«نماینده» ؛ نورالدین قدیمی/ یکی ازموضوعاتی که مسئولان دولتی دردوسال گذشته به صورت گسترده ودرمناسبت های مختلف مطرح وبر روی آن مانورداده اند، دورکردن کشورازجنگ نظامی درسایه دیپلماسی ومذاکرات هسته ای وتغییررویکرد مواجه باسایرکشورها می باشد. درادامه همین سیاست است که آقای روحانی در سخنرانی خود در جمع مردم همدان گفت : «امروز با حمایت شما مردم و تلاش دولتمردانی که از سوی شما انتخاب شده اند چهره واقعی ایران به دنیا معرفی شده و بعد از ۲۲ ماه تلاش و مذاکره به نقطه‌ای رسیدیم که توانستیم سایه شوم جنگ را از سر مردم برداشته و امنیت واقعی را به این کشور بازگردانیم.»

باشنیدن این مطلب که توافق هسته ای سایه شوم جنگ را از سر ایران برداشت، نخستین سوالی که به ذهن انسان خطورمی کند این است که کشور در خطر کدام جنگ و از سوی چه کشوری قرار داشت که با توافق وین، سایه شوم آن از سر کشور برداشته شد؟

در نگاه نخست ضرورت داردبرای بررسی خطرات و تهدیدات نظامی علیه ایران، روابط جمهوری اسلامی با سایر کشورها در سه دهه اخیر راموردبررسی قراردهیم که نتایج به دست آمده از این بررسی نشان می دهدکه بعد از هشت سال دفاع مقدس، تنها آمریکا و به تبع آن، رژیم صهیونیستی بوده اند که ازطریق ابزار رسانه ای خود بارها ایران را تهدید به حمله نظامی کرده اند ولی تاکنون جرأت عمل به این تهدیدات را نیز نداشته اند.

نگاه دوم که نگاه تکمیلی است وجواب آن نیز در اظهارات مقامات بلند پایه آمریکا و رژیم صهیونیستی است؛ به چرایی عدم اجرایی شدن تهدیدات روزانه این مقامات در حمله نظامی و روی میز بودن گزینه جنگ از سوی این کشورهامی پردازد. برای پاسخ به این چرایی، نظرات برخی از مسئولان آمریکایی راموردبررسی قرارمی دهیم.

الف – درتاریخ یکم مرداد ۱۳۹۴، درنشست کمیته روابط خارجی سنا با حضور جان کری، ارنست مونیز و جک لو، سناتور «باب کورکر»، رئیس‌کمیته روابط خارجی مجلس سنا به اقدام کنگره برای وضع برخی تحریم‌ها علیه ایران اشاره کرد و گفت کنگره هنگام وضع تحریم‌هایی که ایران را پای میز مذاکره کشاند، به قوه مجریه اختیار داد تحریم‌ها را تعلیق و یا کشورها و موسسات را از اجرای آنها معاف کند.

«کورکر»، سپس از اظهارات مقامات دولت آمریکا که گفته‌اند گزینه جایگزین توافق هسته‌ای فعلی جنگ است، انتقاد کرد و گفت که گزینه سوم که توافق بهتر با ایران است، نیز وجود دارد. (۱)

ب –درتاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴، درجلسه بررسی طرح جنجالی کروکر – منندز در مجلس سنای آمریکا، سناتور تام اودال، باب منندز و جف مرکلی در دفاع از این طرح در صحن سنای آمریکا سخنانی را مطرح کردندکه درآن حقایق بسیار مهمی درباره عصاره راهبرد آمریکا در قبال برنامه هسته‎ای ایران وجود دارد.

در مفصل‎ترین بخش از این اظهارات، سناتور دموکرات جف مرکلی اثبات می‎کند که چرا گزینه مذاکره با ایران آنهم به شیوه کنونی، پر منفعت‎ترین گزینه برای امریکا خواهد بود.

مرکلی سه راهکار اصلی پیش روی آمریکا برای تقابل با ایران هسته‎ای را ۱. تشدید تحریم‎ها ۲.مذاکره و توافق دیپلماتیک ۳-حمله نظامی عنوان می‎کند.

او مستند به گزارش منابع امنیتی آمریکا از غیرقابل کنترل بودن واکنش به حمله نظامی سخن گفته و آنرا غیر ممکن اعلام می‎کند و با وجود تهدیدهای نظامی این روزهای آمریکا به صراحت می‎گوید: «بنابراین اجازه دهید از گزینه استفاده از زور کنار رویم.»

جف مرکلی برای مقابله با ایران اظهار می کند که: «سه گزینه اساسی در این زمینه وجود دارد.

