به گزارش «نماینده»، چند سالی است که تروریست‌های تکفیری_سعودی به نام دین و با پشتیبانی تسلیحاتی و نظامی آمریکا و هم‌سفره‌های منطقه‌ای‌اش به ماجراجویی در عراق و سوریه می‌پردازند.
این تروریست‌ها در سوریه از انواع سلاح‌های پیشرفته بهره می‌برند که از جمله این سلاحها می‌توان به موشکهای ضد زره میلان و انواع موشکهای دوش‌پرتاب اشاره کرد. یکی از افسران پایگاه هوائی حماه سوریه اعلام کرد: تروریست ها سوری به موشک دوش پرتاب استینگر دست پیدا کرده‌اند و می توانند اهداف خود را در ارتفاع چهار و نیم کیلومتری (۴۵۰۰ متر) بزنند.
این افسر سوری در جمع خبرنگاران گفت: تروریست ها علاوه بر موشک آمریکائی استینگر موشک های مشابهی نیز دارند که ساخت کشورهای اروپایی است و آنها با استفاده از این موشک ها چند هواپیمای ارتش سوریه را سرنگون کرده اند. ارتفاع ایمن ۴ کیلومتر و ۵۰۰ متر است ولی خلبان‌های ارتش سوریه برای اطمینان از هدف قرار دادن مواضع تروریست‌ها مجبور می شوند که در ارتفاع پائین‌تر پرواز کنند تا مناطق مسکونی آسیبی نبیند.
حالا سوال اینجاست که تروریست‌ها این سلاحها را از کجا می‌آورند؟ پاسخ روشن است. آمریکا این تروریست‌ها را معترضین میانه‌رو می‌داند!! به همین دلیل انواع کمک‌های نظامی، تسلیحاتی و مالی را به آنها می‌رساند.
در همین رابطه بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه گفت: «معارضان میانه رو یک توهم است و کسانی که در میدان تروریست‌ها بازی می‌کنند همان داعش و جبهه النصره و گروههای کوچک‌تر هستند.» سوریه به لطف حمایت‌های مردم توانسته است در برابر توطئه‌های کشورهای غربی و برخی اعضای شورای همکاری خلیج فارس پیروز شود. دولت سوریه از حمایت مردمی برخوردار است و پس از پنج سال از جنگ تحمیلی کشورهای غربی و عربی حوزه خلیج فارس ونیز کمک‌های مالی و تسلیحاتی گسترده این کشور‌ها از مخالفان مسلح در سوریه، دولت توانسته است با کمک و پشتیبانی مردم دشمنان را شکست دهد و همچنان پابرجا بماند.
بشار اسد اظهار داشت با وجود اینکه مردم سوریه پس از پنج سال از حملات وحشیانه تروریست‌های مسلح با مشکلات زیادی در بخش‌های مختلف انسانی، اقتصادی و غیره مواجه هستند اما هرگز از تصمیم خود برای مبارزه با تروریست‌ها و پاکسازی کشور از حضور آنان عقب نشینی نکرده‌اند. گزارش‌هایی که برخی رسانه‌های غربی درباره شمار قربانیان جنگ در سوریه (بیش از ۲۰۰ هزار نفر) مطرح می‌کنند نادرست و اغراق آمیز است. بشار اسد اظهار داشت تظاهراتی که در روز‌ها و ماههای اول اعتراض‌ها (از اواسط مارس سال ۲۰۱۱) در برخی از شهر‌ها و شهرک‌ها برگزار شد، هرگز مسالمت آمیز نبود و معترضین در آن زمان با ماموران امنیتی و پلیس سوریه درگیر شدند و برخی از آنان را کشتند.
بشار اسد گفت: «من سوپر من نیستم و مانند بقیه مردم، فردی عادی هستم و تنها با حمایت واقعی مردم سوریه پنج سال توانستم در برابر همه دشمنان ایستادگی کنم و کشور را توطئه‌ها و دسیسه‌های خارجی و داخلی حفظ کنم».
