به گزارش «نماینده»، این فیلمساز ضمن بیان این مطلب، گفت: مشکل حوزه بین‌الملل سینما متعلق به این دوره نیست بلکه کاستی‌های مهم آن و نبود استراتژی‌اش حتی به بیش از یک دهه گذشته برمی‌گردد.

وی ادامه داد: جریان بین المللی سینما یکی از ارکان مهم این هنر در همه جای دنیا است و همچون سیستم داخلی سینما سه رکن تولید، توزیع‌ و نمایش را با همان حساسیت‌ها و برنامه‌ریزی‌ها دارد. ضمن اینکه در شرایط فعلی ارائه فیلم به جشنواره‌های خارجی بسیار ساده شده است اما متاسفانه مسئولان اصلی بخش بین‌الملل سینما هیچ تصور و اطلاعات دقیقی درباره این حوزه ندارند.

رئیسیان یادآور شد: مشکل بخش بین‌الملل از ناحیه مدیران و کارمندان رده‌های میانی و پایینی این بخش در سازمان سینمایی ایجاد می‌شود چرا که این افراد به نوعی مدیران بالادستی خود را اغفال می‌کنند و با ارائه زمینه‌ها و اطلاعات غلط، این باور نادرست را در آنان ایجاد می‌کنند که اگر جشنواره‌های معتبر خواستار فیلم‌های ما نیستند، به دلیل مشکل فیلم‌ها است و اگر هم فیلمی در جشنواره‌ای پذیرفته می‌شود، به دلیل تلاش کارمندان سازمان سینمایی است. در حالی که هیچ یک از نهادها و ارگان‌هایی مانند بنیاد سینمایی فارابی، بخش بین‌الملل سازمان سینمایی، صدا و سیما و غیره هیچ نقشی در پذیرش و نمایش فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های معتبر جهانی ندارند چون اصولا دیدگاه و برنامه‌ای برای این موضوع ندارند.

کارگردان فیلم «چهل‌سالگی» خاطرنشان کرد: وقتی هیچ فیلمی در یک دهه گذشته توسط بنیاد فارابی در بخش مسابقه اصلی جشنواره‌های رده A راه پیدا نکند، یعنی عملا بخش بین‌الملل این بنیاد کارآیی ندارد.

رییسیان با اشاره به مشکلاتی که بخش خصوصی در حوزه بین‌الملل سینما دارد، توضیح داد: در بخش خصوصی هم فاقد یک جریان پرتحرک و فعال هستیم تا بتواند بخوبی فیلم‌ها را معرفی و برای آنها هزینه کند یا قدرت چانه زنی یا حس تعامل بین‌المللی داشته باشد. به همین دلیل فیلم‌های ما به صورت بسیار محدود توسط یکی دو کارشناس خارج از سیستم دولت، به جشنواره‌های دیگر معرفی می‌شوند و همه اینها نشانگر کم‌کاری مفرط در این زمینه است.

کارگردان فیلم «پرونده هاوانا» یادآور شد: دولت به جای انتخاب مدیرانی که فاقد تجربه و انگیزه کافی هستند، باید زمینه عمومی‌تر شدن فعالیت بخش خصوصی را فراهم کند چرا که انتخاب و ارسال فیلم برای جشنواره‌های خارجی اصلا پیچیده نیست همچنان که شاهد بودیم بعضی از کارگردان‌ها مانند مانی حقیقی یا رضا درمیشیان فیلم‌های خود را در جشنواره برلین ارائه کردند و در بخش های اصلی این جشنواره پذیرفته شد و این یعنی سیستم دولتی سینما باید تعطیل شود!

وی اضافه کرد: دولت می‌تواند به جای ریخت و پاش‌های بی‌دلیل، به فیلمسازها وام ارزی بدهد تا آنان بهتر بتوانند آثارشان را در جشنواره‌های خارجی معرفی و توزیع کنند. در این وضعیت اگر فیلمی به فروش خوبی دست پیدا کند، آن فیلمساز می‌تواند وام را بازپرداخت کند.

