به گزارش «نماینده» شاید باورتان نشود، اما ۳۳ سال بیشتر ندارد اما صحبت از ۳۰۰۰ ساعت پرواز می کند آن هم با توپولف. دومین نمایشگاه نقش آفرینی زنان در توسعه پایدار، سالن ۸ غرفه جامعه بانوان صنعت هوانوردی ایران پای هر زنی را سست می کند، چرا که پرواز رویای هرانسانی است. او را کاپیتان فهیمه احمدی دستجردی صدا می زنند؛
از آسمان تا کارآفرینی روی زمین، چطور؟ در نمایشگاه چه می کنید؟
فارغالتحصیل رشته مهندسی پرواز و داراي لیسانس در رشته هوانوردی هستم. نوجوان كه بودم، حس كردم دوست دارم از دنيا رها باشم. دلم ميخواست خلبان باشم. همينطور هم شد. تحصيل در دانشگاه هوانوردي را از سال ۱۳۸۲ و با خواندن دروس رشته مهندسي پرواز آغاز كردم. بعدتر دورههاي آزاد ديسپچري، تعمير و نگهداري هواپيما، آموزش پرواز با چتر و سقوط آزاد را هم گذراندم تا به عنوان مهندس پرواز هواپيماي توپولوف ۱۵۴ انتخاب شدم. دورههاي لازم براي رسيدن به كاپيتان (خلبان يك) شدن را گذراندم وسپس سازماني به نام «جامعه بانوان صنعت هوانوردى ايران» كه كارش رسيدگي به نيازهاي زنان شاغل در صنعت هوانوردي ايران است را تاسیس کردم. امروز هم اینجا هستم تا کمک کنم به همه بانوان دارای شرایطی که رویای پرواز دارند و می خواهند در آسمان باشند.
چه اهدافی را در سازمان مردم نهاد جامعه بانوان صنعت هوانوردی ایران دنبال می کنید؟
اول اینکه دوست دارم تا راهی برایم گشوده شود برای کمک به بانوان با انگیزه. ارتقاء آگاهی و بینش جامعه زنان و توانمند کردن آنها از اهداف جامعه بانوان صنعت هوانوردی و من است. شناسایی توان علمی، فنی ومهارتی اعضای جامعه و هدایت آنها به مراکز مورد نیاز کشور از دیگر اهداف ماست. در این راستا از برگزاری سمینارها و همایش ها دریغ نخواهیم کرد.
کارآفرینی و ایجاد اشتغال در غرفه شما و جامعه بانوان صنعت هوانوردی ایران چه جایگاهی دارد؟
ما از تمام دختران ایرانی و بانوانی که علاقه به این حرفه داشته باشند و از سلامت جسم و روح برخوردار باشند حمایت می کنیم و آنها را راهنمایی کرده و آموزش می دهیم. البته بخشی از اقدامات لازم را سازمان هواپیمایی کشور انجام می دهد.
نظر شما خانم ها با داشتن کدام شاخص می توانند وارد حرفه پروازی شوند؟
اولین گام را علاقه مندی می دانم. بعد شناخت توانمندی های خود. باید اول توانمندی های لازمه یک شغل را پیداکنیم، اگر آن توانمندی ها وجود داشت می توان به سمت آن حرفهرفت و آن را ادامه داد. هر کسی می داند که تا چه حدی می تواند از خودش انتظار داشته باشد مثال خلبانی از مشاغل سخت محسوب می شود اما من آن را سخت نمی دانم. برای خانم ها این حرفه بیشتر یک آرزوی دست نیافتنی است اما من می خواهم بگویم این گونه نیست چون من به این آرزو رسیدم پس دست یافتنی است و بقیه هم می توانند با تلاش و پشتکار به این آرزو برسند.
نظر شما