«نماینده»؛ ابوالفضل سروش*/ به‌طورکلی باید به این مسئله اشاره کرد که اجرای طرح «تحول سلامت» توانسته یک رضایت‌مندی نسبی در وضعیت بهداشت و درمان مردم به‌وجود بیاورد. این طرح، طرح مطلوبی به‌شمار می‌رود اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که طرح تحول سلامت دارای اشکالاتی است که باید دولت هرچه سریع‌تر فکری برای مرتفع کردن این مشکلات کند. از جمله اشکالات موجود در این طرح بهداشتی، درمانی می‌توان به عدم عدالت در پرداخت‌ها اشاره کرد. از سوی دیگر عدم رضایت‌مندی کامل عموم جامعه پزشکی کشور نیز مشکل دیگر این طرح است. تخصیص بودجه درنظر گرفته شده برای طرح تحول سلامت نیز موضوع مهم دیگری است که باید به آن پرداخته شود چراکه این بودجه بیش از خدماتی است  که به مردم ارائه می‌گردد.

در یک نگاه جامع باید گفت بودجه در نظر گرفته شده برای بخش سلامت چندان مدیریت نمی‌شود؛ ازاین‌رو انتظار بیشتری برای مدیریت بودجه در این بخش می‌رود. لازم است تا با مدیریت عالمانه‌تر و جامع‌تری حجم این بودجه را کاهش داده و بخشی از آن را برای حوزه اشتغال خرج کنیم. این بودجه می‌تواند به سمت اشتغال‌زایی، رونق اقتصادی و بنگاه‌های زودبازده برود و با وجود شرایط رکودی حاکم بر اقتصاد کشور، این بخش که به‌اندازه حوزه سلامت و درمان نیز مهم است را تقویت کنیم. این‌ موارد از جمله آسیب‌های طرح تحول سلامت به‌شمار می‌رود که باید آسیب‌شناسی شود. البته که حوزه بهداشت و درمان باید تقویت شود اما این امر نیازمند مدیریت عالمانه‌تر و جامع‌تری است. برای روشن‌تر شدن مقصود این گفته باید به این مثال اشاره کنم که می‌توان با یک میلیون تومان سفر کرد و در عین حال همان سفر را با ۵۰۰ هزار تومان انجام داد و ۵۰۰ هزار تومان مابقی را برای دیگر امور صرف کرد. باید برای پول در نظر گرفته شده در حوزه سلامت قدری بیشتر دقت شود. می‌تواند بخشی از این پول به سمت رونق اقتصادی و بیکاری برود و بخش دیگر نیز در حوزه موردنظر صرف شود. در حال حاضر با طرح تحول سلامت در کشور مردم ۵ تا ۱۰ درصد هزینه درمانی خود را پرداخت می‌کنند. مجلس و دولت آنقدر پول ندارد که بخواهد این اندازه از پول و بودجه کشور را صرف بخش سلامت کند.

بنده یک پزشک هستم باید از این طرح دفاع کنم اما در دو،سه هفته گذشته وزارت بهداشت با کمک مجلس ۸ هزار میلیارد تومان به بخش سلامت تزریق کرد که اگر این مقدار پول مدیریت شود به‌نحوی که ۵ هزار میلیارد از آن به بخش سلامت و  ۳ هزار میلیارد باقی‌مانده صرف اشتغال جوانان شود، تا حدی وضعیت بیکاری در جامعه نیز ساماندهی می‌شود. البته ناگفته نماند شاید اگر ۵ برابر این پول را نیز به بخش بهداشت و درمان و حوزه سلامت اختصاص دهیم هنوز اشکالات این حوزه مرتفع نشود.

نکته اینجاست که ما پول محدودی در اختیار داریم که باید به ۱۰ مشکل اساسی که بهداشت و درمان یکی از آنهاست، بپردازیم. بنابراین باید همین پول اندک را نیز مدیریت کنیم. لازم است تا اولویت‌بندی را در دستور کار خود قرار دهیم ممکن است یک منطقه محروم به بیمارستانی ۱۰۰ تخت‌خوابه نیاز داشته باشد اما در همان منطقه ۱۰ هزار جوان بیکار نیز باشند؛ در اینجا باید اولویت‌ها را در دستور کار قرار داد به نحوی که به‌جای بیمارستان ۱۰۰ تخت‌خوابه، بیمارستانی ۴۰ تخت‌خوابه بسازیم و پول باقی‌مانده را برای ایجاد اشتغال جوانان بیکار در نظر بگیریم. در حال حاضر پایه‌های بهداشت و درمان در تمام نقاط کشور وجود دارد که برای بهبود این شرایط باید با برنامه‌ریزی بیشتر در جهت امکانات و تجهیزات پزشکی و نیروی انسانی متخصص و ساخت بیمارستان‌های لازم در مناطق محروم اقدام کنیم.  

*عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی