سیدسعید زمانیان دهکردی نماینده استان چهارمحال و بختیاری از حوزه انتخابیه شهرکرد در دور نهم مجلس شورای اسلامی است. او بیشترین رای را در بین تمام نامزدهای کنونی حوزه‌های انتخابیه چهار محال و بختیاری بدست آورده و رکورددار کسب رای در این استان است. در سوابق عملکرد این نماینده آمده: وی از فروردین ۱۳۸۵ تا بهمن ۱۳۸۹، فرماندار شهرستان شهرکرد بوده است. زمانیان در هر چهارسال مجلس نهم عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی بوده و همچنین رئیس مجمع نمایندگان استان چهارمحال و بختیاری است. یکساعتی که وی مهمان سایت «نماینده» بود از موضوعات و دغدغه های روز در حوزه اقتصاد از جمله بورس، قاچاق و یارانه صحبت کردیم و راهکارهای حل این معضلات را از زبان وی جویا شدیم. 

مشروح مصاحبه سایت «نماینده» با سیدسعید زمانیان، نماینده مردم شهرکرد و عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس را در ادامه بخوانید:

به نظر شما مشکل بورس کجاست؟ گفته شد که دلیل افت شاخص شرکت های خودروسازی بودند. واقعاً مشکل کجاست؟

در بورس چند نکته وجود دارد؛ بعضی شاخص ها مثل پتروشیمی، نفت و زیرمجموعه آن و بعضی از تولیدات مثل فولاد و آلومینیوم سود سرشاری داشتند اما بقیه اینطور نیستند و به همین دلیل یک حباب ساخته شد که سود نفت و فولاد و ... مانع از این می شد که ضرردهی بقیه نشان داده شود. اینگونه می شود که شاخص بورس سوددهی را نشان می دهد. الان که واقعیت ها نشان داده می شود و رابطه بین عرضه و تقاضا تغییر می کند، نمی توانیم صادرات داشته باشیم، واردات بی رویه باعث می شود که مشکلات اساسی در کشور ایجاد شود؛ چون قدرت رقابت با کشورهای همجوار را نداریم. ما یک کشور میان وند هستیم یعنی قدرت تولید منابع اولیه را بصورت کلان نداریم که بتوانیم با هندوستان و چین مقابله کنیم و این باعث می شود که صادرات خوبی نداشته باشیم و در بخش گمرکات مشکل پیش بیاید، تصمیمات و قوانین ما لحظه ای است. بورس از روز اول حباب بود و این حباب الان ترکیده است. مشکل این است که ما در کشور قدرت رقابت با جنس خارجی را نداریم، تولیدات به انبار می رود و باعث تغییر در شاخص ها می شود.

راه حل این مشکل چیست؟

ما باید واقعیت ها را در جامعه مشخص کنیم، شفاف سازی مسئله مهمی است. ما در بورس چیزهایی را وارد می کنیم که درآمد و رابطه بین عرضه و تقاضا و زیرساخت های اقتصادی آن مشخص نیست و این باعث می شود مردم را بدون اطلاعات با یک تبلیغات نامناسب و کذب وارد بورس کنیم و در آخر مشخص می شود که چنین چیزی وجود نداشته است.

در مورد قاچاق کالا و ارز و همینطور فرارهای مالیاتی آماری با اعداد و ارقام بالا ارائه می شود، علت اینکه دولت ها این منابع را از دست می دهند، چیست؟

در خصوص قاچاق کالا و ارز مشکلاتی وجود دارد؛ مبادی خروجی و ورودی کشور کنترل لازم را ندارد. دربهای ورودی و خروجی ایران قانونمند اداره نمی شود. عدم این کنترل به دلیل کمبود منابع فیزیکی نیست بلکه به دلیل نداشتن امکانات و تکنولوژی های روز است. هر کشوری که مرزهای گسترده ای دارد چندین گمرک تعریف می کند و همه هم زیر نظر یک دستگاه عمل می کنند. ما باید گمرک تخصصی داشته باشیم که منافع کشور را در نظر داشته باشد. باید هر جنسی که وارد کشور می شود کد داشته باشد.

مشکلاتی در این زمینه درکشور ما وجوددارد؛ سود سرشاری در بخش قاچاق هست و کالاهای داخلی نمی توانند با کالاهای خارجی رقابت کنند. رانت هایی در رابطه با واردات بی رویه کالا وجود دارد. به اقتصاد مقاومتی توجه نمی کنیم. صنعت معدن تجارت ما دچار چالش شده است.

