به گزارش «نماینده» شاید کمتر کسی گمان می کرد که کوچکترین آزاد راه کشور از نظر کیلومتر، گرانترین عوارض را در بر داشته باشد و به صورت کاملا نجومی و بدون برنامه بر قیمت آن افزوده شود.

اما این اتفاق افتاد و آزاد راه تهران پردیس که در بهمن ماه سال ۸۹ توسط رئیس جمهور وقت افتتاح شد که رقم عوارض آن برای هر خودرو سواری ۱۵۰۰ تومان بود که در همان ابتدا مورد اعتراض مردم به خصوص مردم اطراف این بزرگراه که هرروز به تهران رفت و آمد دارند، شد.اما نتیجه اعتراضات منجر به این شد که بعد از مدت کوتاهی نرخ این عوارض به ۱۸۰۰ تومان رسید.

اما این پایان کار نبود و در اقدامی غیر منتظره با گذشت تنها سه سال از افتتاح این آزادراه ۲۳ کیلومتری، این عوارض به رقم نجومی ۲۵۰۰ تومان رسید که با توجه به تعداد کیلومترهای این آزادراه این رقم بسیار زیاد است.

این بار علاوه بر اعتراض مردم اعتراض جدی برخی از نمایندگان مجلس را در پی داشت و حتی زمزمه هایی مبنی بر استیضاح آخوندی، وزیر مسکن و شهرسازی مطرح شد که آقای وزیر به این خبر واکنش جالبی داشت و مدعی شد: افرادی که توان پرداخت این عوارض را ندارند می توانند از جاده قدیم رفت و آمد کنند!

این سخن آخوندی در حالی مطرح شد که بسیاری از اهالی اطراف اتوبان پردیس در روز مجبور هستند چندین بار از این اتوبان رفت و آمد کنند و عملا امکان رفت و آمد از جاده قدیم را ندارند.

اما این بازهم پایان ماجرای افزایش سریالی افزایش عوارض آزادراه تهران-پردیس نبود و در اول شهریور ماه جاری ۵۰۰ تومان دیگر به عوارض این آزادراه افزوده شد تا رقم عوارض آزاد راه تهران-پردیس به ۳۰۰۰ تومان برسد که این مبلغ با توجه به اینکه این آزادره کمتر از ۳۰ کیلومتر است بسیار زیاد به نظر می رسد.

اما سوالی که اکنون مطرح می شود این است که افزایش عوارض آزاد راه تهران -پردیس بر اساس چه قانون و چه سازو کاری صورت می گیرد؟آیا اصلا قانون مشخص و یا سازو کاری به منظور افزایش این عوارض وجود دارد؟

اگر چه عملیات احداث آزادراه تهران ــ پردیس، بالغ بر ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه داشته است و سرمایه گذاری در این پروژه با مشارکت بخش دولتی و خصوصی به نحوی انجام شد که ۷۰ درصد اعتبار لازم، توسط بخش خصوصی و ۳۰ درصد مابقی توسط دولت (وزارت راه) تأمین شد تا این سرمایه گذاری در مدت ۲۲ سال از طریق عواید حاصل از عوارض خودروهای عبوری، به سرمایه گذاران بازگردد، اما به نظر می رسد بسیار زودتر از ۲۲ سال هزینه این آزادراه تامین می شود  بقیه مبالغ سودی است که از جیب مردم به جیب بخش خصوصی و دولتی می رود.

با در نظر گرفتن تردد میانگین روزانه به میزان بیش از ۳۰ هزار و ۶۰۵ تردد در این مسیر، در هر روز ۹۱ میلیون و ۸۱۶ هزار و ۵۰۰ تومان، عواید حاصل از عوارض این آزادراه، از خودروهای عبوری اخذ می شود و با این احتساب، هر سال، ۳۳ میلیارد و ۵۱۳ میلیون و ۲۲ هزار و ۵۰۰ تومان، درآمد حاصل از عوارض این آزادراه است که عملا با اخد عوارض ۷ سال از رانندگان خودروها بیش از ۲۰۰ میلیارد هزینه ساخت این آزادراه به دست می آید که عملا افزایش این عوارض به سوددهی زودتر این آزادراه کوچک شتاب می بخشد.

حال به نظر می رسد در این شرایط وقت آن است که نهادهای مسئول در صورت نظارت بر عوامل تصمیم گیرنده این آزادراه، برای عدم فشار بیشتر اقتصادی بر مردم تصمیمی اتخاذ کنند تا پای بخش خصوصی و "بخشی از دولت" از گرده مردم جدا شود.