«نماینده» - جناب آقای دکتر مصری با توجه به اینکه مقام معظم رهبری امسال را سال اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل ناگذاری کرده اند قوای سه گانه کشور و به خصوص مجلس چه وظیفه ای در این خصوص دارد؟

شعار امسال از سوی مقام معظم رهبری نشان می دهد که در اقتصاد مقاومتی باید بیش از گذشته به صورت عملیاتی در بخش های مختلف جامعه این موضوع عمل شود. همواره در این سالهای اخیر در مورد مقدمات اقتصادی مقاومتی سخن گفته شده و امروز باید این مهم وارد مرحله عملیات و اقدام  شود.

مهمترین نکته در اجرای اقتصاد مقاومتی این است که می خواهیم اقتصاد را مقاوم کنیم و بدین منظور باید در همه بخش های اقتصادی کار انجام شود. از صنعت تا کشاورزی باید مقاوم سازی شود مثل این می ماند که یک ساختمان را که می خواهیم مقام کنیم نمی توانیم فقط در و دیوار آن را مقاوم کرد و به بخش های دیگر کار نداشت بلکه باید پی و پنجره و همه بخش های ساختمان مقاوم شود. در اقتصاد نیز نباید فقط به یک بخش اقتصاد تمرکز کنیم بلکه همه بخش ها با هم باید مقاوم شود.

خاطرمان هست در موضوع یارانه ها قرار براین بود همه بخش ها مورد توجه قرار گیرد اما دیدیم تنها به یارانه نقدی پرداخته شد و از بقیه بخش ها مانند تولید، بهداشت و درمان، بانکها، بیمه غافل شدیم. اگر به اقتصاد به صورت بخشی  نگاه کنیم موفق نخواهیم بود و تنها راه موفقیت این است که همه بخش های اقتصاد را با هم پیش برده و مقاوم کنیم.

در همین خصوص مجلس و دولت و قوه قضائیه نقش ویژه ای دارند، دولت باید همه توان خود را برای اجرای اقتصاد مقاومتی و عملیاتی کردن ان به کار ببرد، مجلس با قوانین و حتی اصلاح برخی قوانین می تواند به سیاستهای اقتصاد مقاومتی کمک کند و قوه قضائیه با نظارت و ایجاد امنیت و مقابله با فساد به عملیاتی شدن اقتصاد مقاومتی کمک خواهد کرد.

یکی از نکاتی که در مورد اقتصاد مقاومتی به ان پرداخته می شود اینکه ما آیا ظرفیت جهانی شدن داریم و اینکه منابع ما چه اندازه توان حضور در رقابت اقتصادی با دیگر کشورها را دارند؟

ایران کشوری است که با داشتن نیروی انسانی توانمند و با داشتن ذخائر فروان، بسیاری از کشورها به دنبال ایجاد رابطه با آن بوده و خواهان استفاده از این منابع و سرمایه هستند. به همین دلیل است که امروز می بینیم ۱+۵ در مقابل ایران نشست و برجام را امضا کردیم. این نشان می دهد آنها موقعیت ایران را به خوبی می شناسند.

ایران با داشتن ۱۶ درصد ذخائر نفتی، ۹ درصد ذخائر گاز و ۱۰.۵ درصد ذغال سنگ دنیا را دارد و با این منابع آیا باید وضعیت اقتصادی ما اینگونه باشد؟ متاسفانه با وجود ۵۰ میلیون هکتار زمین کشاورزی مستعد تنها از حدود ۳۵ درصد آن ها استفاده صحیح می شود.

سوال اینجاست که چرا باید با این همه ثروت و منابع خدادادی وضعیت اقتصادی حال حاضر کشور وضعیت مطلوبی نیست، اما تنها ماندن در گذشته به کار نمی آید بلکه باید به دنبال برون رفت از مشکل هستیم.

ایجاد تحرک و پویایی در اقتصاد از طریق افزایش تولید ملی مهمترین هدف اقتصاد مقاومتی است و در واقع اجرای اقتصاد مقاومتی، یعنی افزایش بهره وری، رشد اقتصادی و ایجاد وضعیت جدید و افزایش تولید ملی است.