در سیستم مالیاتی هم اشکال وجود دارد؛ سهل الوصول ترین اقشار کارمندان بودند که قبل از دریافت حقوق مالیات از آنها کسر شده است. اما از تجار و واردکنندگان و برج سازان و پیمانکاران چطور؟ سامانه اطلاعاتی مالیات گیری در کشور بسیار ضعیف است و فراوان فرار مالیاتی داریم. اگر بتوانیم جلوی فرار مالیاتی را بگیریم حتی نیاز به فروش نفت نداریم.

دولت هر ماه بخشی از یارانه بگیران را حذف می کند،‌ این کار به صورت صحیح در حال انجام است؟

وقتی قانون هدفمندی درست انجام نمی شود، وقتی به اقشار آسیب پذیر پرداخته نمی شود، این اتفاقات رخ می دهد. به ۷۵ میلیون نفر یارانه می دهیم، پروژه های عمرانی را خواباندیم، برق را می فروشیم اما پولی برای ترمیم و بازسازی سیستم برق کشور نداریم، آب را بفروش می رسانیم اما شبکه فاضلاب فرسوده ای داریم. همه درآمد کشور را به مردم یارانه می دهیم. اقشار پردرآمد و ضعیف یکسان دیده شده اند درصورتیکه این خلاف است. کسانی که قانون را خوب اجرا نکردند باید جوابگو باشند. عدالت ایجاب نمی کند که به همه یارانه پرداخت شود بلکه باید به کسی یارانه داده شود که نیازمند است. در ارتباط با حذف و اضافه کردن یارانه بگیران اشتباهات زیادی رخ داده است. در استان ما یارانه کسانی را قطع کردند که من می دانم که به نان شب محتاج هستند. باید گروه هایی از قبیل افراد تحت پوشش بهزیستی و کمیته امام، کارگران فصلی، کارمندان دولت، زندانیان، زنان سرپرست خانوار و ... مد نظر قرار گرفته و به این افراد یارانه تعلق بگیرد.

اگر من در جایگاه ریاست جمهوری قرار داشتم قید دور دوم ریاست جمهوری را می زدم اما یارانه اقشار پردرآمد را حذف می کردم. اگر این کار را نکنیم فردا جوابی برای جوانان و کارگران نخواهیم داشت.

به نظر من چون از ابتدا قانون به درستی اجرا نشده الان هم در حذف و اضافه اشتباه می کنند.

علیرغم اینکه دولت یازدهم بودجه سالانه را به موقع تحویل مجلس می دهد برخی معتقدند کار کارشناسی دقیق در این قضیه انجام نمی گیرد. در بودجه ۹۵ چه مواردی باید مدنظر قرار بگیرد تا رویه سالهای قبل تکرار نشود؟

بودجه نویسی در کشور ما ایرادات عمده دارد. حدود ۸۰ درصد بودجه مملکت جاری است، این چه بودجه نویسی است؟! چند درصد بودجه صرف کارهای عمرانی می شود؟ باید مشخص شود درآمدهای ما در بخش های مختلف مالیات، نفت و ... چه اندازه است. هر زمان درآمد نفتی کشور خوب است بقیه مسائل کنار گذاشته می شود اما عقل حکم می کند که زمانی که سرمایه کشور فروخته می شود در جایی سرمایه گزاری انجام شود اما درآمد را خرج می کنیم و این باعث تزریق پول به جامعه می شود که منجر به تورم می شود.

امروز مردم در خانواده هایشان بهتر از ما بودجه نویسی می کنند، بر اساس درآمد خودشان برنامه ریزی می کنند. اما ما بدون برنامه شروع می کنیم به کلنگ زنی! کشور ما خیلی گران اداره می شود. باید از بخش خصوصی بهره گرفته شود. بودجه براساس واقعیت ها نوشته نمی شود، آمایش سرزمینی باید انجام شود. ما امسال باید بحث نفت را کنار بگذاریم، به تولید ملی خودمان توجه کنیم و اقتصادی مقاومتی را در راس بودجه نویسی قرار دهیم. به موضوع حذف محرومیت ها و نیز اشتغال باید توجه ویژه ای شود. چه در گذشته و چه الان کار کارشناسی درستی در بحث بودجه نویسی انجام نمی شود.