به گزارش «نماینده»، جمشید پژویان با بیان اینکه دولت قادر به ساماندهی حل مشکل اشتغال در کشور نیست  گفت : دولت در تلاش است به هر نحوی نشان دهد که به فکر اشتغال آفرینی در کشور است در حالی که عملا نقش بازی می کند و خود به خوبی به این نکته واقف است که ایجاد اشتغال راهکاری جز رشد اقتصادی و استفاده از سرمایه های داخلی ندارد. در نتیجه دولت هنگامی که قادر نیست عامل مهم اشتغالزایی را ساماندهی و ایجاد کند مجبور به ارائه طرح هایی می شود که عملا بازده ماندگار و طولانی ندارد. وی در ادامه افزود: بنده از همان روزی که طرح ضربتی اشتغال زایی یا خود اشتغالی توسط دولت های گذشته مطرح شد به شدت با آن مخالف بودم چرا که این مساله از اساس اشتباه است وعدم توجه به اصول اقتصادی که می تواند منبع ایجاد شغل شود در طرح های اینچنینی تنها به هدر رفت منابع کشور منجر می شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان کرد: بنده در گذشته این موضوع را با مطالعات میدانی به مسئولان اعلام کردم که ۹۸ درصد روش ها و راهبردهایی که برای طرح های اشتغالزایی در نظر می گیرند از پایه واساس مشکل دارد بنابراین بهتر است هر چه زودتر آنها را متوقف کنند که متاسفانه کسی به این موضوع اهمیتی نمی دهد.

این استاد اقتصاد با بیان اینکه طرح کارورزی تنها یک طرح برای سرگرمی جوانان است اظهار داشت: هر چند دولت تلاش دارد تا با راه اندازی طرح کارورزی راه مفری برای برون رفت از مشکلات اشتغال جوانان ایجاد کند اما بنده تنها در یک مورد با آن موافق هستم و آن مهارت آموزی به نیروی جوان است اما دولت عملا در این طرح راه به جایی نمی برد.

رئیس پیشین شورای رقابت تصریح کرد: به هر حال اگر جوانان با توجه به علاقمندی و رشته تحصیلی خود مهارت آموزی کنند می توانند در زمانی که  اولین تقاضا در بازار کار ایجاد می شود جذب آن بازار شوند که این نیز بسته به فراهم بودن ومساعد شدن شرایط اقتصادی برای افزایش تولید دارد. به هر حال ممکن است درصدی از این جوانان وارد بازار کار شوند اما در کل نمی توان گفت این طرح تضمین کننده اشتغال جوانان است. پژویان افزود: به نظر می رسد قبل از اینکه طرح کارورزی دولت طرحی برای مهارت افزایی وایجاد اشتغال باشد تنها محلی برای سرگرم کردن جامعه بیکار است بنابراین هیچ اطمینانی به جذب شدن آنها در بازار کار وافزایش اشتغال وجود ندارد.

وی درخصوص مشکلات ساختاری اقتصاد کشور، گفت: متاسفانه مشکل اشتغال در اقتصاد ایران نهادینه است. ایران از دوران بعد از ساخت جاده ابریشم همیشه نقش تاجر مآبانه ای را در اقتصاد داشته است به این معنا که در آن دوران و در زمانی که نفت اصلی ترین کالای تجاری ما شد مثلا یک نفر چند بشکه نفت به سایر کشورها صادر می کرد در حالی که ما کالایی را از آن کشور دریافت می کردیم که محصول تلاش پنجاه نفر بود به این معنا که در آن کشور پنجاه نفر روی نفت خام ما کار می کردند و پنجاه شغل وجود داشت در حالی که در ایران یک شغل ایجاد شده بود! و چهل ونه نفر دیگر بیکار هستند!! در واقع سیاست های غلط ما در طول سال های گذشته به نوعی برای خارجی ها شغل ایجاد کرده نه برای داخل.

وی ادامه داد: سر وصدای بیکاری زمانی در ایران درآمد که دولت بسیار بزرگ شده بود. در اوایل دهه ۷۰ این خود دولت بود که اتفاقا بازار کسب وکار و اشتغال را تحت تاثیر منفی قرار داد، هنگامی که دولت همچنان علاقمند به خام فروشی است یعنی علاقه ای به ایجاد شغل در کشور ندارد. از سوی دیگر بخش خصوصی ما نیز هیچ گاه نتوانسته به طور مستقل در بازار کار  اشتغال ایجاد کند به این دلیل که اصلا ایران تولید کننده نیست!! اصلا ما چیزی به نام صنعت نداریم که در آن حرفی برای تولید داشته باشیم ... بی تردید طرح هایی که از سوی دولت برای اشتغالزایی ارائه می شود تنها یک بازی برای سرگرمی و جذب  بیکاران است که به اصطلاح عامیانه می توان گفت دولت جوانان را سرکار گذاشته است!! بدون اینکه کاری داشته باشند عنوان اشتغال زایی را به خود داده وآنها را صاحب شغل نشان می دهد! این مساله زمانی نمود خواهد داشت که بازار ایران تولید مدار شده و نیازمند جذب مهارت آموختگان باشد که در حال حاضر چنین زمینه ای در اقتصاد ایران فراهم نیست.