این خبر به همان اندازه که قابل‌توجه است، شگفتی‌برانگیز نیز هست. هفته گذشته، لاورونس ویلکرسون»، رییس دفتر کالین پاول در گفت‌وگو با اسپوتنیک صحبت‌های جالبی را درباره نحوه تصمیم‌گیری برای جنگ در عراق و یا احتمال حمله نظامی به ایران مطرح کرد و تصریح کرد گروهی که در اطراف جورج بوش قرار داشتند همگی افرادی بودند که از نظر مسائل نظامی و سیاسی با یکدیگر متفق‌القول بودند و به همین دلیل همگی با استناد به فرضیه‌ای اشتباه درباره سلاح‌های کشتارجمعی صدام، تصمیم داشتند به هر نحو ممکن جنگی را علیه این کشور و یا ایران و کره شمالی به راه بیندازند. او به‌گونه‌ای صحبت کرده که گویی اصلاً برای این گروه فرقی نداشته که به کدام‌یک از این کشورها حمله کنند و بعد از رایزنی‌های مفصل درنهایت این دیگ چنی بوده که به‌یک‌باره برنامه حمله به عراق را مطرح کرده است. این مقام سابق دولت آمریکا به سایت روسی اسپوتنیک گفته است که عراق لزوماً گزینه نظامی مدنظر آمریکا برای حمله نبود و ایران نیز یکی از گزینه‌های نزدیک به حمله نظامی بود اما دیگ چنی حرف آخر را زد زیرا می‌دانست که دم دست‌ترین گزینه از بین کشورهای ایران و کره شمالی و عراق، این کشور بود!