به گزارش «نماینده»، روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان "افزایش احتمال حضور نوه امام‌(ره) در خبرگان" نوشت:

به‌صراحت "نه" نمی‌گوید، تأیید هم نمی‌کند. فقط به وقت مناسب موکول می‌کند. سیدحسن خمینی یک بار دیگر در مواجهه با درخواست‌هایی که از او دارند تا در انتخابات خبرگان نامزد شود، گفته است: "ان‌شاءالله در وقت مناسب در این مورد تصمیم‌گیری می‌کنم".

او این پاسخ را در دیدار با جمعی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب استان بوشهر اعلام کرده است؛ آن هنگام که از او درخواست کرده‌‌اند تا در انتخابات پیش‌روی خبرگان حاضر شود. این پاسخ همیشگی سیدحسن به درخواست‌ها و پرسش‌ها و دعوت‌هایی بوده است که در چند ماه گذشته از او شده است؛ دعوت‌هایی که البته دامنه آن رو به افزایش است. شاید در رأس آنها بتوان به دعوت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی از سیدحسن برای حضور در خبرگان اشاره کرد. او در گفت‌وگویی که با هفته‌نامه طلوع صبح انجام داده بود، دراین‌باره چنین گفته بود: «حاج‌حسن آقا، واقعا هم صلاحیت بالایی و هم وظیفه دارند. ایشان در وضعی نیست که بتواند از آینده کشور بی‌تفاوت بگذرد. منتها تکلیفش را خودش می‌داند... ما نمی‌توانیم به ایشان تکلیف کنیم؛ ولی من نظرم را می‌دهم که بهتر است بیاید. معلوم نیست ما در دنیا باشیم. الان نوبت آنهاست و باید بیایند که از انقلاب حفاظت کنند». اما پیش‌تر محسن غرویان از شاگردان سابق آیت‌الله مصباح‌یزدی هم روایتی از دیدار خود با سیدحسن خمینی را نقل کرده بود. غرویان در آن باره گفته بود: «وقتی من درخصوص ورود ایشان به انتخابات مجلس خبرگان سؤال کردم، فرمودند در حال ارزیابی فضای جامعه هستند». سیدحسن قبل از آن هم که این مباحث شروع شود، در گفت‌وگوی خود با سال‌نامه «شرق» درباره حضورش در سیاست چنین گفته بود: «به نظر من نه ورود و نه عدم ورود، هیچ‌کدام اصالت ندارد. باز هم می‌گویم، در صحنه زندگی شرایط به شما معلوم می‌کند که شما تکلیف و وظیفه‌تان چیست. حالا چه وظیفه دینی و چه وظیفه ملی و چه اساس تشخیص درباره زندگی شخصی انسان‌ها. همه انسان‌ها در صحنه تصمیم می‌گیرند... آینده معلوم می‌کند که به‌هرحال ما چه تصمیمی می‌گیریم. مگر اینکه شرایط آن مهیا شود و آدم احساس کند که وظیفه دارد، چه در قبال خدا چه در قبال مردم و چه در قبال امام (که به‌هر‌حال بنده سرمایه‌ام انتساب به امام است) و هم در مقابل شخص خودش. نسبت به آن وجدانی که دارد، اگر احساس کند که مسئولیتی هست، طبعیتا آدم اقدام می‌کند... بنابراین بسته به اینکه شرایط چه تغییری می‌کند و چه چیزی پیش می‌آید، تصمیم می‌گیرم. الان هیچ تصمیمی نمی‌گیرم».

اگرچه سیدحسن به مدعوین خود پاسخ صریح نمی‌دهد اما هر بار که گروهی با او دیدار دارند، از او چنین درخواستی می‌شود. علی مطهری هم پیش‌تر در گفت‌وگو با هفته‌نامه طلوع صبح درباره نامزدشدن حسن خمینی در خبرگان گفته بود: «من هم موافق حضور ایشان هستم. قطعا اگر ایشان احساس وظیفه کنند خواهند آمد و نیازی به توصیه ما نیست. با توجه به اینکه مجلس خبرگان وقت زیادی از افراد نمی‌گیرد، خوب است مجتهدان خوش‌فکر وارد شوند و از کار علمی‌شان هم باز نمی‌مانند». مسلم این است که سید‌حسن خمینی به دعوت‌ها پاسخ قطعی منفی نمی‌دهد و این یعنی احتمال حضورش در قامت کاندیدا افزایش می‌یابد. به‌ویژه آنکه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی هم از او خواسته تا در این رقابت حاضر شود. سیدحسن و هاشمی‌رفسنجانی از دیرباز رابطه خوبی با یکدیگر دارند و نظر هاشمی‌رفسنجانی در این تصمیم‌گیری برای سیدحسن بی‌تأثیر نخواهد بود. با‌این‌حال همان‌طور‌که قبلا تأکید کرده، او در حال بررسی فضا برای حضور است؛ چراکه شاید این رقابت، در این مقطع زمانی، مهم‌ترین و مناسب‌ترین فصل برای حضور سیدحسن در رقابت خبرگان باشد. رقابتی که تخصص آن را از قبل از ٢٠ سالگی آغاز کرده و حالا در قامت مدرس خارج فقه و اصول، شاگردان زیادی دارد. تصمیمی که سید‌حسن باید بگیرد، تصمیمی است که شاید بتوان گفت نیمی از راه را پیموده و فقط منتظر اعلام است. بسیاری معتقدند خبرگان اکنون حضور یک خمینی جوان را می‌طلبد. از‌همین‌رو او در دیدار با اصلاح‌طلبان بوشهری بی‌آنکه بخواهد به‌سرعت همه‌چیز را نفی کند، این کار را نکرده و تصمیم‌گیری را به وقت مناسب موکول کرده است.
اگر پول و زندان‌نرفتن برای عارف ملاک باشد، کاسب است