یک گزینه برچیدن برنامه تسلیحاتی ایران از راه مذاکره به همراه بازرسی های سرزده و رژیم راستی آزمایی است تا اطمینان یابیم ایران به قول خود عمل می کند.

گزینه دوم برپایه تمدید نامحدود تحریم های چند جانبه اقتصادی است به این امید که این تحریم ها همچنان ایران را از دنبال کردن برنامه تسلیحاتی منصرف کند.

گزینه سوم استفاده از راه حل نظامی برای نابودی عناصر حساس زیرساخت های تسلیحاتی ایران است.»

وی در خصوص گزینه سوم اینگونه توضیح می دهد: «گزینه سوم که در سنا درباره آن بحث شده است، نابودی زیرساخت هسته ای ایران از طریق نیروی نظامی است.

طرفداران گزینه نظامی تصور می کنند گروه کوچکی از بمب افکن های آمریکا می توانند با استفاده از بمب های سنگر شکن حملات محدودی انجام دهند. این حرف آنها است و می گویند آمریکا می تواند به آسانی حلقه اصلی چرخه سوخت هسته ای در ایران را بشکند و برنامه هسته ای ایران را سه تا پنج سال به عقب بازگرداند. این تحلیل ساده ای است. کارشناسان نظامی تصویر بسیار متفاوتی ترسیم کردند. جناب رئیس! من همه همکاران در اینجا را ترغیب می کنم تحلیل مرکز مطالعات راهبردهای بین المللی درباره اثرات حملات پیشگیرانه علیه تاسیسات هسته ای ایران را که در دهم سپتامبر دوهزار ویازده تجدید چاپ شده است، بخوانند.

این تحلیل می گوید در پی این کارزار عناصر بسیار پیچیده تهاجمی و دفاعی قرار دارد. در اینجا تعداد کمی از آنها را بیان می کنم. راهبرد وسیع تر این است که سیستم رادار و موشک های ضدهوایی ایران را از بین ببریم. راهبرد وسیع تر این است که باید موشک های بالستیک ایران و دیگر تسلیحاتی را که ایران می تواند برای حملات تلافی جویانه انجام دهد، از بین ببریم. این بخش کمی از پیچیدگی گزینه نظامی است.

یک مسئله روشن است. مسیر جنگ نامعلوم و غیرقابل پیش بینی است. آنچه که ما می توانیم اطمینان داشته باشیم پیچیدگی و آشوب جنگ بسیار ضرر خواهد داشت. ما این را می دانیم زیرا این ماهیت هر نبرد است. تاریخ معاصر شواهد کافی دارد که هر زمانی گزینه نظامی ابتدا ساده به نظر می آمد، می تواند کنترل آن بسیار دشوار و هزینه بر باشد.

رهبران ایران پس از حمله تصمیم خواهند گرفت که اولویت ملی آنها دستیابی به سلاح هسته ای است طوری که آمریکا و هیچ کشور دیگری جرات حمله مجدد به ایران را نداشته باشند.

بنابراین اجازه دهید از گزینه استفاده از زور کنار رویم. توافق با ایران از راه مذاکره و توام با راستی آزمایی برای برچیدن برنامه هسته ای احتمال رسیدن به اهداف اصلی امنیتی ما را بدون پیامدهای گسترده جانی و مالی افزایش می دهدو موجب از بین رفتن راه‎های دسترسی ایران به سلاح هسته ای از طریق اورانیوم و پلوتونیوم و راههای مخفی خواهد شد.

اگر این گزینه را با گزینه پایان دادن مذاکرات و اعمال تحریم های شدید ممکن مقایسه کنیم می‎بینیم در این گزینه (تشدید تحریم ها) احتمال زیادی وجود دارد ائتلاف چندجانبه از هم بگسلد و تحریم های چندجانبه از بین برود و زیان دیگر آن این خواهد بود که همه برنامه های ایران که براساس روند مذاکرات فعلی متوقف شده است، باردیگر فعال گردد.

گزینه سوم(نظامی) به قیمت خون و مال تمام خواهد شد و می تواند موجب ایجاد چرخه جنگ شود که به جای افزایش امنیت آمریکا ومتحدان موجب از بین رفتن آن خواهد شد.

