هفته نامه «نماینده»؛ محمدامین توکلیزاده*/ انقلاب اسلامی با پشتوانه مردمی بسیار بالا به پیروزی رسید و همین پشتوانه مردمی توانسته تا به امروز به بقاء و دوام آن کمک نماید و البته ۸ سال دفاع مقدس نیز با جاننثاری همین مردم به افتخاری بزرگ برای ملت ایران بدل گردید.
لیکن نباید فراموش کنیم که مهمترین و عظیمترین قشر حامی انقلاب و مدافع جمهوری اسلامی را مستضعفین و محرومین تشکیل میدهند، هرچند که انگیزه حمایت از انقلاب و شرکت در دفاع مقدس مادی نبوده و نیست؛ لیکن اگر انقلاب مستضعفان در نهایت ثمره عمیق و وسیعی برای محرومین و مستضعفان نداشته باشد بلاشک از مسیر اصلی خود فاصله گرفته است.
اقشار مرفه و متوسط شهری به بالا، بنا به دلایل متعدد عمدتاً گرایشهای غربگرایانه دارند هر چند در میان آنها هم عدهای جزء مدافعان انقلاب اسلامی هستند اما عمدتاً علت حمایت و همراهی آنها با نظام اسلامی وجود امنیت در کشور است که مسیر رفاه را برای آنها هموار میکند.
اما جریان مستضعف و محروم جامعه امروز به چه میزان پیوستگی و دلبستگی خود را با نظام اسلامی حفظ کرده است؟ پاسخ به این سؤال مهم میتواند مبنای بسیاری از برنامهریزیها و عملکردهای آینده باشد.
توسعه حاشیه شهرها، امواج شدید بیکاری و رکود بهویژه در سالهای اخیر بیانگر آن است که اوضاع برای اقشار کمبرخوردار بسیار مشقتبار است و اندکی کنکاش در اوضاع روستاها و شهرهای کوچک و حاشیۀ شهرهای بزرگ سریع شما را به این نتیجه خواهد رساند که با وجود خدمات بسیار زیاد انجام شده پس از انقلاب اسلامی، جمعیت زیادی از کشور دچار فقر هستند؛ و همین یعنی زنگ خطر جدی برای مسئولان و مدیران کشور البته بار اصلی اقتصاد در کشور بر عهدۀ قوه مجریه میباشد و این قوه در دورههای مختلف کارنامه موفقی در حوزه اقتصاد از خود بجای نگذاشتهاند و هرکدام آسیبهایی را در این حوزه به دوره بعدی تحویل دادهاند؛ اما نیک میدانیم قضاوت نهایی افکار عمومی از ناکارآمدی دولتهای گذشته و فعلی در حوزه اقتصاد اصل نظام را هم مورد چالش قرار خواهد داد.
موفقیت نظام اسلامی و بهویژه فرماندهی کل قوا در حفظ امنیت کشور و فراهم آوردن فضای مناسب برای شکوفایی اقتصادی از دید مردم دور نمیماند ولیکن باید اذعان داشت که کوچک شدن سفره مردم در سالهای اخیر و تغییر سبک زندگی، توأمان سرمایۀ اجتماعی نظام را هدف قرار داده است.
انقلاب مستضعفان و محرومان در برابر اشراف و طاغوت و استبداد با پرچمداری فقیه و عارف و سیاستمدار و عالم وارسته به ثمر رسید و همیشه همین دوقطبی در کشور به نحوی باقی ماند و پیشرفتها و تولید ثروتهای انجام شده و پدید آمدن زیرساختهای لازم برای تعالی و رشد کشور نتوانست فقر و محرومیت را ریشهکن و یا به حداقل خود برساند.
حالا کشور مقتدر ایران قصد عزیمت به سمت تمدن اسلامی و اثرگذاریهای بیشتر در عرصه بینالمللی دارد و برای گذر از پیچ تاریخی نیاز به شتابدهندهای از جنس پدید آمدن سرمایهای اجتماعی نوین برای انقلاب اسلامی دارد.
بدون تولید سرمایه اجتماعی جدید گذر از این مرحله مهم و تاریخساز بسیار دشوار مینماید و بدون تردید تعمیق و گسترش سرمایه اجتماعی نظام اسلامی در گرو مبارزه با فساد و رفع فقر و اصلاحات اساسی در کشور است.
پس از قریب چهار دهه از انقلاب به شدت نیازمند رفع آسیبهای رسوب شده در ساختارهای اصلی کشور داریم. سیستمی شدن فساد و گسترش نابرابریها اجتماعی و گسترش آسیبهای اجتماعی موانع اساسی رشد و تعالی جمهوری اسلامی است.
عزم راسخ، شجاعت و صداقت در بیان آسیبها و تصمیم و همت جدی برای رفع آنها حتماً با همراهی و حمایت مردم مواجه خواهد شد و این به این معنایی تولید سرمایه اجتماعی جدیدی برای ایران اسلامی خواهد بود که قدرت ملی ما را دوچندان نموده و زمینههای گذر از بحرانهای منطقهای و بینالمللی را فراهم خواهد ساخت.
امروز رسالت اصلی جریان مدافع نظام گام برداشتن در همین راستا است یعنی محرومیتزدایی. به معنای دیگر محرومیتزدایی باید موضوع اصلی جریان انقلابی کشور باشد و در رأس اولویتهای تمام مسئولان و مدیران قرار گیرد.
*مدیرکل روابط عمومی آستان قدس رضوی
نظر شما