«نماینده»؛ سيد مسعود علوی/ عارف، رئيس بنياد اميد ايرانيان در ديدار اعضاي حزب اتحاد ملت خطاب به برخي منتقدان جريان اصلاح طلبي گفته است: «با چه جسارتي اصلاح طلبان را فتنه گر مي خوانيد؟» اين جمله تيتر اول روزنامه اعتماد روز دوشنبه گذشته بود. اعتماد به نقل از عارف نوشت: «اصلاح طلبان وفادارترين افراد به انقلاب اسلامي ايران هستند»!

جمله عارف را بايد با اندک تغييري اين طور خواند؛ «به چه دليل برخي اصلاح طلبان، فتنه گرند؟» جريان اصلاح طلبي يک جريان اصيل در متن انقلاب است که نقطه پيدايش آن به زمان انشعاب جريان مجمع روحانيون مبارز از جامعه روحانيت مبارز برمي گردد. اين جريان با تأييد امام (ره) مشروعيت يافت، اما به فاصله کوتاهي دبير کل مجمع، اين تشکيلات را رها کرد و حزب اعتماد ملي را تشکيل داد و رسماً انشعاب از «مجمع» را که خود، مؤسس آن بود، پذيرفت. ذيل تشکيلات مجمع روحانيون مبارز و حزب اعتماد ملي، احزاب و 

گروه هايي بودند که دل در گرو انقلاب و نظام و اسلام نداشتند و دنبال پروژه «سکولاريزاسيون» نظام بودند. آنها ابتدا فتنه 18 تير 78 و سپس فتنه هشت ماهه سال 88 را کليد زدند. در اين فتنه ها، اقتدار و امنيت ملي نظام هدف قرار گرفته بود. وقتي اقتدار و امنيت ملي نظام هدف قرار مي گيرد حاکي از نوعي فتنه گري است که همصدا با بيگانگان به دنبال براندازي است. آقاي عارف، اين عملکرد و رويکرد کساني که خود را اصلاح طلب مي دانند اما مستظهر به پشتيباني سرويس هاي امنيتي و اطلاعاتي آمريکا و رژيم صهيونيستي و انگليسي هستند را چه مي نامد؟ اگر اين فتنه گري نيست، پس چيست؟ در فتنه 18 تير 78 و جريان تحصن مجلس، تصوير بدي از نظام در نگاه جهانيان نقش بست. آيا نام اين تصوير که کارگردانان و هنرپيشگان آن 

اصلاح طلبان بودند، فتنه گري نيست؟

در فتنه 88 اصلاح طلبان راي ملت را برنتابيدند، راي نهادهاي 

فيصله بخش و داور را به دليل عدم التزام عملي به قانون اساسي و نظام اسلامي، قبول نکردند و همصدا با راديو اسرائيل و راديو آمريکا و بي بي سي دنبال گفتمان براندازي بودند. آيا اين فتنه گري نيست؟ آنها به هيئت هاي اجرايي و نظارت که بيش از ششصد هزار نفر در سراسر کشور در هر انتخابات، راي مردم را به عنوان يک امانت، صيانت مي کنند، تهمت تقلب زدند، در حالي که هيچ دليلي بر آن نداشتند. آيا اين نقض عهد و نشر اکاذيب و تشويش اذهان و اهانت به نهادهاي مشروع نظام، فتنه انگيزي نيست؟ صبح روز راي گيري که هنوز رايي به صندوق ها 

ريخته نشده بود، اعلام کردند اگر موسوي راي نياورد به خيابان ها بريزيد. شب هنگام هنوز آرا شمارش نشده بود و مردم پاي صندوق هاي 

راي بودند، موسوي مصاحبه خبري داخلي و خارجي گذاشت و خود را پيروز انتخابات ناميد. آيا اين فتنه گري نيست؟

اراذل و اوباش، بهائيان، منافقين، سلطنت طلب ها، افراد ضد انقلاب و اشرار به بهانه ادعاي تقلب آقايان، به خيابان ها ريختند. ميلياردها تومان به اموال عمومي خسارت زدند و ده ها نفر از دو طرف کشته و شهيد شدند. آنها شعار دادند؛ «استقلال، آزادي، جمهوري ايراني»، «مرگ بر اصل ولايت فقيه»، «نه غزه، نه لبنان، جانم فداي ايران» و... آيا اين شعارها ربطي به ادعاي تقلب داشت يا فراتر از آن بود؟ تقلب فقط يک بهانه براي براندازي بود. آيا اين فتنه گري نيست؟ موضوع اعتراضات، جمهوريت بود. چرا بر اسلاميت نظام حمله ور شدند و در روز عاشوراي 88 به شعائر الهي عاشورا حمله کردند؟ روزنامه نگاران اصلاح طلب، يکباره کوچ کردند و رفتند به بي بي سي و راديو آمريکا پناهنده شدند و از آنجا با مردم سخن گفتند. آيا اين تغيير شيفت فتنه گري نبود؟ اصلاح طلبان، وزير ارشاد دولت اصلاح طلب را به همراه کديور و سروش فرستادند به لندن تا اتاق جنگ رسانه اي انگليس را از آنجا مديريت کند. آيا اين مأموريت براي فتنه گري نبود؟

آقاي عارف چه چيزي را مي خواهند انکار کنند؟ ما نمي گوييم همه اصلاح طلبان، فتنه گرند، اما نام اين جماعت را که ذکر کارنامه شان رفت و در خدمت به اجانب و وطن فروشي گوي سبقت را از منافقين و سلطنت طلبان ربودند، چه مي شود نهاد؟ اکنون شش سال از 

فتنه 88 گذشته است. حتي يکي از رهبران اصلاح طلب، به طور علني از مردم عذرخواهي نکردند، اعتراف نکردند که دروغ تقلب، اسم رمز آشوب بود و از آن تبري بجويند. حالا چطور آقاي عارف مدعي است 

اصلاح طلبان، وفادارترين افراد به انقلاب اسلامي هستند. آقاي عارف مي تواند توضيح دهد اصلاح طلبان در فتنه 78 و 88 کجا از انقلاب و امام (ره) دفاع کردند؟ وقتي تمثال مبارک حضرت امام (ره) را در 16 آذر 88 در دانشگاه تهران آتش زدند، اصلاح طلبان کجا بودند تا از امام دفاع کنند؟ اينها پرسش هاي بي پاسخي است که هنوز وجود دارد و قبل از آن مرحوم عسکراولادي در آخرين دقايق عمر خود از شماري از اصلاح طلبان در همين روزنامه اعتماد پرسيد و آنها متأسفانه به هيچ يک از اين سئوالات پاسخ ندادند.