رضا رشیدپور نوشت: خوشحالم که گفتگو با دکتر ظریف توجه بخش عظیمی از شما مخاطبان فرهیخته را جلب کرده. البته برخی نظرهای منتقدانه را هم خواندم که اگر لازم باشد در فرصتی دیگر پاسخ خواهم داد. فعلا می خواهم چند نکته ی جالب از پشت صحنه ی برنامه بگویم. طبیعی است که حاشیه های گفتگو با مهمان ارزشمتدی مانند وزیر خارجه مملکت، برای اقشار مختلف مخاطبان جذاب باشد.

یک) تیم حفاظت ایشان بسیار مودب بود. برای بازدید از هر قسمت از دفتر کار من، ده بار اجازه می گرفتند. این شکل برخورد واقعا تعیین کننده و فرهنگ ساز است.

دو) حضور نیروهای حفاظتی در کوچه استودیو شک همسایه ها را برانگیخته بود. هرکدام سعی می کردند که اصل ماجرا را بفهمند. صبح روز بعد در اطراف محل کارمان شایعه شده بود که دیشب رییس جمهور به دیدار رشیدپور آمده! فکر کن ...

سه) پس از ورود وزیرخارجه، فیلمبردار پشت صحنه با جدیت ایشان را تا دم در سرویس بهداشتی تعقیب کرد! دکتر ظریف لبخند زد و گفت اگر اجازه بدهید دست و صورتم را بشویم!
چهار) مهمان برنامه مان نه اهل چایی بود و نه نسکافه. ولی تا دلتان بخواهد میوه را دوست دارد
پنج) آقای ظریف مشغول پوست کندن میوه بود که آقای جابر انصاری تماس گرفت. چند نکته مهم در باره مراسم تقدیر از خبرنگاران هماهنگ کردند. آقای وزیر جناب سخنگو را " جابر جون" خطاب می کرد

شش) آقای دکتر گفتگوهای سیاسی دید در شب را دیده بودند و نظرهای جالبی در مورد برخی از آنها داشتند. مثل ست بودن رنگ عبای آقای رسایی با مبل های دکور برنامه
هفت)   قبل از شروع ضبط، دکتر ظریف گفت که هیچ خط قرمزی برای طرح پرسش ندارد. گفتند که هر چه دوست دارید بپرسید. بعد از پایان برنامه هم هیچ حساسیت و ملاحظه ای نسبت به مطالب مطرح شده نداشتند

هشت) اواسط کار شارژ لب تاپ متصل به ال ای دی های برنامه تمام شد. من نگران بودم که چگونه کلام پر حرارت جناب وزیر را قطع کنم که ایشان با طنازی خاص اصفهانی ها ناگهان گفتند بینندگان محترم ظاهرا شارژ لب تاپ تمام شده و باید این چند جمله را مجددا ضبط کنیم
نه) عکاس برنامه قبل از آغاز ضبط به مهمان گفت که آقای ظریف لطفا بخندید. از همان خنده های معروف. آقای ظریف هم پاسخ داد که آخر خنده دلیل می خواهد و البته بلافاصله با صدای بلند خندید!

ده) پس از پایان ضبط با حوصله فراوان و علیرغم خستگی با تک تک عوامل برنامه عکس یادگاری گرفت و با لبخند و شوخی استودیو را ترک کرد.

چند نکته مهم دیگر هم هست که دیگر در این پست نمی گنجد. شاید بعدا بنویسم