«نماینده» ؛ سیده آزاده امامی/همة مردم در طول زندگی خویش، البته هر یک به نحوی، بر سر دو راهی قرار گرفته‌اند و چه بسا از پیش آمد مجدد چنین شرایطی به نوعی دچار اضطراب و هراس نیز بشوند و بیشتر راغب باشند که چنین لحظاتی را دوباره تجربه نکنند! لیکن مسلم است که این تمنایی است خام و ناممکن، چه اینكه انسان را در طول دوران حیاتش از «گزینش» و «انتخاب» گریزی نیست و تنها می‌‌توان با گزینشی سنجیده و انتخابی معقول هراس ناشی از قرار گرفتن بر سر دو راهی را تا میزان فراواني فرو کاست. اما آنچه که درواقع «دو راهی» را هراس‌انگیز و اضطراب‌آور می‌کند، چیست؟ و گام نهادن در مسیر نادرست چه پیامدهایی می‌تواند به همراه داشته باشد؟

پاسخ به سؤال‌هايي از این دست آنگاه روشن می‌شود که بدانیم هر یک از مسیرهای متفاوتِ در پس انتخاب‌های انسان می‌تواند سرنوشت جداگانه‌ای برای فرد رقم بزند و حساسیت ضرورت یک انتخاب درست آنجایی آشکار می‌شود که باور کنیم هر اندازه یک «انتخاب» کلان‌تر باشد و نتایجش برد وسیع‌تری در زندگی فرد یا افراد داشته باشد، به دنبال آن «دغدغة برگزیدن»، بزرگ‌تر و هیجان و اضطراب ناشی از آن افزون‌تر خواهد شد و قدر مسلم آن‌جایی که سرنوشت چند نفر با یکدیگر گره می‌خورد، گزینش صحیح مهم‌تر و نبودِ آن خسارت‌بارتر و زیان‌آورتر خواهد بود، مخصوصاً اگر قرار باشد به موجب این انتخاب سرنوشت ملتی رقم بخورد و آیندة مشترکی فراروی ساکنان یک سرزمین به وسعت یک کشور قرار گیرد. آنجاست که اهمیت یک انتخاب درست تا بالاترین درجه نمایان می‌شود، به‌ویژه وقتی بنا باشد به اعتبار این انتخاب، مسئولان یک رکن کلیدی نظام سیاسی کشوری مشخص و مهم‌ترین تصمیم‌گیری‌ها در مورد قوانین لازم ادارة امور کشور و نظارت بر کار مجریان قانون در اختیار منتخبین این جایگاه حساس و حیاتی قرار بگیرد.

بی‌گمان طبیعی‌ترین نمود چنین انتخابی در هر کشور عرصة انتخابات و در مقطع فعلی برای ما انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌باشد که اهمیت آن از زوایای گوناگونی می‌تواند مورد ارزیابی قرار گیرد، که إن‌شاءالله در ضمن مباحثی به این موضوع خواهیم پرداخت. از جملة این موارد «ضرورت مشارکت مردمی» است؛ درواقع هرچه حساسیت موضوعی که در معرض انتخاب یک ملت است بیشتر باشد و هرچه آینده‌ای که به موجب آن رقم می‌خورد حیاتی‌تر باشد، تکاپوی مردم آن سرزمین برای نیکوتر کردن آن آینده بیشتر خواهد شد. بنابراین با اندک عنایتی به جایگاه خطیر مجلس شورای اسلامی در نظام حکومتی جمهوری اسلامی و مسئولیت‌های محوله بر آن، هر کسی به روشنی درک می‌کند که اهمال و سهل‌انگاری در انجام چنین وظیفه‌ای چه نتایج و آثار نامطلوبی می‌تواند به همراه داشته باشد.

واضح است که تحت هیچ شرایطی آمار شرکت‌کنندگان به صفر نمی‌رسد و در هر صورت جمعی به عنوان منتخبان ملت به خانة ملت راه یافته و برای مدت ۴ سال ادارة امور مربوط به تقنین و نظارت را بر عهده خواهند گرفت. لیکن چه بهتر کسانی که قرار است سرنوشت کشور را برای مدت نسبتاً طولانی‌ای به دست گیرند و از سوی دیگر آثار و نتایج تصمیماتشان تا مدت‌ها بر امورات ملت و مملکت تأثیرگذار باشد، اولاً از میان بهترین‌ها و شایسته‌ترین‌ها گزینش شوند و ثانیاً با پشتوانه‌ای قاطع راهی خانة ملت شوند و به راستی برآمده از ارادة جمعی و حداکثری مردم باشند تا بتوانند ضمن تصمیم‌گیری‌های خویش، مطالبات جمع بیشتری از شهروندان را محقق نمایند.

چنین فرضی ایجاب می‌کند که هر کس جدای از نتیجه‌ای که ممکن است حاصل شود، برای انتخاب فرد یا افرادی که صلاحیت تصدی این پست را دارند، نهایت تلاش و سعی خود را در مراحل مختلف- هم شناسایی و حصول اطمینان از صلاحیت فرد مورد نظر، هم همکاری با مجریان قانون و هم حضور مسئولانه در انتخابات- به کار گیرد. درواقع برای هر فردی که به نحوی هم نگران سرنوشت شخصی خود و هم نگران آینده کشور است؛ تردیدی باقی نمی‌ماند که حضور آگاهانه و متعهدانه در چنین عرصة تکلیفی به عنوان وظیفه‌ای بزرگ و مهم، هم از لحاظ قانونی و هم از لحاظ شرعی به حساب می‌آید. خصوصاً در شرایط حساس کنونی که فاصلة بین دشمنان ما روزبه‌روز کمتر و فاصلة میان ما و آنها هر لحظه در حال افزایش است و نظام مقدس جمهوری اسلامی به یمن تلاش فرزندان لایق و شایسته‌اش به جرم فتح قلل رفیع دانش و فناوری و گام نهادن در مسیری که برای همگان مقدور نیست، مورد بغض و عدوات دنیای استکبار واقع شده و سردمداران نظام سلطه از هیچ کوششی برای ضربه زدن به این نظام الهی فروگذار نکرده‌اند، این است که حضور چشم‌گیر مردم در پای صندوق‌های رأی بی‌تردید می‌تواند به منزلة بیمه کردن انقلاب در این موقعیت جلوه کرده و توطئه‌های دشمنان قسم‌خوردة نظام را از اثر انداخته، نتیجة عکس عاید توطئه‌گران نماید. به‌ویژه با عنایت به فرمایش بنیانگذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی «ره» که فرمودند: «حفظ نظام از اوجب واجبات است»، چنین حضوری در این شرایط به یقین گام مهمی در راستای حفظ نظام و دستاوردهای انقلاب به حساب می‌آید.