هفته نامه «نماینده»؛ دکتر فیروز اصلانی*/ حضرت امام خمینی رحمت ا... در طول جریان فعالیت سیاسیشان دو عنصر اسلام و مردم را از حاشیه به متن حکومت وارد کردند. وقتی اسلام و مردم وارد عرصه سیاست شد، انقلاب به پیروزی رسید و به دنبال تحقق این پیروزی، نظام سیاسیِ مبتنی بر همین دو عنصر تاسیس شد و به وسیله قانون اساسی در بنای جمهوری اسلامی نهادینه شد. بنابراین ما بعد از پیروزی انقلاب مکرر شاهد نقش آفرینی تودههای مردم در عرصه سیاست و حکومت بودیم و در آخرین مورد آن نیز در ۷ اسفندماه حماسه پرشکوه ملت در تعیین سرنوشت سیاسیشان، برای سی و ششمین بار رقم خورد.
این نقش آفرینی به طور دقیق منطبق بر عنصر جمهوریت و مردمسالاری دینی است که در نظام جمهوری اسلامی مقرر شده است. اصل ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی اداره امور کشور را بر مبنای آرای عمومی مقرر کرده است. به این معنا که هر امری از امور سیاسی کشور مبتنی بر آرای عمومی است و اراده ملت ما از دل صندوقهای آرا در میآید. از این رو هر رأیی که از دل صندوقها بیرون بیاید مبنای تصمیمگیری و رقم خوردن سرنوشت سیاسی ملت است.
حق انتخاب تودههای مردم، حق انتخاب شدن و رقابت انتخاباتی از ویژگیهای نظامهایی با مبنای دموکراسی است. جمهوری اسلامی نیز توجه به قاعده اکثریت و دموکراسی را با نوع ویژه خود که مقید به دین و مردمسالاری دینی است، پذیرفته است. اینکه نظام به آرای مردم توجه دارد چیزی نیست که فقط ملت و مسئولین کشوری خودمان اعلام کنند، بلکه این موضوع آنقدر غیرقابل کتمان است که دشمن نیز به آن اعتراف دارد. حداقل دلیلی که میتوان بر صحت انتخابات و توجه نسبت به صندوقهای آرا آورد همین حرکت دشمن در تبلیغ و تلاش برای تأثیرگذاری بر روند انتخابات است. دشمن رسانههای خود را بسیج و تجهیز میکند تا بر آرای تودههای مردم تأثیری بگذارد. البته ملت ما بر تصمیم خود استوار است و این روزها دیگر همچون روزهای قبل از انقلاب نیست که سرنوشت کشور در واشنگتن،لندن و یا مسکو تعیین شود.
در کشور ما به یمن پیروزی انقلاب اسلامی و برکت حضور تودههای گسترده مردم و رهبری داهیانه امام رحمت ا... و خلف صالح آن آیت ا... خامنهای تودههای مردم نقش آفرین و در عرصه سیاست اثر گذار هستند؛ از این رو دشمن نفوذ در عرصه سیاسی و تأثیرگذاری روی مردم را با انواع روشهای تبلیغاتی و رسانه در دستور کار قرار داده است.
برخی از جریانات سیاسی به دنبال از بین بردن جمهوریت نظام در بعضی از انتخاباتها حرکت کردند، فریب جریان استعمارگران خارجی را خورده و به نوعی پادوی آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی در کشور شدند. در همین راستا در فتنههای مختلف به خصوص فتنه ۸۸ در صدد پایمال کردن رأی مردم برآمدند و فریب خوردند.
به صراحت میتوان گفت که امکان تقلب آنهم به صورت سازمان یافته و گسترده در نظام جمهوری اسلامی به هیچ وجه امکانپذیر نیست. به این دلیل که روند انتخاباتی ما نظامی بسیار کارآمد، دقیق و با ناظران و مجریان بسیار گسترده صورت میگیرد. به عنوان مثال در شهر تهران حدود ۱۰۰ هزار نفر پای صندوقهای رأی چه در بُعد اجرایی و چه در بُعد نظارتی از رأی مردم حفاظت میکنند. این ناظران خود مانع تقلب و تخلفات گسترده و سازمان یافته میشوند. البته این ممکن است که در جایی تخلف صورت بگیرد و برخی عوامل بخواهند نفوذ بکنند ولی این تخلفات به صورت موردی و جزئی امکان پذیر است. اما امکان تقلب گسترده را نفی میکنیم. در همه انتخاباتها همینگونه بوده و با شرط وجود همین نظام انتخاباتی در آینده نیز تقلب امکان نخواهد داشت.
در انتخابات ۷ اسفند نیز برخی افرادی که در لیست انتخاباتی بودند خود جزو افراد فریب خورده جریان فتنه بودند با اینحال نه تنها در انتخابات شرکت کردند بلکه به عنوان کاندیدا نیز خود را در معرض انتخاب مردم قرار دادند، این نشان میدهد که آنها نیز بر صحت انتخابات قائل بودند و پذیرفتهاند که ناظر و یا داور انتخابات مورد اعتماد است.
در همه نظامهای انتخاباتی تأکید دارند که Credit Of Judge is not Conditional (اعتبار قاضی به هیچ وجه مشروط نیست) به این معنا که ما پیش قاضی نمیرویم که مشروط به حکم و رأی او گردن نهیم بلکه هر تصمیمی که قاضی بگیرد پذیرفته شده است. در جریان انتخاباتی نیز همینگونه است و اعتبار قاضی و داور انتخابات که مراجع نظارتی و اجرایی انتخابات هستند به هیچ وجه مشروط قلمداد نمیشود. اگر کسی وارد عرصه رقابت انتخاباتی میشود، فصل الخطاب بودن تصمیم داور را پذیرفته است و باید مطیع باشد.
سلامت انتخاباتهای ما گامی مهم در جهت ثبات سیاسی کشور و استقرار سامان سیاسی در جمهوری اسلامی بوده، هست و خواهد بود. ما این را مدیون پایمردی تودههای مردم و درایت و ایستادگی مقام معظم رهبری حفظها... هستیم که به هیچ وجه نپذیرفتند که در سال ۸۸ جمهوریت نظام و آرای میلیونی مردم به دست مشتی عواملی که به لشکر کشی خیابانی پرداختند، به تاراج برود.
*حقوقدان و عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
نظر شما