به گزارش «نماینده»، این روزنامه نگار در  روزنامه ۹۰ با اشاره بهاین که این روزنامه تنها ورزشی است اما نمی تواند به فاجعه منا بی تفاوت باشد نوشت: اتفاقی که در حدود چهل روز پیش برای یکی از همکاران ما در دالاس امریکا رخ داد، ما را موظف می کند به اینکه پرده از دیالوگ و گفت و گویی همکارمان با یک یهودی مقیم آمریکا بردارد.

آیا حادثه منا محصول سهل انگاری و بی کفایتی مقامات عربستانی در مدیریت حج ابراهیمی است یا بیشتر از حاجیان مقصر هستند و اگر در آن روز بیشتر بردباری به خرج می دادند و هم دیگر را هل نمی دادند هر گز آن اتفاق رخ نمی داد؟

آیا در پشت پرده این اتفاق و کشتار هول ناک توطئه علیه حجاج بعضی کشور ها به خصوص ایران وجود دارد یا اینکه جنگ قدرت در عربستان این حادثه شوم و دردناک را رغم زد؟

شاید هم موضوع خیلی پیچیده تر از این باشد حداقل خاطره دوست و همکارمان علیرضا وفایی به این قضیه قوت بیشتری می دهد.
وفایی که حدود چهل روز پیش در آمریکا بود پرده از یک خاطره و دیالوگی بر می دارد که حداقل به عنوان یک سرنخ می تواند مورد استفاده قرار گیرد او می گوید در دالاس آمریکا در جمع دوستان قدیمی که اکثرا فوتبالی هستند نشسته بودیم صحبت از همه جا شد از جمله حج و موسم آن که ناگهان یکی از حضار که از دوستان دوستم بود و با آن ها فوتبال بازی می کرد چیزی گفت که آن موقع زیاد به آن توجه نکردم اما حالا مثل زنگ در گوشم می پیچد:" اگر پدر، مادر یا دوست فامیل درجه اولی در حج امسال دارید به آنها بگویید زیاد در جاهای شلوغ و پرتردد رفت و آمد نکنند! " اگر من جای علیرضا وفایی بودم به واسطه کنجاوی ذاتی و شمع خبرنگاری حتما از آن مرد یهودی عرقچین بر سر می پرسیدم چرا و ده ها چرا سوال و جواب دیگر اما وفایی قصه ما بی تفاوت از کنار آن گذشت چرا هیچ قوم و خویشی دسته اولی در حج امسال نداشت.

 

آیا حوادث خونین حج امسال می تواند همانند یازده سپتامبر و ... سازمان دهی شده و از قلب برنامه ریزی شده باشد من که می گویم حتی خود عربستان نیز می تواند قربانی این فاجعه تلخ باشد من می گویم این روزها حتی باید در فحش دادن و لعن و نفرین صعودی ها و انگشت اتهام را به سوی آن ها نشانه گرفتن هم احتیاط کنید چرا که امروز دشمن مسلمانان جنگ های صلیبی را با نقش آفرینی خود مسلمانان طراحی می کند ضعف های صعودی ها در برگزاری حج را به عنوان یک روزنامه نگار حاجی شده قبول دارم اما باید به شدت مراقب وحدت شیعه و سنی بود.