به گزارش «نماینده» مهدی بهلولی با بیان اینکه بعضی از مشکلات در تمام سیستم آموزشی دنیا وجود دارد، گفت: بعضی از ناهنجاری‌ها مثل خودکشی دانش‌آموزان، در همه جای دنیا وجود دارد اما مشکل اصلی سیستم ما، اعلام نکردن آمارهای مربوط به آن است.

وی ادامه داد: خودکشی در ایران به نسبت خیلی از کشورهایی که وضعیت آموزشی بهتری نسبت به ما دارند، کم‌تر است اما بازهم آمارها اعلام نمی‌شود.

این کارشناس آموزشی اضافه کرد: کارشناسان باید با اطلاع از میزان آسیب‌های اجتماعی به مقایسه آن سایر کشورها بپردازند تا به یک دید جامع نسبت به وضعیت فعلی دست پیدا کنند و بعد برای کم کردن آن راه‌حلی بیاندیشند.

بهلولی تاکید کرد: برای مثال اگر می‌خواهیم راجع به آزار و اذیت دانش‌آموزان در ایران نسبت به معیار جهانی تحقیق کنیم باید حتما اطلاعات کافی در این باره داشته باشیم. حداقل در آموزش و پرورشی که رکن بسیار مهم هر جامعه‌ای است.

این کارشناس آموزشی با بیان اینکه باید به سمت شفاف‌سازی آماری برویم، ادامه داد: در زمان حاجی‌بابایی می‌گفتند حتی یک بچه بازمانده از تحصیل هم نداریم اما سر خیابان یک لشکر بچه کار ایستاده بود که هیچکدام درس نمی‌خواندند.

وی اضافه کرد: بعدها مشخص شد که در حدود ۲تا ۳میلیون کودک بازمانده از تحصیل داریم که فقط ۱۰۰هزار نفر برای مثال در سیستان و بلوچستان هستند.

بهلولی تاکید کرد: وجود این آسیب‌ها حتی در کشورهایی که سیستم آموزشی بسیار قوی دارند تا اندازه‌ای طبیعی است اما در عین حال با اعلام نکردن آمار آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان، انگار به‌جای درمان، بیماری را پنهان کرده‌اید.

او با اشاره به انحراف آموزش و پرورش از هدف اصلی خود گفت: در حال حاضر مدیران مدارس به دنبال تامین نیازهای اولیه هستند این در حالی است که آن‌ها باید به‌طور مداوم پیگیر نوآوری تحصیلی و وضعیت دانش‌آموزان باشند.  

این کارشناس آموزشی اضافه کرد: یکی از مشکلات ما این است که مسوولان در حرف و سخنرانی درباره اهمیت آموزش و پرورش صحبت می‌کنند اما در عمل وزارت‌خانه‌ای از هم پاشیده می‌بینیم که هیچ هدف مشخصی ندارد.

وی تاکید کرد: این وزارت‌خانه به‌اندازه‌ای با مشکلات ریز اجرایی درگیر است که هدف خودش را فراموش کرده و پژوهش در آموزش و پرورش تبدیل به فعالیت‌های حاشیه‌ای شده است.

این کارشناس آموزشی در پایان با بیان اینکه سیستم آموزشی ما پویایی لازم را ندارد، اضافه کرد: در بعضی از مواقع آموزش و پرورش طرح‌هایی را اجرا می‌کند که در تمام دنیا با شکست مواجه شده است اما باز می‌خواهد آن را تکرار کند و باز شکست بخورد.