هفته نامه «نماینده»؛ عبدالکریم حسین‌زاده*/ کوله‌بران افرادی هستند که از سر ناچاری، عدم اشتغال و به‌منظور تأمین معاش، جانشان را کف دستانشان می‌گذارند و در بدترین شرایط توپوگرافی و اقلیمی خشن و باوجود مخاطرات مختلف جانی به این کار اقدام می‌کنند. کوله بری از سال‌های متمادی وجود داشته و دارد.
تمام این‌ها از سر ناچاری است. اگر همبستگی میان نرخ اشتغال با نرخ بیکاری میزان شاخص‌های مختلف توسعه‌یافتگی اقتصادی را در مناطقی که کوله باری در آن صورت می‌گیرد با میانگین‌های کشوری بسنجید می‌بینید که هر میزان نرخ اشتغال پایین، نرخ بیکاری بالا و میزان شاخص‌های اقتصادی کاهش یافته این اتفاقات در مرزها صورت گرفته و رفته‌رفته به یک پدیده و معضل تبدیل شده است.
کوله بران همه نوع کالا از لوازم خانگی گرفته تا لوازم خودرو، پوشاک و حتی خوراکی را حمل می‌کنند اما متأسفانه تمام سود را صاحب بار می‌برد. کوله بران تنها هزینه حمل بار را دریافت می‌کنند.
معتقدم این موضوع یک تراژدی است. در دنیای مدرن امروز و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم نباید شاهد این قبیل مسائل باشیم. این مسئله به لحاظ فرهنگی و اجتماعی برای کشور ما خوشایند نبوده و در شأن ملت ما نیست که افراد از سر ناچاری دست به چنین کاری بزنند.
البته ظرفیت‌های کلانی در این مناطق برای اشتغال‌زایی وجود دارد. به‌طورکلی ۳ استان کشور از جمله آذربایجان غربی، استان کردستان و کرمانشاه به‌عنوان استان‌های مرزی با این موضوع روبه‌رو هستند.
اقتصاد غالب هر سه استان کشاورزی است که با فعال کردن صنایع تبدیلی پیرامون حوزه کشاورزی و احیای اشتغال در آن مناطق می‌توان ظرفیت‌های کلان ارزآوری در کشور محسوب شوند؛ اما متأسفانه نتوانستیم در آنجا سرمایه‌گذاری‌های مشخصی داشته باشیم.
برای توسعه کشور لازم است تا زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی را ایجاد و تقویت کنیم تا به این وسیله در جهت افزایش نرخ اشتغال تلاش کنیم. در عوض به‌جای اینکه در مرزهایمان شاهد تلفات جانی باشیم و مبادلات انسانی صورت گیرد از نیروهای کوله بر که سرمایه‌های اجتماعی کشور هستند در واحدهای صنعتی و تولیدی استفاده کنیم.
برای حل این موضوع باید در وهله اول نگاهمان را به پدیده کوله بری تغییر دهیم باید بتوانیم از آن‌ها برای تبدیل فرصت جدید توسعه درون سرزمینی و نه تهدید قلمداد کردنشان، بهره گیریم. باید برای کوله برها شرایط بیمه‌ای، اشتغال و تأمین امنیت شغلی ایجاد کنیم. شاخص‌های توسعه‌یافتگی را در این نقاط افزایش دهیم و این‌ها محقق نخواهد شد مگر با اجرای دقیق طرح آمایش سرزمین و کاهش عقب‌ماندگی این مناطق و نگاه ویژه قائل شدن برای مناطقی که با این موضوعات روبه‌رو هستند.
مسئله دیگری که بسیار حائز اهمیت است تغییر نگاه و زاویه دید به مرزها است. این مردمان سالیان متمادی مرزدار، مرزبان و مرزنشین بودند. ما نیز امروز باید از مرز به‌عنوان یک فرصت طلایی استفاده کنیم. مرزها را تجاری و بازرگانی کنیم و از این طریق امنیت این مناطق را تأمین نماییم چراکه برقراری امنیت مرزها از این طریق بسیار بهتر از اقدامات امنیتی برای حفظ امنیت آنجاست.
اگر این تغییر رویکرد در سطوح مختلف روی دهد مطمئناً این پدیده‌ها به وجود نخواهد آمد. اگر ما دریافت عینی، واقعی و دقیقی با موضوع داشته باشیم این مشکلات پیش نخواهد آمد. مردم از جانشان سیر نشدند که بخواهند در قبال کمترین میزان درآمد مسافت‌های طولانی را طی کنند و جانشان را به خطر بیندازند.
در آخرین آمارها در حادثه هفته گذشته ۵ نفر از کوله برها جان خود را از دست دادند. این در حالی است که این اتفاق همواره هر سال، هر ماه و هر روز تکرار می‌شود چراکه این مناطق به علت ارتفاع بالا از سطح زمین و شرایط اقلیمی با سرما و یخبندان مواجه است و اگر این مسئله نیز نباشد مخاطرات دیگری امنیت جانی افراد را با تهدید مواجه می‌سازد.

*نماینده مردم نقده و اشنویه در مجلس