سخنان بشار اسد نشان می‌دهد که او پس از ۵ سال روی عقیده خود ایستاده و نه تنها ضعفی در او به وجود نیامده بلکه موضع و عقیده وی بسیار محکم‌تر شده است. بشار اسد محکوم به کودتای آمریکایی می‌باشد، زیرا دشمن سر سخت آمریکا و اسرائیل و عضو محور مقاومت بوده و هست. محور مقاومتی که در این سال‌ها سرسختانه در مقبل آمریکا و جیره‌خوارانش ایستادگی کرده است.
موشک استینگر چیست؟
اف‌آی‌ام-۹۲ استینگر موشک زمین به هوای آمریکایی و قابل حمل توسط نفر با سیستم هدایتی آشیانه‌یابی فروسرخ (گرمایاب) است که در شرکت جنرال داینامیکس طراحی شده و از سال ۱۹۸۱ به خدمت نظامی در ارتش ایالات متحده پذیرفته شده است. این موشک توسط نیروهای نظامی ۲۹ کشور دیگر مورد استفاده قرار گرفته و تاکنون عامل ۲۷۰ سقوط تایید شده بوده است. استینگر امروزه در آمریکا در شرکت ریتیون، در آلمان در شرکت EEDS و در ترکیه در شرکت راکتسان تولید می‌شود و تاکنون ۷۰ هزار موشک از آن تولید شده است. استینگر یک موشک دوش‌پرتاب است اما قابل شلیک از روی خودروهای نظامی و حتی هلیکوپتر (به شکل هوا به هوا) نیز می‌باشد.
استینگر برای جایگزینی اف‌ای‌آم-۴۳ ردآی موشک دوش‌پرتاب گرمایاب قبلی آمریکایی‌ها ساخته شده و همتای شرقی آن موشک ایگلا است.
مشخصات موشک استینگر
این سلاح که سبک و از نظر کاربرد آسان می‌باشد در ردهٔ پرتابگرهای دوش‌پرتاب غیر فعال (passive) قرار می‌گیرد و به وسیلهٔ یک نفر هم عملیاتی می‌شود؛ هر چند این سلاح رسماً به دو نفر خدمه نیاز دارد. اف‌ای‌ام-۹۲بی قادر است که یک جسم پروازی را در محدودهٔ ۴۵۰۰ متری و در ارتفاع ۱۸۰ تا ۳۸۰۰ متری مورد اصابت قرار دهد.
موشک این سلاح ۱.۵۲ متر طول و ۷۰ میلیمتر قطر دارد و از باله‌های ده سانتیمتری برخوردار است. موشک این سلاح ۱۰.۱ کیلوگرم و به همراه پرتابگر ۱۵.۲ کیلوگرم وزن دارد. استینگر بوسیلهٔ یک موتور کوچک به بیرون پرتاب می‌شود که آن را تا مسافتی ایمن از اپراتور پیش برده و سپس موتور راگتی سوخت جامدسوز خود موشک فعال می‌شود که استینگر را به سرعتی بالغ بر ۲.۲ ماخ (۷۵۰ متر بر ثانیه) می‌رساند. سر جنگی ۳ کیلوگرمی موشک از یک فیوز ضربه‌ای و تایمر خودنابودگر بهره می‌برد.
