به گزارش «نماینده»؛ همه دور کرسی نشسته بودیم گفت نیت کن، دیوان حافظ را برداشت و با نثار یک فاتحه به روحش آن را باز کرد. در میان همهمه بازی بچه ها در گوشه اتاق، صدای حافظ خواندنش را خوب نمیشنیدم چرا که پدربزرگم ریه هایش مشکل داشت و صدایش به سختی بیرون می آمد اما از این دور همی نهایت لذت را می بردم.

مادربزرگ با یک سینی پر از چهار مغز و کاسه های گل قرمزی انار در اتاق را باز کرد سوز سرمای بیرون سریع وارد اتاق شد دستانش گیر بود هر چه با پا تلاش کرد در راببندد نتوانست همه یکصدا گفتیم بچه ها بدویید در را ببندید. آمد و کنار یار همیشگی خود نشست پدر بزرگ با یک خسته نباشید نیم خیز شد و سینی را از یک دستش گرفت همه با هم زدیم زیر خنده.

این حکایت سالهای نه چندان دور شب یلدا هایمان بود. برای رسیدن به این شب و دور همی های فامیلی با تمام بچه های هم سن و سال کلی روز شماری می کردیم. بماند که صاحبخانه از صبح طبق سفارش همسر بدنبال یک هندوانه خوب و شیرین می گشت تا به خوبی بتواند از مهمانان خود پذیرایی کند و در آخر هم با اینکه کلی پول بابت هندوانه خرج کرده بود چون که هندوانه شب یلدا به شرط نبود معلوم نمی شد خوب است یا نه.

مردم ایران در هر کجا به روش خود این آیین را جشن می گرفتند تا هم بهانه ای باشد برای گذراندن بلندترین شب سال و هم یک شب را به صله ارحام بپردازند. حتی اگر پدر بزرگ و مادربزرگ ها هم نبودند بزرگتر فامیل همه را دور هم جمع میکرد. خلاصه هر خانواده بنا به رسم و رسوم خود فارغ از دغدغه های روزمره و کارهای سخت برنامه خود را طوری تنظیم میکرد که حتما بتواند شب یلدا را در کنار اقوام بگذراند تا حالشان بهتر شود اما این روزها حال روحی خودمان هم خوب نیست چه برسد بتوانیم حال و احوال بقیه را خوب کنیم.

بماند که از آثار و نتایج صله ارحام هم غافل شدیم چرا که اولین حسن شب یلدا به جاآوردن این خصلت پسندیده است.   صله رحم آنقدر با ارزش است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: به آنانکه حاضر و به کسانی که غایبند و آنانکه از صلب مردان و رحم زنان تا روز قیامت به دنیا می‌آیند سفارش می‌کنم صله رحم نمایند اگر چه مستلزم پیمودن یک سال راه باشد. اما حالا نه تنها از این سنت پسندیده دور شده ایم چه بسا اگر هم سالی یک بار آن را انجام دهیم آن چنان در گوشی موبایل و تبلت غرق شده ایم که به جای حرف زدن با هم با پیام های تلگرامی در مهمانی که همه حضور دارند اطلاعات را رد و بدل میکنیم انگار حوصله حرف زدن هم نداریم.

با همه این اوصاف مهمانی هایی را برای رفتن انتخاب می کنیم که تا حد امکان صاحبخانه حتما وای فای داشته باشد که از آن استفاده کنیم. بعد از کلی دو دو تا چهارتا برای رفتن به مهمانی وقتی برسیم اولین اتفاق پرسیدن رمز وای فای است و بعد تازه ماجرا شروع می شود هر فردی در گوشه ای از مهمانی مشغول کار خود شده و اگر هم با هم حرف بزنند گوشی به دست از اتفاقات روز دنیای مجازی صحبت می کنند. شاید نقش پررنگ تکنولوژی را نتوان در زندگی امروز نادیده گرفت اما آثار اعتیاد به آن بر روح و روان آدمی هم مهم جلوه می کند

یک ایده
 

بیایید امسال یک قرار با خودمان بگذاریم و برای گذراندن بلندترین شب سال به نحو احسن در کنار خانواده و اقوام وای فای را خاموش کرده و همه موبایل ها را روی سایلنت گذاشته در جعبه ای جمع کنیم و تا انتهای مهمانی به سراغ آن نرویم. احتمالا شبی به یاد ماندنی مانند ایام قدیم خواهیم داشت.  

یلدا یعنی بهانه ای برای در کنار هم شاد بودن و زندگی یعنی همین بهانه های کوچک گذرا.  یلداتان مبارک و زندگیتان پر از بهانه های شاد باد.