بنابراین تنها گزینه که بهترین گزینه است، توافق با ایران از راه مذاکره و توام با راستی آزمایی برای برچیدن برنامه هسته ای این کشور است. ما باید همه تلاش خود را در سنا برای موفقیت این گزینه به کار بندیم. »(۲)

ج – در بهمن ماه۱۳۹۳، درجلسه ارزیابی بودجه دفاعی پنتاگون برای سال مالی ۲۰۱۵ توسط مرکز ارزیابی‌های راهبردی و بودجه‌ا ی (CSBA) اعلام می شود که عدم توافق موجود میان وزارت دفاع و کنگره که بودجه نظامی را به کمترین سطح رسانده است. حضور نظامی آمریکا در خارج از این کشور سنگین و پرهزینه است و احتمالاً در آینده هزینه‌برتر نیز خواهد شد، بطوریکه آمریکا دیگر توانایی تأمین مالی تمام جنگ‌ها و ماجراجویی‌های خارجی‌اش را ندارد. (۳)

د – رهبرمعظم انقلاب اسلامی درتاریخ یکم فروردین ۱۳۹۴درسخنرانی خوددرحرم رضوی فرمودند:

«برادران و خواهران عزیز! ملت عزیز ایران! آمریکا با همه‌ی قدرت‌نمائی هایش، با همه‌ی هیاهوها و جنجالهایش، امروز در موضع ضعف و موضع متزلزلی است. من نمی خواهم به خبرهای پشت پرده یا به چیزهای ظاهری تمسک کنم؛ حساب من، یک حساب دو دو تا چهارتاست. ببینید، رئیس جمهور کنونی آمریکا با شعار «تغییر» سر کار آمد. تغییر یعنی چه؟ یعنی وضعیتی داریم که بسیار بد است، من می خواهم آن وضعیت را تغییر بدهم. او با این شعار آمد توی میدان، مردم هم به خاطر شعار تغییر، به او رأی دادند؛ والّا مردمِ نژادپرست حاضر نبودند به یک فردی که از نژاد سیاه است، رأی بدهند؛ اما رأی دادند، به امید تغییر. خب، اینکه شعار «تغییر» اینقدر در مردم اثر می گذارد، نشان‌دهنده‌ی وضع بد فعلی است. یعنی وضعی که در هنگام نامزد ریاست جمهوری شدن این آقا بر آمریکا حاکم بوده است، به اعتراف مردم آمریکا، وضع بدی بوده است و او قول داد که تغییر پیدا بشود. پس بدی مسلّم شد. ما نمی خواهیم این را بگوئیم؛ خود مردم آمریکا اعتراف کردند که وضعشان بد است. خب، حالا این آقا آمد سر کار؛ آیا تغییر ایجاد کرد؟ توانست تغییر بدهد؟ توانست آن وضع بد را عوض کند؟ امروز آمریکا پانزده هزار میلیارد دلار گرفتاری و بدهکاری دارد. این بدهکاریها از تولید ناخالص ملی شان یا بیشتر است یا برابر تولید ناخالص ملی این کشور است؛ این برای یک کشور، بدبختی و گرفتاری است. آن هم که وضع سیاسی شان است: مجبور شدند بدون دستاورد از عراق بیرون بیایند. در افغانستان روزبه‌روز وضعشان بدتر می شود. در پاکستان که یکی از کشورهای همراه با آنها بود، روزبه‌روز بدنام‌تر می شوند. در کشورهای اسلامی، در مصر، در شمال آفریقا، در تونس، آمریکائیها از آن هیمنه کاملاً ساقط شده‌اند. علاوه‌ی بر همه‌ی اینها، جنبش تسخیر وال‌استریت در خود شهرهای آمریکا به راه افتاده است. این وضعیت، وضعیت خوبی است؟ این حسابِ دو دو تا چهارتاست؛ این حسابِ پیچیده‌ای نیست. تغییر را مردم آمریکا قبول کردند؛ یعنی وضعیت کنونی بد است؛ آن وضعیت بد هم تا حالا تغییر پیدا نکرده است. بنابراین آمریکا گرفتار است.

ممکن است آمریکا خطرهائی برای کشورهای دیگر ایجاد کند؛ ممکن است دیوانگی کنند. البته من همین جا بگویم؛ ما سلاح اتمی نداریم، سلاح اتمی هم نخواهیم ساخت، اما در مقابل تهاجم دشمنان – چه آمریکا و چه رژیم صهیونیستی – برای دفاع از خودمان، در همان سطی که دشمن حمله کند، به آنها حمله خواهیم کرد.»(۴)