شما چه راهکاری را برای پیاده کردن اقتصاد مقاومتی دارید؟

اولین کار به نظر من این است که باید روی پای خود بایستیم و بر دانش و توان خود تکیه کرده و کاری کنیم تا با همت و مدیریت جهادی استفاده از محصولات خارجی به حداقل خود برسد.

اقتصاد مقاومتی مردم محور است نه اینکه اقتصاد دولتی باشد. ما همواره دیده ایم که  هر زمان مردم در عرصه ای ورود کرده اند شاهد توفیقات خوبی بوده ایم و سرمایه گذاران به عنوان جزئی از مردم می توانند در تحقق اقتصاد مقاومتی نقشی بی بدیل را ایفا کنند. پس دومین کار واگذاری اقتصاد به مردم است که در اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی که باز هم مقام معظم رهبری تاکیدات ویژه ای بر این موضوع داشته اند است.

سومین موضوع مشکل ارباب رعیتی در دستگهای اجرایی است. متاسفانه در ادارات و سیستم دولتی نگاه ارباب و رعیتی وجود دارد و به همین دلیل هیچ سرمایه گذاری نمی خواهد پشت درب اتاق مدیران و پیچ و خم مشکلات اداری باشد به همین دلیل باید یک اصلاحاتی در بخشنامه ها صورت پذیرد.

چهارمین موضوع اینکه متاسفانه عده ای فکر می کنند با قوانین جدید می توان مشکلات اقتصاد را حل کرد در صورتی که به نظر بنده بسیاری از قوانین دست و پا گیر هستند و باید قوانین مزاحم در حمایت از سرمایه گذار و حمایت از اقتصاد مقاومتی را اصلاح و حذف کرد.

پنجمین موضوع نیز اینکه منابع در کشور هدر می رود. انچه با توجه به آمارهای جهانی مشاهده می کنیم در حال حاضر منابعی مثل غذا، دارو، بنزین، کاغذ، نان و دارو بیش از حد و میانگین در کشور ما پرت می شود و باید جلوی این موضع را بگیریم. دراسلام نیز به همین دلیل اسراف حرام است.

 یکی از مسائلی که همیشه در کشور در مورد ان سخن گفته می شود موضوع وابستگی اقتصاد ما به نفت است و برای خارج شدن از این وابستگی چه باید کرد؟

وابستگی به نفت یکی از تهدیدهای جدی است که کشورمارا تهدید می کند، این وابستگی باید روز به روز کاهش پیدا کند. در تحریم های این سالها میبینیم که همین وابستگی به نفت در کشور باعث طمع دشمنان برای فشار اقتصادی شد. ما ظرفیت های بالایی داریم. باید منابع بودجه را از نفت کم کرده و از دیگر امکانات استفاده کنیم.  مهمترین نکته درباره سیاستهای نفتی ما باید این باشد که جلوی خام فروشی نفت را بگیریم.

اقتصاد مقاومتی با نگاهی درون زا و برون نگر مارا از فروش نفت بی نیاز می کند و بااین اقتصاد مقاوم است که می توانیم جهش بالای اقتصادی و پیشرفت داشته باشیم.

 آقای دکتر مصری بانکها چه نقشی در اقتصاد ما دارند؟ به نر می رسد مشکلات عدیده در بانکداری ما جلوی اجرای اقتصاد مقاومتی را می گیرد نظر شما چیست؟

بانک ها در کشور ما متاسفانه یکی از آفت های اقتصاد شده اند. در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که در اقتصاد مقاومتی برای رفع بیکاری سرمایه باید در چرخه تولید قرار گیرد حالا با وجود بانکها که سودهای مختلفی می دهند و مشکلات فراوانی که دارند آیا سرمایه گذاری در تولید اتفاق می افتد.

با نگاهی به نرخ سودهای بانکی می توان گفت زمانی که فردی یک میلیارد پول خود را در بانک می گذارد و سر سال ۲۴۰ میلیون تومان سود  می گیرد واقعا چرا باید تولید کند؟ ان هم با این همه مشکلاتی که بر سر راه تولید داریم.