سیدحسن اما در این دیدار با اشاره به اینکه زهد و دنیاگریزی، لازمه عرفان در تمام ادیان و مکاتب است، گفت: همواره این سؤال وجود دارد که چرا در دنیا و ازجمله در ایران، حرکت‌های اجتماعی زیادی به رهبری عرفا شکل گرفته است؟ دلیل این موضوع آن است که عارف اگر عارف درستی باشد، شجاع است و فرد شجاع نمی‌تواند روی ظلم چشم ببندد، در غیر این‌صورت عرفان او سست است. او افزود: عارفی که از جان، مال یا آبروی خود می‌ترسد عرفان ناقصی دارد یا اساسا دروغ می‌گوید، زیرا فرض بر این است که او برای خدا کار می‌کند؛ اگر قرار باشد مدح و ثنا، درس و بحث، پول و امکانات و زندان‌نرفتن برای عارف ملاک باشد، کار او با کاسبی تفاوتی ندارد و فقط رنگ و شکل آن تفاوت دارد؛ زیرا هرکس ابزارهای خاص خودش را در کاسبی دارد. یادگار امام گفت: نگاه دنیاگریز یک عارف اگر کامل باشد شجاعت به همراه می‌آورد و آن‌گاه نسبت به تضییع حقوق دیگران، ظلم و احجاف نمی‌تواند چشم‌پوشی و سکوت کند؛ در چنین حالتی است که عرفان تبدیل به حماسه می‌شود و علت اینکه برخی انقلاب‌ها رهبرانی بزرگ داشته‌‌اند همین ویژگی‌هاست.

وقتی نام امام‌خمینی به‌طور جدی برای مرجعیت مطرح شد با صلابت وارد میدان شدند

سیدحسن خمینی با اشاره به سیره عملی امام خمینی در دوران آغاز مرجعیت یادآور شد: ایشان وقتی آیت‌الله العظمی بروجردی از دنیا رفتند در مظان مرجعیت قرار داشتند و ازهمین‌رو فقط در مراسم تشییع آن مرجع بزرگ شرکت کردند و پس از آن روز، در خانه ماندند و نه در مجلس ترحیمی شرکت کردند و نه مجلسی برگزار کردند تا مبادا نام شخص خودشان پررنگ شود، اما وقتی نام ایشان به طور جدی برای مرجعیت مطرح شد، با صلابت وارد میدان شدند. یادگار امام با بیان اینکه بخشی از نیروی شجاعت و نترسیدن ذاتی و بخشی دیگر اکتسابی است، گفت: وقتی در کنار شجاعت، نیروی ایمان هم بالا برود خداوند چشم واقع‌بین انسان را هم باز می‌کند؛ زیرا شجاعت به تدبیر نیاز دارد. او گفت: شجاعت بدون عقلانیت و تدبیر ممکن است به رفتاری احمقانه بینجامد و تبدیل به حرکتی داعش‌وار شود؛ گرچه عاملان این‌گونه رفتار‌ها خیال می‌کنند کار درستی انجام می‌دهند، بنابراین انسان وقتی به خدا توجه می‌کند، باید به خرد جمعی هم توجه کند و به آن احترام بگذارد. سیدحسن خمینی گفت: این‌گونه نیست که ما همه‌چیز را می‌دانیم؛ بلکه واقعیت این است که در کار فردی باید با عقل و مشورت پیش رویم و در کار جمعی نیز به خرد جمعی و دیدگاه مجموعه افراد بها دهیم. یادگار امام در جمع‌بندی سخنان خود گفت: باید ضمن تقویت شجاعت به منافع شخصی خودمان توجه نکنیم و موقعیت را به‌درستی تشخیص دهیم؛ برای رسیدن به چنین تشخیصی باید با هم بیندیشیم و فردگرایی، تک‌محوری و تک‌روی را کنار بگذاریم. او گفت: عارف، دنیاگریز است، اما دنیاستیز نیست؛ او برای خودش کار نمی‌کند، اما می‌خواهد دنیای دیگران را زیبا کند و جای بهتری برای زیستن بسازد.