به گزارش «نماینده»، ماجرای دعوای سیاسی رجب طیب اردوغان با مقامات سیاسی حاکم در آلمان از اظهارات وی بعد از نماز جمعه استانبول آغاز شد.

اردوغان در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی در خصوص انتخابات آلمان گفت: ۲۵ الی ۳۰ روز دیگر در آلمان انتخابات برگزار خواهد شد. احزاب سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی آن گمان می‌کنند که هر چقدر ترکیه را بکوبند آرایشان نیز به همان میزان افزایش خواهد یافت. به هموطنانمان در آلمان می‌گویم که مبادا اشتباه کرده و از اینها حمایت کنید. اینها بدخواه ترکیه هستند. از حزبی حمایت کنید که سیاستش دشمنی با ما نیست. این انتخابات به منزله مبارزه شرافت برای همه هموطنان ما به عنوان شهروندان آلمان است.

وی درباره خواست ترکیه از آلمان برای استرداد برخی اتباع ترکیه که در آلمان به سر می‌برند و با جریان گولن و پ ک ک ارتباط دارند نیز گفت: ما مسئولیت دیپلماتیک خود را انجام داده‌ایم؛ یادداشت خود را به مقامات آلمانی داده و از آنها خواستیم اقدامات لازم را انجام دهند. همانطور که آلمان درخواست استرداد شهروندان خود را بصورت متفاوت مطرح می‌کند، ما نیز می‌خواهیم تروریست‌هایی که در آنجا حضور دارند را بازگرداند، آن هم در شرایطی که آنها مجرمان را از ما می‌خواهند و ما تروریست‌ها را.

من شخصاً پرونده ۴۵۰۰ تروریست را به خانم مرکل دادم، ولی هیچ بازخورد مثبتی از آنها دریافت نکردیم و هنوز منتظریم. فرض کنیم ۳ تا ۵ بازداشتی آلمانی در کشور ما باشند. همواره آنها را از ما می‌خواهند، ولی ببخشید اگر آنها سیستم قضایی دارند ما هم داریم. دادگاه ما درخصوص آنها تصمیم می‌گیرد و سپس اقدام لازم را انجام می‌دهیم.

زیگمار گابریل اما به سرعت و تنها ساعتی پس از این اظهارات اردوغان واکنش نشان داده و این اظهارات را رد کرد. وی همچنین اظهارات اردوغان علیه مقامات و احزاب آلمان را دخالت در امور داخلی این کشور خواند.

اردوغان روز بعد(شنبه) نیز این اظهارات را با شدت بیشتری تداوم داد.

وی در جمع مردم شهر دنیزلی گفت: معلوم بود که از دعوت ما از ترک تباران آلمان ناراحت خواهند شد. به تلاش‌های خود ادامه خواهیم داد. اکنون خطاب به برادران خود در اروپا اعلام می‌کنم که حق دموکراتیک خود را پای صندوق‌های رای و به بهترین شکل ممکن استفاده کرده و درس خوبی به آنها بدهید.

رئیس جمهور ترکیه یادآور شد: وزیر امور خارجه فعلی آلمان نیز حد خود را نمی‌داند. شما در چه جایگاهی هستی که با رئیس جمهور ترکیه این گونه صحبت می‌کنی؟ شما باید با همتراز سیاسی خود و وزیر امور خارجه ترکیه گفت‌وگو کنی. حد و حدودت را بدان. شما چقدر سابقه در امور سیاسی داری؟ چه تجربیاتی داری؟ زندگی ما در سیاست و مبارزات سیاسی گذشته است. از این رو برای ما مهم نیست که درهای گمرکی آلمان را باز می‌کنید یا نه. این موضوع اصلاً اهمیتی ندارد. کشورهایی که درهای خود را به روی ما گشوده‌اند، با استقبال قبول کرده و ما نیز درهای کشورمان را به رویشان باز می‌کنیم. این کشورها برای ما کافی هستند.

درباره این اختلاف جدید چند نکته حائز اهمیت است.

- در حال  حاضر احزاب و جریانات میانه بر سر کار هستند. اتحادیه دموکراتهای مسیحی که ائتلاف راست میانه را تشکیل می‌دهند و حزب سوسیال دموکرات که به چپ میانه معروف است و می‌توان گفت که تشویق رای به دشمنان و مخالفان این گروه‌ها یعنی تلاش برای روی کار آوردن جریانات تندرو در آلمان.

- امروز بیش از ۵ میلیون ترک تبال در آلمان زندگی می‌کنند که ۳ میلیون نفر آنها شهروند آلمانی محسوب شده و می‌توانند رای دهند. در همه پرسی تغییر قانون اساسی ترکیه ۶۳ درصد اتباع ترک مقیم آلمان رای آری دادند که در این شرایط می‌توان گفت حدود ۲ میلیون رای دهنده آلمانی ترک تبار احتمالاً به خواسته اردوغان واکنش مثبت نشان خواهند داد.

- در انتخابات دور گذشته پارلمانی آلمان بیش از ۴۴ میلیون نفر شرکت کردند که تاثیر آرای ترک تباران آلمانی رقمی در حدود ۸ درصد خواهد بود. این رقم اگرچه تاثیر چندانی در قدرت گیری احزاب نخواهد داشت اما می‌تواند در تعداد کرسی‌های مجلس، تاثیر غیر مستقیمی بر سیاست‌های دولت روی کار آمده داشته باشد.

- این بحران اولین بحران در روابط دو کشور نیست و می‌توان بحران آوارگان سوری و نیز بحران بوجود آمده در جریان همه پرسی قانون اساسی ترکیه را نیز به این کارنامه اضافه کرد که اولی با یک تفاهم تا حدودی شد اما دومی مانند آتش زیر خاکستر باقی ماند و امروز دوباره خودنمایی می‌کند.

- کارشناسان ترک بر این باورند که بحران کنونی با آلمان به ۲ دلیل به این زودی پایان نخواهد یافت. اول اینکه در آلمان  مانند روسیه یک نفر تصمیم گیرنده نیست که با یک نامه عذرخواهی همه چیز فیصله یابد. دوم اینکه جریانی که اردوغان به مخالفت با آن پرداخته(جریان راست و چپ میانه) بنا بر نظر سنجی‌ها در دور آینده نیز قدرت را در دست خواهد داشت و این یعنی جنگ لفظی ادامه خواهد یافت.

اردوغان مدتی بعد از رفراندوم تهدید کرده بود جواب اروپایی‌ها را خواهد داد و پس از آن از ترک‌های مقیم این کشورها خواسته بود با فرزندان زیاد، نسل ترک‌ها را در اروپا افزایش دهند تا بتواند سیاست‌های بلند پروازانه و بلند مدت خود را پیش ببرد.

در مجموع به نظر می‌رسد که بحران کنونی ترکیه با آلمان و برخی کشورهای اروپایی روندی تصاعدی را خواهد پیمود و با سیاستی که اردوغان در پیش گرفته و ابزاری که علیه اروپا از آنها استفاده می‌کند، مانند پناهجویان سوری یا اتباع ترکیه در این کشورها، طی یکی دو سال آینده حداقل این بحران فروکش نخواهد کرد.