به گزارش ماهنامه «نماینده»، برای سنجش معیار انقلابی‌گری مجلس و نمایندگان محترم مجلس نیاز به یک تحقیق ویژه براساس شاخصه‌هایی است حضرت آقا سال قبل مطرح فرمودند و نیز شاخصه‌های عمومی که در این قضیه مورد توجه صاحب‌نظران است.

در کلیت کار مجلس و در مباحثی که مربوط به آرمان‌های انقلاب و مسائل استراتژیک نظام است، نمایندگان از چپ و راست عموماً انقلابی عمل کرده‌اند؛ به‌گونه‌ای که نماینده‌ای را نمی‌بینیم که خارج از اصول مصرح قانون اساسی یا آرمان‌های انقلاب یا فرمایشات رهبری بخواهد کاری را انجام دهد.

در زمینۀ شیوه‌ها و روش‌ها ممکن است تجلی کار مختلف باشد. در مجموع اگر بخواهیم درصدگذاری کنیم، 70 درصد از عملکرد مجلس دهم در راستای مسائل و مؤلفه‌های انقلابی است که مقام معظم رهبری فرمودند و 30 درصد باقی‌مانده هم همان روش‌ها و شیوه‌های اجرایی متفاوتی است که نمایندگان به صورت خاص مدنظر دارند.

به‌نظر من، آن 30 درصدی که معتقدم انقلابی عمل نشده، بیشتر در حوزه‌هایی که به مردم‌گرایی و مردم‌محوری و در خدمت مردم بودن و پرهیز از اشرافی‌گری، پارتی‌بازی و باندبازی مرتبط است که عملکرد مجلس قابل تأمل است. البته این وضعیت در مجالس قبل هم بوده است و هر چه جلوتر می‌رویم متأسفانه مسائلی مانند اشرافی‌گری و دوری از مشی مردمی و تشکیل زندگی متوسط، باندگرایی، باندبازی و قوم‌گرایی سیاسی بیشتر دیده می‌شود و در این مجلس هم در این زمینه‌ها می‌توان به بخشی از بدنۀ مجلس و نمایندگان نمرۀ منفی داد.

مبحث کلانی که در مسئلۀ فرهنگ در کشور ما وجود دارد این است که همه اعم از مجلس و سایر قوا و دستگاه‌های مختلف، به آن بی‌تفاوت هستند و آن، موضوع «قدرت نرم» در عرصۀ روابط بین‌الملل است. امروز بیش از 30 سال است که بحث قدرت نرم هم در سطح بین‌الملل و در کشورهای مختلف مطرح شده و هم در بین ملت‌ها، اما ما از قدرت نرم خودمان که قدرت جذب بدون اجبار است، غافل هستیم. قدرت نرم یعنی قدرت جذب دیگران یا خارج کشور یا داخل کشور، بدون خشونت، تهدید و اجبار است. این قدرت فرهنگی است. ما مسئلۀ استفاده از قدرت فرهنگی را در کشور نادیده گرفته‌ایم؛ درحالی‌که تأثیر و هزینۀ کمی که قدرت نرم نسبت به قدرت سخت یا حتی قدرت هوشمند دارد، غیرقابل انکار است.

مجلس از این باب که در رأس امور است و ریل‌گذاری می‌کند، جایگاه بسیار حساس و اثرگذاری دارد، بنابراین اگر از تأثیرگذاری خود به‌ویژه در حوزۀ فرهنگ غفلت کند، این خسارت‌بار خواهد بود، درحالی‌که متأسفانه این تفکر و دغدغه را در مجلس نداریم که برای حوزۀ فرهنگ وقت بگذاریم. البته واقعیت این است که فرهنگ در کشور ما جزیره‌ای است. درحالی‌که فرهنگ روحی است که در کالبد یک جامعه دمیده می‌شود، یعنی کلیت کار فرهنگ در همه جا مهم است و این، ابتدا باید در مجلس درست شود و نمایندگان مجلس تصور درستی از فرهنگ و اجرای فرهنگ داشته باشند و در حوزۀ فرهنگ باید انقلابی و جهادی وارد شوند.