شاید بیشترین کتاب‌هایی که اقبال عمومی را به خود جلب می‌کند، تاریخ و ادبیات باشد. یکی از کتاب‌هایی که در روزگار قدیم به آن بسیار توجه می‌شد و نام آن برای همه مشخص و معین است، «گلستان» است.

من گلستان را معرفی می‌کنم تا دوستان کتابخوان بدانند از خواندن این کتاب ارزشمند چه محصولی نصیب آنها می‌شود. یادم می‌آید وقتی دبستان بودم، این کتاب را می‌خواندیم و یکی از کتاب‌هایی بود که مادرم شب‌ها بلند می‌خواند، درباره آن حرف می‌زد و ما خواهر و برادرها به حرف‌های او گوش می‌کردیم.

گلستان می‌تواند:

۱) ارتباط‌های اجتماعی ما را تنظیم کند؛

۲) گلستان شیوه سخن گفتن را به ما می‌آموزد؛

۳) ما می‌توانیم تربیت دینی و تربیت انسانی را از گلستان اخذ کنیم؛

۴) گلستان در عین اینکه کتابی است زندگی ساز، ذهن و عمل ما را به توحید بسیار نزدیک می‌کند.

برای مثال ببینید در یک حکایت که شاید ۳ جمله بیشتر نباشد، چه مسئله عمیق توحیدی نهفته است و چگونه می‌تواند این داستان یا حکایت کوتاه تأثیرگذار باشد.

اگر همین مثال را مشخصاً برای گلستان تقدیم خوانندگان عزیز کنیم، کافی است که خوانندگان دریابند کنار چه دریایی نشسته‌اند و می‌توانند خودشان را از چندین جهت که نام بردم، سیراب کنند.

اما آن حکایت: پادشاهی درویشی را پرسید: «هیچت از ما یاد آید؟»، گفت: «آری هرگاه خدا را فراموش کنم.»

یکی از بهترین و ارجمندترین نکاتی که می‌توانیم از گلستان اخذ کنیم این است که می‌تواند فارسی ما را اعتلا بخشد؛ می‌تواند در شیوه گفتار ما تأثیر بگذارد. حکایت‌ها و گفتار سعدی در این کتاب را اگر به خاطر بسپاریم، برای استدلال در مسائل اجتماعی می‌تواند بسیار دستگیر ما باشد.

و در آخر کدام چاپ و تصحیح سعدی را پیشنهاد می‌کنم؟ خوانندگان می‌توانند تصحیح دکتر «غلام‌حسین یوسفی» را تهیه کنند. این کتاب یکی از بهترین تصحیح‌هاست و کسانی که گاهی واژگان عربی یا بیت‌های عربی را متوجه نمی‌شوند، به دقت مرحوم غلام‌حسین یوسفی راهنمایی‌های لازم را اعمال کرده است.

اما یک نکته اضافی، پدران و مادران عزیزم، من توصیه می‌کنم هم این کتاب را خودتان مطالعه کنید و هم شب‌هایی که دور هم هستید بلند برای فرزندانتان بخوانید و پیرامون آن بحث کنید و آنها را در خواندن این کتاب شریک فرمایید.