به گزارش «نماینده»، در حالی که سعیدحجاریان تئوریسین اصلاح طلبان عنوان کرده است «به فرض محال اگر خود روحانی هم نخواهد نامزد ریاست‌جمهوری دوازدهم شود، باید هر دو گروه اصلاح‌طلب و اصولگرا سراغ وی بروند و از وی بخواهند نامزد شود» اما علی صوفی، عضو شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان معتقد است «واسطه گری نیروهای اصلاح طلب برای جلب حمایت اصولگرایان از آقای روحانی، تفکر اشتباهی است».

در ادامه متن یادداشت علی صوفی، وزیر دولت اصلاحات که امروز شنبه ۹۵/۶/۲۰ در روزنامه آرمان نوشته است را می‌خوانید: وقتی آقای علی لاریجانی بعد از انتخابات مجلس دهم مطرح کرد که قصد دارد فراکسیون اعتدال را در مجلس تشکیل دهد، یکی از اعضای هیات رئیسه به ایشان گفت که تشکیل چنین فراکسیونی، تیر خلاصی به آقای روحانی است! این نماینده مجلس به آقای لاریجانی هشدار داد که اگر رئیس مجلس پشت سر رئیس جمهور بایستد، پایگاه رای آقای روحانی از دست خواهد رفت. در نهایت هم دیدیم که چنین فراکسیونی با حضور رئیس مجلس دهم شکل نگرفت که شاید بتوان آن را ناشی از هوشیاری آقای لاریجانی قلمداد کرد. اما نگارنده اعتقاد دارد اصلاح طلبان که عقبه رای آقای روحانی هستند، به اندازه کافی از عملکرد دولت تدبیر و امید، آزرده خاطر هستند. ضمن اینکه شرایط اقتصادی کشور هم رضایتبخش نیست و تغییراتی که اصلاح‌طلبان انتظار آن را داشتند، به وجود نیامده است. بر همین اساس، آقای روحانی بیش از هر چیز نیازمند آن است که مشکلاتی را که با عقبه رای خود دارد، برطرف کرده و تلاش کند که در طیف اصلاح طلبان، امید را ایجاد کند. این امر با تغییراتی که رئیس جمهور فرصت انجام آن را دارد، امکانپذیر است. در این صورت، می توان اطمینان داشت که مردم باز هم در پای صندوق های رای حضور پیدا کنند و بار دیگر به رئیس دولت یازدهم رای دهند. چرخش آقای روحانی به سمت اصولگرایان به این معناست که تغییراتی که اصلاح‌طلبان از ایشان انتظار دارند، انجام نخواهد شد و اندک گرایشی که رئیس‌جمهور به سمت اصلاح طلبان دارد، مخدوش خواهد شد. در نتیجه، نگارنده معتقد است که واسطه گری نیروهای اصلاح طلب برای جلب حمایت اصولگرایان از آقای روحانی، تفکر اشتباهی است.
چنین کاری نباید از طرف اصلاح طلبان صورت بگیرد. آقای روحانی به هر میزان که شفاف تر و صریح تر مواضع خود را اعلام کرده و مرزبندی خود را با اصولگرایان مشخص کند، موفق تر خواهد بود. در غیر این صورت و در صورتی که شاهد چرخش آقای روحانی به سمت اصولگرایان باشیم، ایشان در معرض خطری جدی قرار خواهد گرفت. از سوی دیگر، می توانیم از گردش اصولگرایان به سمت آقای روحانی نیز سخن به میان آوریم. البته در شرایطی می توانیم از این موضوع صحبت کنیم که کسی نقش واسطه را در این میان ایفا نکند. طبیعی است که آقای روحانی می تواند در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ نامزد شود و اعلام کند که هر جریانی که از او حمایت کند، مورد استقبال قرار خواهد گرفت. در این میان حتی می توانیم از حمایت اپوزیسیون نیز سخن بگوییم. چرا که در دو انتخابات گذشته دیدیم که پیام رهبری به جامعه این بود که کسانی که ایرانی هستند، پای صندوق های رای حاضر شوند. بنابراین، هر جریانی می تواند از آقای روحانی حمایت کند. کاری که رئیس دولت اصلاحات در انتخابات سال ۱۳۷۶ انجام داد. ایشان در آن انتخابات به جناح چپ وابسته و عضو مجمع روحانیون مبارز بود، اما موضعی فراجناحی گرفت و به عنوان نماینده جناح چپ و مجمع روحانیون مبارز اعلام کاندیداتوری نکرد و بعد از آن هم اعلام کردند که از هر جریانی که از او حمایت کند، استقبال می کند. در چنین شرایطی بود که نهضت آزادی که رئیس دولت اصلاحات با آن فاصله داشت، از ایشان حمایت کرد. آقای روحانی هم می تواند موضعی فراجناحی اتخاذ کند. اما اینکه اصلاح طلبان به این سمت بروند که از اصولگرایان درخواست کنند تا پشت رئیس دولت یازدهم قرار بگیرند، موضوعی است که از سوی جبهه اصلاحات پذیرفته نیست.