به گزارش «نماینده»، غلامحسین کرباسچی دبیرکل کارگزاران‌سازندگی با استفاده از تاکتیک نخ‌نماشده‌ی همسان‌سازی منتقدان دولت روحانی و اوباما می‌گوید: «من به جنبه های افراطی کاری ندارم ولی نگاه کنید آن طرف قضیه هم در امریکا کنگره تصویب کرده ولی آنجا هم در محافل افراطی و محافل احیانا مخالف دولت همین زمزمه ها و همین بحث ها است. اینطور نیست که اینجا جدا از آنجا باشد بالاخره در این حرکت ها، مجموعه ای از نیروهای مخالف همیشه در مقابل دولت از یک زوایایی استفاده می کنند.»
کرباسچی با اشاره به اینکه به هرحال «برجام توسط مجلس و رهبری تایید شده و دولت هم دنبال اجرای آن است» گفت: «به هرحال یک عده ای مخالف اند و نظراتی مطرح می کنند. دولت هم در این زمینه که کسی حق ندارد هیچ گونه حرفی بزند نباید اصرار بکند. آن طرف در امریکا هم همین وضعیت وجود دارد، لابی اسرائیل و یک عده آدم های افراطی که هرکاری دولت در جهت اصلاح رابطه می کند آنها به نوعی حرف هایی می زنند که آتوهایی دست این طرف داده می شود. خیلی از این حرکت های افراطی هم در واقع بازتاب و انعکاس صدای آن طرف است و نباید این قضیه را یکطرفه دید»
این سخنان کرباسچی و اعتماد به نفس او در تعریف خود در جناح اعتدال و نقد افراطیون در حالی است که نزدیکی او با اصلاح‌طلبان تندرو و ساختارشکنی مثل عبدالله نوری در دوران اصلاحات، نقش آفرینی پشت‌پرده او در فتنه ۸۸، عدم عذرخواهی از عملکردش در جریان فتنه و تداوم این فعالیتها؛ حکایت از مشی رادیکال و تند او دارد. هرچند کرباسچی در این مورد نیز سیره اکثریت اطلاح‌طلبان و فتنه‌گرانی را در پیش گرفته که وقتی توسط مردم از قدرت کنار گذاشته شوند در حمله به نظام هیچ حریمی را رعایت نمی‌کنند و وقتی در راس قدرت سیاسی کشور قرار می‌گیرند عَلم اعتدال و لزوم پرهیز از تندروی برمی‌دارند. همچنین این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که ادعای قدیمی و غلط «همسوبودن منتقدان دولت روحانی با اسرائیل» نیز در حالی توسط کرباسچی بیان می‌شود که او هیچ اشاره‌ای به همسویی و همصدایی جریان فتنه با اسرائیل در سال هشتاد و هشت و پس از آن نمی‌کند و این سوال را بی‌پاسخ می‌گذارد که اگر همصدایی با اسرائیل بد است منتقدان این دولت با لابی اسرائیل همسوتر هستند یا فتنه‌گران هشتادو هشت با شخص نتانیاهو؟
کرباسچی در بخش دیگری از گفتگوی خود با این سایت ضدانقلاب علیرغم اینکه رهبرمعظم انقلاب در نامه خود برجام را «دچار نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری» دانسته‌اند، می‌کوشد با سانسور شرطهای رهبری درباره اجرای برجام ایشان را موافق کامل برجام معرفی کند. کرباسچی می‌گوید: «رهبری خودشان عقیده شان را گفته اند، نامه نوشته اند و اگر مخالف بودند واهمه و ترسی که نداشتند بگویند مخالف هستم. کسی که خودش تایید کرده، نامه نوشته و اشکالات و نظرات اش را گفته حالا آقایان پایداری خبرهای ویژه دارند ما اطلاعی نداریم. همیشه حرف های شان استدلال کافی و شواهد کافی دنبال اش نیست. چنین حالتی فکر نمی کنم وجود داشته باشد که رهبری از مساله ای واهمه داشته باشند و بترسند بگویند یک عده ای بیایند و از طرف ایشان صحبت بکنند. در ظاهر طور دیگری بگویند و عده ای بیایند از طرف آنها جور دیگر بگویند. چنین برداشتی از آرایش قوا در کشور ندارم که اینطور ترسیم شود که خود رهبری حرف شان را نمی زنند و یک عده ای از طرف ایشان می زنند. بارها مطرح شده هم دفتر رهبری و خودشان که مواضع پنهان و ظاهری شان یکی است. کسانی که چنین چیزهایی می گویند به قول علما اجتهاد در مقابل نص می کنند، یعنی در مقابل حرف صریح و شفاف اینطور القا می کنند که گویا اطلاعاتی دارند که دیگران ندارند. این هم که برای کسی پذیرفته نیست»
این سخنان کرباسچی بیان دیگری از ادعای حمایت کامل و تام و تمام رهبرمعظم انقلاب از جریان مذاکرات و نتایج آن بود که بارها توسط مذاکره‌کنندگان دولتی مطرح شده بود و سعی شده بود به عنوان چماقی در برابر انتقادات منتقدان مطرح شود. ادعایی که بارها با عکس‌العمل رهبرمعظم انقلاب و دفتر ایشان مواجه شد. همچنین نامه رهبرمعظم انقلاب به رئیس‌جمهور نیز که حاوی شروط اجرای برجام بود بر مهمترین انتقادهای منتقدان صحه گذاشت.
ضمن اینکه عملکرد و مواضع کرباسچی و حزب کارگزاران و پدرمعنوی این جریان – هاشمی رفسنجانی- در فتنه ۸۸ و سالهای پس از آن نشان داده، سنگ حمایت از مواضع رهبری را به سینه‌زدن توسط آنها تنها وقتی است که بتوانند از رهبری برای خود یا جریان سیاسی‌شان سپری درست کنند تا در پناه آن از پاسخگویی به ضعفها و انتقادات مصون باشند.
نظر شما