به گزارش «نماینده» متخصصان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا اظهار داشتند: bNabsها به طور خاص در خنثی کردن ویروس HIV موثرتر عمل کرده و به بیمار کمک می‌کنند با این بیماری بهتر مقابله کند. 
 
متخصصان برای فهم اینکه چگونه bNabsها می‌توانند به پیشگیری از گسترش HIV کمک کنند لازم بود ابتدا مشخص کنند که چگونه ویروس HIV به یک سلول متصل می‌شود و آن را آلوده می‌سازد. بررسی‌ها نشان داد زمانی که HIV برای اولین بار با سلول‌های سیستم ایمنی بدن موسوم به سلول‌های T تماس برقرار می‌کند با یک پروتئین سطحی به نام CD۴ تعامل می‌کند. پروتئین‌های خاص ویروس HIV به CD۴ در سطح سلول‌های T متصل می‌شود تا فرآیند آلودگی سلول را آغاز کند. این فرآیند گاهی اوقات «envelope spikes» نامیده می‌شود. این پروتئین‌های spike که می‌توانند در یک ترکیب بسته یا باز باشند، هنگامی که HIV به CD۴ می‌چسبد، باز باقی می‌مانند و به محض آنکه این ترکیب باز می‌شود ویروس HIV می‌تواند با سلول میزبان آمیخته شود، اطلاعات ژنتیکی خود را در سلول منتشر کند و سلول را به محلی برای تولید ویروس های بیشتر تبدیل نماید. 
 
bNabsها با شناسایی فرآیند envelope spikes در خارج ویروس HIV و خنثی کردن آن تاثیر می‌گذارند اما بیشترbNabsها تنها زمانی می‌توانند یک spike را شناسایی کنند که ساختار بسته باشد. همچنین توانایی bNabsها در تشخیص envelope spikesها متفاوت است، هر یک از این آنتی بادی ها تنها قادر است یک هدف مشخص را تشخیص دهد به این مفهوم که برخی آنتی‌بادی ها در خنثی سازی ویروس نسبت به مابقی گونه‌ها موثرتر هستند. 
 
در این بررسی‌ متخصصان یک bNabs به نام ۸ANC۱۹۵ را در خون بیماران مبتلا به HIV مشاهده کردند که سیستم ایمنی‌شان به طور طبیعی می‌تواند ویروس را کنترل کند. همچنین مشاهده کردند این آنتی‌بادی قادر است ویروس HIV را از طریق مورد هدف قرار دادن یک «اپیتوپ» متفاوت از دیگر bNabsهای شناسایی شده، خنثی کند. «اپیتوپ» قسمتی از یک آنتی‌ژن است که توسط سیستم دفاعی تشخیص داده می‌شود. 
 
به گزارش مدیکال دیلی، شایع‌ترین نوع عفوت HIV پیش از آنکه به سلول T حمله کند در جریان خون شناور است. به طور معمول اگر سلول ویروس HIV شناور باشد پروتئین‌های spike بسته می شود و به آنتی بادی bNabs اجازه می دهد پیش از حمله کردن ویروس آن را خنثی سازد. اما در برخی موارد HIV از یک سلول به سلول دیگر گسترش می‌یابد به این مفهوم که پروتئین به سلول T و در یک ساختار باز متصل می شود. در این موارد ۸ANC۱۹۵ قادر خواهد بود ویروس را به شکلی که دیگر bNabsها توانایی ندارند، خنثی سازد.