بادقت نظردر اظهارات سناتورها ومسئولان وکارشناسان آمریکایی و ارزیابی بودجه دفاعی پنتاگون از سوی یکی از اندیشکده های بی طرف آمریکا و تحلیل جامع فرمایشات رهبرحکیم وفرزانه انقلاب اسلامی از وضعیت کنونی آمریکا؛ این نتیجه به دست می آیدکه مقامات آمریکای از جنگ ورویارویی نظامی باایران وحشت وسعی می کنند ازطرق مختلف ازوقوع آن جلوگیری کنند. باعنایت به مواردذکرشده از رییس جمهورمحترم و رئیس شورای عالی امنیت ملی کشور وسایر مسئولانی که ازدورشدن کشورازخطرجنگ حرف می زنند این سئوال را می پرسیم که شما براساس کدام ادله و سند؛ پیش فرضی به نام تهدید جدی و خطرناک حمله نظامی به کشور را در نظر می گیرید و اعلام می کنیدکه با توافق وین، سایه شوم آن از سر کشور برداشته شد. چرا وباچه هدفی سعی می کنیدکشوررا ناامن ودرمعرض جنگ نظامی معرفی کنید.؟

درپایان این نوشته این نکته را یادآوری می کنیم که باتدابیرالهی بنیانگذارکبیرانقلاب اسلامی وتدوین کنندگان قانون اساسی درتصویب ساختاروسازمان وفرماندهی مستقل ازدولت برای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ودرسایه رهبری حکیمانه فرماندهی معظم کل قوا، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی)، نیروهای مسلح کشوردراوج آمادگی واقتدارقراردارندکه درسایه ی آن هیچ کشور وقدرتی نمی تواندباانتخاب گزینه نظامی، چشم طمعی به خاک مقدس ایران اسلامی داشته باشد که اگرغیراز این بود، مطمئن باشید که آمریکای جنایتکار که سالهاست از روی میزبودن گزینه نظامی دم می زند لحظه ای درانتخاب این راه درنگ نمی کرد؛ همانگونه که درعراق وافغانستان وسایرکشورها انجام داد.

به رییس جمهور محترم وهمکارانشان نیزمتذکرمی شویم که ملت شریف وبزرگ ایران با تبعیت از تدابیرمقام معظم رهبری، ازاقدامات دیپلماتیک دولت درگسترش وتعمیق ارتباط باسایر کشورهای جهان وپایان دادن به مناقشات هسته ای به روش دیپلماتیک براساس سیاستهای کلی نظام حمایت می کند ولی براین نکته مهم واساسی نیزتاکید می کند که به هیچ قیمت وتحت هیچ شرایطی حاضرنیست از آرمانها واهداف مقدسی که برای رسیدن به آنها انقلاب کرده ودرطول ۳۷سال گذشته از دست آوردهای خود، مقتدرانه وعزتمندانه پاسداری کرده است، حتی قدمی عقب نشینی کند. البته بعیدنیست دشمنان قسم خورده ملت بزرگ ایران باردیگر وبراساس تحلیل های غلط خود که شواهدی از آن برداشت های احمقانه نیزدر سخنان برخی از مقامات آمریکایی بعد از توافق وین قابل مشاهده است به این نتیجه برسندکه درسایه عمل به مفاد توافق هسته ای وایجادمحدودیت درصنایع نظامی وتوان موشکی ازطریق ایجادمانع درتولیدوبکارگیری ونیزایجادرخنه امنیتی درسایه بازرسی های نامحدود وعملیات جاسوسی تحت پوشش اینگونه اقدامات می توانند طی سالهای آینده (۱۰الی۱۵سال) زمینه عملیات نظامی علیه ایران را فراهم کنند و باحمله نظامی به اهداف شوم خودبرسند. دراین صورت نیزمقاومت دلیرانه ملت ونیروهای مسلح ومقتدر ایران درکوتاه ترین مدت درسی فراموش نشدنی به آنها خواهد داد که از اقدام گستاخانه خود پشیمان شوند. یادآوری این نکته نیز ضروریست که بدانیم رهبر معظم انقلاب اسلامی ومسئولان عالی رتبه سیاسی ونظامی کشور وبه تبع آن، ملت آگاه و شجاع ایران بنابه دلایلی ازجمله زیانبار وغیرقابل جبران بودن لطمات جنگ برای همگان درهرزمینه ای به ویژه خسارت های انسانی، از جنگ استقبال نمی کنندکه یکی از دلایل انجام اقدامات پیشگیرانه وبازدارنده ازطریق افزایش قدرت تسلیحاتی وتوان موشکی نیزهمین موضوع می باشد. برهمین اساس به رییس جمهور محترم وسایرمسئولان دولتی یادآورمی شویم که :

برداشتن سایه شوم جنگ از سرمردم پیشکش؛ لطفاباایجادمحدودیت درتولید وآماده سازی تسلیحات بازدارنده به ویژه صنایع موشکی، بازکردن پای جاسوسهای دشمن به مراکز نظامی وامنیتی وحرف زدن ازموضع ضعف، کاری نکنید که دشمن به طمع بیافتدوجنگ دیگری را به کشور ایران تحمیل کند