«نماینده»؛ محمد عبدالهی/* تجربه دو قطبی سازی انتخاباتی اخیر، بی بی سی فارسی را بر آن داشته است تا این بار از کلید واژه برجام ۲ برای تبدیل شکاف های سیاسی  به شکاف های ساختاری بهره گیرد. از نظر این رسانه ریشه این تضاد ساختاری به حوادث سال ۸۸ بازمی گردد.

ایده شکاف ساختاری اولین بار به صورت جدی از سوی حسین بشیریه با نشریه لوگوس مطرح شد. وی در جریان  فتنه ۸۸ در گفت و گو با این نشریه  گفته بود : «با این همه، بحرانِ اتحاد و انسجام از سال ۱۳۸۴ مهار و کنترل شده، و بحران سرکوب و چیرگی به هیچ‌وجه وجود نداشت. فکر می‌کنم که رویدادهای پس از انتخابات روشن‌کننده‌ی یک بحران کاملاً بی سابقه در اتحاد و انسجام طبقه‌ی حاکم بود، که خود به بحران‌های مشروعیّت و کارآمدی شدت بخشید. پیش از این هیچگاه یک اختلاف و شکاف داخلی تا بدین حد باعث بسیج توده‌ای مخالفان نشده بود.»

 از سال ۹۲ به این سو وهمزمان با امیدواری غرب به تثبیت قدرت میانه روهای سیاسی ایران  که از برجام شدت گرفته است و تبدیل این ثبات به «توسعه قدرت حاکمیتی»، خط رسانه ای اپوزیسیون به طور مستقیم و رسانه های اصلاح طلب داخلی به طور غیر مستقیم به دنبال تثبیت این گزاره هستند که در نظام جمهوری اسلامی دو جناح «دولتی» و «حاکمیتی» شکل گرفته که بر سر ایده برجام دو با یکدیگر به تضاد قطعی رسیده‌اند. به طوری که یک طرف دیدگاهی انجمادی به مسایل داخلی و خارجی دارد و دیگری در پی نوسازی است. اما روند حوادث بیانگر آن است که این تقابل مقطی و گذرا نیست بلکه برخاسته از تضادهایی است که از یک واقعه تاریخی یعنی انتخابات ۸۸ در جامعه سیاسی ایران شکل گرفته و به تفاوت نگرش هم جناح های سیاسی و هم مردم به این واقعه منجر شده است. به طور جدی می توان ادعا کرد، پرورش این سوژه توان آن را دارد تا در سال ۹۵ جامعه را دوقطبی کرده و پتانسیل کشمکش های سیاسی و اجتماعی را افزایش دهد.

خصوصا آن که خط رسانه ای بیگانه با برجسته سازی این نکته که معلوم نیست منظور روحانی از ایده برجام دو چیست؟ مفهوم سازی جدیدی را حول محور شکاف حاکمیت - ملت آغاز کرده است.