاصل اجماع اصلاح طلبان بلکه نتیجه اختلافات و زدوبندهای سیاسی برای نشستن بر کرسی شهرداری بوده، نمی توان انتظار داشت که وی به مانند حتی نجفی در ماههای نخست پشتوانه ای کامل شورای شهر را پشت سر خود داشته باشد و با کوچکترین اشتباه باید منتظر بدترین نقدها و تخریب ها از سوی اصلاح طلبان باشد. حال آنکه در این بین عملکرد اجرایی وی نیز از سوی جریانات رقیب و رسانه های مستقل زیر ذره بین است و باید دید او می تواند به صورت نسبی هم شده، اندکی از دستاوردهای بزرگ شهردار سابق تهران را تکرار کند و یا در بازی اختلافات سیاسی اصلاح طلبان تنها در حال دفع حملات و گفتار درمانی و شعارزدگی خواهد بود.