به گزارش «نماینده»، شهید «یوسف حلاوی» فرزند حلمی از روستای قعقعیة الجسر در جنوب لبنان در تاریخ ۱۳-۱۰-۱۹۹۱ به دنیا آمد. او در دهکده ای به دنیا آمد که دشمن صهیونیستی به رودخانه پایین آن یعنی نهر لیطانی چشم طمع داشت و مدتها منطقه را اشغال کرده بود. یوسف هم مانند دیگر مردم، به خاطر ظلم و ستم دشمن، از آنها بیزار بود. در سنین پایین به مقاومت پیوست و آموزش‌های نظامی و عقیدتی را پشت سر گذاشت.

وقتی صهیونیست‌های ترسو نتوانستند از پس مقاومت مردم لبنان بر بیایند و مفتضحانه فرار کردند، نوچه‌های داعشی خود را به سوریه فرستادند تا کمر مقاومت خرد شود. یوسف همراه جوانان دیگر راهی سوریه شد تا از حرم عمه سادات حضرت زینب علیها سلام دفاع کند.

پس از مدتی، ماموریت یوسف تمام شد. رفت از مسئولین خواهش کرد ماموریتش تمدید شود و او را به لبنان برنگردانند. به یکی از همرزماش گفته بود خجالت می‌کشم از حضرت زینب(س) که از اینجا بروم و یک خراش هم برنداشته باشم. خواسته قلبی یوسف را خداوند پذیرفت و با شهادتش جزو حامیان حرم و حریم اهل بیت اطهار علیهم السلام درآمد.

خواهر شهید می‌گوید یک بار مادر جلوی در او را نگه داشت و گفت خیلی دوست دارم سرباز حضرت صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف شوی. یوسف گفت: مگر می‌شود کسی دعای عهد بخواند و برنگردد تا در رکاب امامش بجنگد؟

برادران دو قلو حلاوی یکبار با دوستشان محمد جواد الزین به دریا رفته بودند. محمد جواد و یوسف چاله کندند و در آن خوابیدند و برادر دوقلوی یوسف، روی آن‌ها خاک ریخت. گفتند: «ما شهید شده‌ایم.» با هم شوخی می‌کردند. اما این شوخی به واقعیت پیوست. محمد جواد در تاریخ ۲۲-۴-۲۰۱۳ در تپه نبی مند و در حوالی دمشق به شهادت رسید و یوسف هم در ۱۶-۰۹-۲۰۱۳ بال در بال ملائک کشید.

او در دانشگاه اسلامیه درس خوانده و لیسانس مدیریت خود را دریافت کرده بود. اما او نیازی به گواهی دانشگاه پیدا نکرد. خدا خود گواه است که او وظیفه خود را به درستی انجام داد.