«نماینده» - جمعی از سیاسیون(چپ های سابق) از حدود ۲ دهه پیش رسماً فعالیت خود را با عنوان "اصلاح‌طلب" در ایران آغاز کردند و هم‌اکنون در سپهر سیاسی ایران یک جریان شناخته‌شده و فعال هستند.

این جناح با حضور در انتخابات‌های مختلف از جمله ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی، همواره در رقابت‌ها (کم یا زیاد) حضور داشته و عملکرد مشخصی داشته‌اند اما یک سوال همیشه توسط برخی کارشناسان و منتقدان مطرح بوده: چارچوب و مرز اصلاح‌طلبی کجاست؟

چهره‌های مطرح اصلاح‌طلب همواره در پاسخ به این سوال گفته‌اند که ما در داخل کشور و در چارچوب قانون اساسی و دین مبین اسلام فعالیت سیاسی کرده و خواهیم کرد.

اما بارها مشاهده شده که بخشی از اصلاح‌طلبان رسماً از محدوده دین و قانون، به صورت کیلومتری عبور کرده‌اند.

فاطمه حقیقت‌جو نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم که از کشور خارج شده است

پس از روی کار آمدن دولت دوم خرداد، حضور  سیاسی اصلاح‌طلبان در عرصه‌های مختلف پر رنگ‌تر شده و همین موضوع نیز باعث شد که کنه نظر برخی که خود را اصلاح‌طلب می‌نامیدند بیش از روشن شود. کنفرانس برلین، فتنه ۱۸ تیر و کوی دانشگاه، قتل‌های زنجیره‌ای و ایجاد بستر برای "سنگربندی دشمن" در رسانه‌های اصلاح‌طلب داخلی، استعفای دسته‌جمعی نمایندگان مجلس ششم و ... . از جمله این موارد است.

در سالیان اخیر نیز فتنه ۸۸ و حضور و فعالیت در اجتماعات ضددینی و فراقانونی فتنه و حمایت از سران فتنه، بارزترین عملکرد بخشی از اصلاح‌طلبان بعد از دوران دوم‌خرداد بوده است.

اکبر گنجی و مسیح‌ علینژاد

حالا چند سالی از همه‌ی آن حوادث گذشته و این قشر از اصلاح‌طلبان مدت‌ها است که فعالیت‌های فرادینی و فراقانونی خود را از داخل به خارج از کشور منتقل کرده و عملاً فعالیت‌های ضددینی و ضدایرانی انجام می‌دهند.

اگر این سوال که چرا این اصلاح‌طلبان از میهن خود فراری‌اند، از برخی سران اصلاح‌طلب و یا چهره‌های مطرح آنان پرسیده شود، می‌گویند که آنها تحت فشار برخی نهادها از کشور خارج شده‌اند و اگر این فشارها نبود، در داخل می‌ماندند. فرض کنیم این ادعای اصلاح‌طلبان درست باشد، اما بازهم سوال آن است که  چرا این اصلاح‌طلبان به دامان کشورهایی رفته‌اند که مهمترین دستور کارشان حذف اسلام است؟ و چرا این اصلاح‌طلبان بعد از  خروج، علیه دین فعالیت می‌کنند؟

دیدار احمد باطبی که خود را فعال اصلاح‌طلب می‌نامد با جرج بوش در دوران ریاست‌جمهوری‌اش

این اصلاح‌طلبان پس از خروج از کشور، نه تنها علیه قوانینی که در داخل ایران قبول داشتند سخن گفته‌اند، بلکه علیه دین هم قدم برداشته‌اند تا جایی که برخی‌شان کشف حجاب کرده و رسماً علیه قوانین قطعی اسلام فعالیت و کمپین راه‌اندازی می‌کنند و برخی دیگر با ظروف مشروب و زنان نیمه عریان عکس یادگاری می‌گیرند. اینها مواردی است که نقدهای منتقدان مبنی بر اینکه حداقل بخشی از اصلاح‌طلبان نام اصلاح‌طلب برخود نهاده ولی در باطن به دنبال براندازی و اقدامات ضددینی هستند را تقویت می‌کند.

عبدالکریم سروش، علی افشاری و فریبا داودی مهاجر