به منظور شلیک موشک، یک (BCU (Battery Coolant Unit درون قبضهٔ سلاح جا زده می‌شود. این باتری جریانی از گاز آرگون را به سیستم تزریق می‌کند و در همان حال با شارژ شیمیایی آن، نشانگرهای دستگاه و موشک به کسب انرژی می‌پردازند. این باتری‌ها به دستکاری حساس بوده و تنها میزان معینی گاز درون آنها قرار دارد. این باتری‌ها با گذشت زمان و نداشتن سرویس مناسب کارآیی خود را از دست می‌دهند. آنتن شناسایی دوست یا دشمن (آنتنی که توانایی تشخیص تجهیزات دوست از دشمن را به دست می‌دهد) این موشک نیز نیروی خود را از یک باتری قابل شارژ دریافت می‌کند. هدایت موشک به سمت هدف در ابتدا از طریق ناوبری نسبی صورت می‌گیرد و سپس به تعقیب آن از طریق قاب هوایی هدف و نه حرارت اگزوز تغییر حالت می‌دهد
سه ورژن اصلی از پرتابگر استینگر موجود است: STINGER BASIC , STINGER- Passive Optical Seeker Technique(POST) , STINGER - Reprogrammable Microprocessor (RMP) . RMP را بدلیل توانایی این سلاح در بارگذاری نرم‌افزارهای جدیدتر از طریق یک ROM که در قبضهٔ این سلاح جای می‌گیرد، بدین نام خوانده اند. اگر در حین روشن شدن سلاح، بارگذاری نرم‌افزار ناموفق باشد، دستگاه از روی تنظیم اولیه و توسط حافظه فقط خواندنی (RAM) آنبورد راه اندازی می‌شود. آرام‌پی از ۴ پردازشگر و هر پردازشگر از یک رم (RAM) چهار کیلو بایتی بهره می‌برد؛ از آنجا که رمز بارگذاری شده از روی رم کار می‌کند، فضای زیادی بویژه برای پردازشگرهایی که به امر شناسایی و آنالیز هدف اختصاص داده شده اند باقی نمی‌ماند. آرام‌پی از یک جستجوگر DUAL-DETECTOR فرو سرخ و فرابنفش استفاده می‌کند. این مسئله آرام‌پی را قادر می‌سازد که اهداف را از مسافتی ورای عملیات پیشگیرانه آنها بسیار بهتر از ردآی موشک دوش‌پرتاب قبلی آمریکایی‌ها (که تنها از جستجو گر فروسرخ استفاده می‌کرد)، شناسایی و رهگیری کند.
تاریخچه عملیاتی موشک استینگر
درخشش استینگر در رزم، در ۲۱ مه ۱۹۸۱ در گرماگرم جنگ فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا رخ داد. سربازان نیروی ویژه هوایی بریتانیا اس. آ.اس محرمانه به شش موشک مجهز شده بودند، در حالیکه آموزش اندکی در مورد کار با این نوع موشک به آنان داده شده بود. (تنها نیروی ویژه که در مورد این سامانه آموزش لازم را کسب کرده بود، طی یک سانحهٔ سقوط بالگرد در ۱۹ می‌کشته شد.) اولین موشک شلیک شده از استینگر یک جنگنده زمینی پوکاره نیروی هوایی آرژانتین را سرنگون کرد. علی‌رغم این، شلیکهای بعدی به دلیل ناآشنایی بریتانیایی‌ها با نحوهٔ شارژ سلاح ناموفق بودند. در آن زمان سلاح دوش‌پرتاب اصلی که توسط دو جناح متخاصم مورد استفاده قرار داشت، موشک انگلیسی بلوپایپ بود (نوعی پرتابگر سطح به هوا که تا لحظهٔ برخورد موشک به هدف توسط اپراتور کنترل و هدایت می‌شود).
سازمان سیا در دههٔ ۱۹۸۰ نزدیک به ۵۰۰ موشک را طی عملیات گردباد به دست مجاهدین افغان در جنگ شوروی در افغانستان رساند. جایی که استفاده از این موشکها با موفقیت کامل روبرو شد. پس از عقب‌نشینی نیروهای شوروی از افغانستان در ۱۹۸۹، ایالات متحده کوشش نمود که در یک برنامهٔ ۵۵ میلیون دلاری حدود ۳۰۰ موشک را بازخریداری کند. دولت آمریکا موفق شد اکثر استینگرها را جمع‌آوری کند، اما بعضی از موشکها به قطر و کره شمالی راه پیدا کردند.
