«نماینده» / پرواز هواپیمای حامل آقای «خامنهای» روز پنجشنبه ساعت ۴ بعدازظهر بود و ما از یک هفته قبل، از زمان این پرواز آگاه بودیم. وقتی آقا تشریف آوردند، زمینهپذیرایی از هر حیث فراهم بود، چرا که ما یک هفته برای این منظور برنامهریزی کرده بودیم. شبی که قرار بود فردایش آقا تشریف بیاورد، بعد از نماز مغرب و عشا یک تاکسی گرفتیم و بلندگو روی آن نصب کردیم. من خودم سوار تاکسی شدم و خبر آمدن آقا را در تمام شهر «سرینگر» اعلام کردم. تقریباً تا ساعت ۱۲ شب، تمام شهر را خبر کردیم. برنامهما این بود که در مناطق شیعهنشین بیشتر تبلیغ کنیم، چرا که از اهل تسنن – البته غیر از شخصیتهای معروف آنان – انتظار نداشتیم که در مراسم استقبال از آقای خامنهای شرکت کنند. در روز ورود آقا همه به استقبال ایشان آمدند و در تاریخ کشمیر روز بینظیری بود. از روحانیان شیعه حتی یک نفر هم در خانه نمانده بود. حتی «مرحوم حجتالاسلام و المسلمین حاج سیدیوسف الموسوی الصفوی»، که پیرمرد ۸۵ سالهای بود، خودش را به فرودگاه رسانده بود. آقا که تشریف آوردند، مردم به فرودگاه ریختند. شیعیان با اتوبوس، تاکسی، وانت، کامیون و هر وسیلهممکن خودشان را رسانده بودند و استقبال بینظیری در فرودگاه «سرینگر» صورت گرفت. آن روز ایشان در حسینیهبدگام سخنرانی کردند و در سرینگر نیز مصاحبهمطبوعاتی داشتند.
روز بعد سخنرانیای در حسینیه «زدی بل» که مرکز شیعهنشین «سرینگر» است، ایراد فرمودند. همان روز (جمعه) نیز در نماز جمعهاهل تسنن در مسجد جامع سرینگر شرکت کردند که ما این برنامه را از قبل هماهنگ کرده بودیم. در ابتدا «میر واعظ مولوی فاروق» – امام جمعهاهل تسنن – نماز جمعه را خواند و آقای خامنهای نیز پشت سر ایشان نماز اقامه کردند. بعد از نماز جمعه، مقام معظم رهبری حدود ۱۵ دقیقه صحبت کردند. علت اینکه زمان اندکی سخنرانی کردند، این بود که میبایست بعد از نماز تا ساعت ۴ به فرودگاه برسند. ایشان در خلال سخنرانی به طور مختصر به آیه «واعتصموا بحبلالله جمیعاً ولاتفرقوا» اشاره کردند و دربارهوحدت مسلمین و اهمیت وحدت شیعه و سنی صحبت نمودند. اثرات این سخنرانی ۱۵ دقیقهای در تاریخ کشمیر بیش از نگارش دهها کتاب و ماهها سخنرانی بود. ما با چشم خودمان این اثرات را دیدیم. در تاریخ کشمیر نخستین بار بود که یک روحانی شیعه با شخصیتی جهانی به این کشور بیاید و در مسجد جامع اهل تسنن سخنرانی کند.
تا قبل از آن روز، شیعه و سنی با هم اختلاف و درگیری شدیدی داشتند. حتی اگر یک شیعه به مسجد سنیها میرفت، مسجد را تطهیر میکردند و میگفتند: «یک رافضی وارد مسجد شده و مسجد را نجس کرده است.»
اما بعد از سخنرانی آقا، این امر رایج شد که شیعیان به راحتی وارد مساجد اهل تسنن میشدند و بدون هیچ ترس و وحشت نماز را پشت سر امام جمعهاهل تسنن میخواندند. متقابلاً سنیها هم به مساجد شیعه میآمدند. این اتحاد و وحدت، محصول آن ۱۵ دقیقه سخنرانی آقای خامنهای و مصاحبهمطبوعاتی ایشان بود.
خاطرات سیدقلی حسین رضوی کشمیری
نظر شما