زاد و ولد پول در بانک سایه شوم خود را بر اقتصاد ایران انداخته و معضلاتی از جمله بیکاری را به وجود آورده است. این زاد و ولد باید به جای بانک در تولید صورت بگیرد، وگرنه به هیچ عنوان معضل بیکاری حل نخواهد شد.

تا زمانی که سود بانکی کم نشود، سرمایه ای که مجبور به پرداخت ۳۰ درصدسود بانکی باشد، فقط از طریق وارد کردن قاچاق میتواند برای صاحبش سودبخش باشد.

دولت چرا به بانکها رسیدگی نمی کند؟ آیا مگر طبق چشم انداز نباید مشکلات اقتصادی همچون بیکاری نرخ اش کم شود؟

برای رفع معضل بیکاری ابتدا باید سرمایه گذاری در تولید انجام شود سپس این تولید به فروش برسد و این فروش باید سود بدهد و از سود آن مالیات گرفته شود.

سرمایه گذاری نکته بسیار مهمی است. در این زمینه دولت بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی حق ورود ندارد و برای اینکه بخش خصوصی نیز وارد کار شود نیاز است تا شرایطی برای سرمایه گذاری آنها فراهم شود. تا زمانی که دولت دست از سر اقتصاد بر ندارد و اقتصاد را به مردم واگذار نکند که همان اجرای اصل ۴۴ است نمی توان توقع سرمایه گذاری داشت و وقتی سرمایه گذاری نباشد یعنی تولیدی نیست و سودی نیست پس برای اقتصاد مقاومتی دولت باید اقتصاد را به مردم واگذار کند.

برای امنیت سرمایه گذاری و رسیدن به اهداف عالیه اقتصاد مقاومتی تا چه میزان نیاز به جلوگیری و برخورد قاطع با فساد اقتصادی داریم؟

به نظر من باید این موضوع را ریشه ای حل کرد. عمدتاً در نظام‌های اداری و بانکی ما فساد ایجاد می‌شود. یعنی آنجاهایی که امضاهای طلایی وجود دارد و سیستم وابسته به یک شخص می‌شود و این امضای شخص است که ارزش و قیمت پیدا می‌کند. اگر سیستم‌ها اصلاح شوند، طبعاً فساد هم کم می‌شود. یعنی شفاف‌سازی و اصلاح سیستم‌ها، حذف امضاهای طلایی، کم کردن اختیارات دولت و سپردن امور به دست مردم فساد را کاهش می‌دهد. وقتی مردم با مردم کار دارند، چندان بحث فساد در آن مطرح نمی‌شود. آنجاهایی که مردم با دولت و نظام‌ها کار دارند، فساد از دل همان نظام‌هایی بیرون می‌آید که خودشان سلامت نیستند. در کشور همیشه به دنبال معلول‌ها هستیم. یعنی فسادی ایجاد می‌شود، فرد یا گروهی را دستگیر می‌کنیم، بعد هم کلی پرونده، دادگاه، بگیر و ببند و آنها را به سزای عملشان می‌رسانیم، اما حکایت همچنان باقی است. از ۱۲۳ میلیارد بانک صادرات گرفته تا ۳۰۰۰ میلیارد تخلف و فساد داشته‌ایم، ولی منحصر به برخورد با یک‌سری عوامل شد، چون سیستم و نظام بانکی ما در کشور دچار هیچ تحولی نشده است و همچنان همان سیستم و نظام ۳۰ سال پیش ادامه دارد، لذا یا با مجازات خاطیان قضیه را حل می‌کنیم یا یک مدیرعامل را برمی‌داریم و مدیرعامل دیگری را جایش می‌گذاریم و صورت مسئله را پاک می‌کنیم.

اینکه جلوی مفسد باید گرفته شود یک ضرورت است اما اگر سیستم به شکلی اصلاح شود که جای ایجاد فسادی وجود نداشته باشد در این صورت با فساد اقتصادی و اداری مقابله جدی کرده ایم.