همچنین دولت ریگان در تلاش برای سرنگونی دولت آنگولا، در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ موشکهای استینگر را به شورشیان یونیتا داد. در آنگولا هم مثل افغانستان اقدامات برای بازپس گیری موشکهای باقیمانده پس از رفع تخاصم ناموفق بود. البته باتریهای استینگر ۴ تا ۵ سال عمر دارند و حدس زده می‌شود که علت عدم کاربرد استینگر به منظور حملات بعدی، به انقضاء رسیدن باتریهای آن می‌باشد. با این وجود نسخه‌های بومی استینگر که توسط ارتش پاکستان در جنگ کارگیل بکار رفت، یک بالگرد میل-۸ و یک میگ ۲۱ به همراه یک هواپیمای شناسایی کانبرا متعلق به نیروی هوایی هند را سرنگون کردند. استینگر ساخت پاکستان حاوی رهیاب فروسرخ اصلاح‌شده‌ای است که به آن قابلیت ردگیری بهتر هدف را می بخشد.
شایعاتی مبنی بر استفاده سرویس مخفی ایالات متحده از استینگر برای حفاظت از رییس جمهور بوده است؛ که هیچگاه از طرف آنان تکذیب نشده است.
نوع: موشک زمین به هوا قابل حمل توسط نفر
خاستگاه: ایالات متحده
تاریخچه خدمت: ۱۹۸۱
جنگ‌ها: جنگ فالکلند، جنگ شوروی در افغانستان، جنگ کارگیل، جنگ داخلی آنگولا، جنگهای یوگسلاوی، جنگ نیابتی آمریکا در سوریه توسط تروریست‌ها
طراح: ژنرال داینامیکس
تاریخ طراحی: ۱۹۶۷
سازنده: شرکت ریتیون
قیمت:۳۸۰۰۰ دلار آمریکا (فقط موشک)
تاریخ تولید: ۱۹۷۸
مدل‌های مختلف: FIM-۹۲A, FIM-۹۲B, FIM-۹۲C, FIM-۹۲D, FIM-۹۲G
وزن: ۱۵٫۲ کیلوگرم
طول: ۱٫۵۲ متر
ارتفاع: ۱۸۰ تا ۳۸۰۰ متری
قطر: ۷۰ م م
وزن موشک: ۱۰٫۱ کیلوگرم
کالیبر: ۷۰ م‌م
برد نهایی: ۴۸۰۰ متر
موتور: راکت سوخت جامد
طول بال: ۱۰ سانتیمتر
برد موثر: ۴۸۰۰ متر
ارتفاع پرواز: ۱۸۰ تا ۳۸۰۰ متری
سرعت: ۲۰۲ ماخ (۷۵۰ متر بر ثانیه)
سامانه هدایت: فرو سرخ و فرابنفش
سکوی پرتاب: دوش پرتاب، قابل نصب بر روی خودرو، نفربر و بالگرد
کشورهای استفاده کننده از این سلاح علاوه بر ایالات متحده آمریکا، بنگلادش، بوسنی و هرزگوین، کرواسی، جمهوری چاد، شیلی، دانمارک، مصر، آلمان، یونان، رژیم صهیونیستی، ایتالیا، ژاپن، لتونی، لیتوانی، مکزیک، هلند، نروژ، پاکستان، پرتغال، جمهوری چین، اسلوونی، کره جنوبی، اسپانیا، سوئیس، ترکیه و انگلستان هستند.
هم‌اکنون هم که یک مشتری جدید به این سلاح مرگ‌بار دست پیدا کرده به نام معارضین میانه‌رو!! معارضینی که آسمان سوریه با چتر نجات برای آنها سلاح می‌فرستد!! تاریخ یادآوری می‌کند که پنتاگون چندی پیش هم موشکهای ضد تانک TOW را در اختیار تروریست‌های تکفیری قرار داده بود. TOW موشک های موثری برای از بین بردن تانک ها و تاسیسات زرهی محسوب می‌شوند. همه می‌دانند این سلاحها به جای کمک به حل مسئله سوریه ویرانی‌های بیشتری به بار می‌آورد. اما طمع قدرت قرن‌هاست که بلای جان آمریکایی‌ها شده است.
نظر شما