رئیسیان همچنین با ارائه توضیحاتی درباره شیوه عملکرد کشورهای توسعه یافته یادآور شد: ما هم می‌توانیم از این شیوه استفاده کنیم. در این کشورها تمام فعالیت‌های بین‌المللی در حوزه غیردولتی متمرکز می‌شود و دولت از درآمد فیلم‌ها هزینه‌ها را پوشش می‌دهد(شبیه یونیفرانس). بنابراین اگر یک کارگردان با ظرفیت فکری و تجربه خود می‌تواند فیلمش را در بخش مسابقه جشنواره‌ای مانند برلین نمایش بدهد و یک شرکت خارجی هم حق فروش آن را بگیرد، پس این راه برای دیگران هم به شرط ساختن فیلم‌های با استاندارد بین‌المللی می‌تواند وجود داشته باشد.

وی در ادامه راهکار دیگری ارائه کرد و افزود: از سوی دیگر دولت می‌تواند توافقنامه نمایش فیلم با سفارتخانه‌ها و رایزنی‌های فرهنگی را لغو کند، همچنان که قبلا نیز چنین بود و خود معاونت سینمایی این کار را برعهده داشت و هفته‌های فیلم را برگزار می‌کرد.

رئیسیان با اشاره به پخش‌کنندگانی که ایران در کشورهایی مانند آلمان کانادا، آمریکا، استرالیا و ... دارد، ‌ ادامه داد: دولت می‌تواند به این پخش کنندگان امکانات حمایتی بدهد تا آنها موفق شوند اما متاسفانه با موانع بوروکراسی دولتی عملا این اتفاق نمی‌افتد. پیشنهاد من این است که دولت دست از سر ما فیلمسازان در بخش بین‌الملل بردارد تا خودمان بهتر بتوانیم این کار را انجام دهیم و بدین وسیله بخش خصوصی تقویت شود.

کارگردان «دوران عاشقی» در ادامه یکی از اشتباه‌های بخش بین‌الملل سازمان سینمایی را انتخاب مدیر آن دانست و گفت: یکی از اشتباهات، خود مدیر این بخش است و جالب اینجاست که اشتباهات مکرری اتفاق می‌افتد یعنی مدیری که شناخت کافی و اولیه ندارد، با انتخاب یک شورای مشورتی اشتباهات بعدی را ایجاد می‌کند.

رئیسیان خاطرنشان کرد: تا زمانی که دولت بخواهد تمام زمینه‌های بین المللی را مانند ۳۰ سال پیش به شکل انحصاری اداره کند، وضع همین خواهد بود.

وی در پاسخ به این سخن که با وجود شعار دولت حاضر مبنی بر خصوصی گرایی ظاهرا بخش دولتی سینما همچنان به دنبال تصدی‌گری است، تصریح کرد: آقای ایوبی رئیس سازمان سینمایی واقعا خواستار فعال شدن بخش خصوصی است اما متاسفانه کارمندان حرفه‌ای این سازمان مانع‌تراشی می‌کنند. کسانی مانند مدیران بین‌الملل سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی راه فعالیت بین‌المللی را می‌دانند و نمی‌گذارند دولت تصدی‌گری‌اش را کم کند.

علیرضا رئیسیان در پایان اضافه کرد: در سال‌های اخیر هزینه فراوانی برای سفر کارمندان رده میانی سازمان سینمایی به این جشنواره‌ها انجام شده است. به طوری که یک‌سری کارمند حرفه‌ای و راه و چاه بلد نمی‌گذارند مسئول سینما این بخش را واگذار کند. آنها در این کار حرفه‌ای هستند و اجازه نمی‌دهند بخش بین‌الملل خارج از سیستم دولتی عمل کند. بنابراین مشکل از ناحیه ایوبی و سازمان سینمایی نیست.