به گزارش «نماینده»؛ یک خبرنگار به تازگی هدف سوءاستفاده ی یکی از همین کلاهبرداران قرار گرفته که به بهانه ی برنده شدن در مسابقه پیامکی خندوانه با مردم تماس می گیرند و البته از نحوه ی برخورد آنها به سرعت هم متوجه ساختگی بودن قضیه شده است.

برنده شدن در مسابقه های پیامکی «خندوانه» و «نود»، مدت هاست که جمعی از علاقمندان به این برنامه ها را درگیر خود کرده و البته این روند با منتقدان و طرفدارانی هم همراه است؛ اما نکته ی دردناک این اتفاق، سوءاستفاده ی عده ای سودجو از این برنامه هاست که به بهانه ی برنده شدن، از مردم کلاهبرداری می کنند.
یک خبرنگار به تازگی هدف سوءاستفاده ی یکی از همین کلاهبرداران قرار گرفته که به بهانه ی برنده شدن در مسابقه پیامکی خندوانه با مردم تماس می گیرند و البته از نحوه ی برخورد آنها به سرعت هم متوجه ساختگی بودن قضیه شده است.
او برای اطلاع عموم، روایت خود را از این ماجرای کلاهبرداری تلفنی در قالب گزارشی کوتاه نوشته است که در ادامه می خوانید:
«خبرنگاری هم برای خود عالمی دارد؛ گاه از رخدادی خوب به عنوان یکی از اولین آگاهان، به حدی لذت می بری که لحظه ای بر روی پای خود بند نمی شوی و گاه آگاهی تو از رخدادی فجیع و ناراحت کننده، تا مدت های مدید خواب را از چشمانت دریغ می کند؛ اگرچه ظاهرا در کنار خانواده ات هستی و ساعات کاری ات به اتمام رسیده است.

 مفعول حوادث همیشه در ذهن یک خبرنگار آنچنان با شخصیت او عجین می شود که خیلی وقت ها بخشی از زندگی اش را ناخودآگاه با یاد او می گذارند. اما هدف از نوشتن این چند سطر، گوشزد کردن ارزش ها و سختی های کار خبرنگاری نیست.
هدف از نوشتن این سطور روایت یک کلاهبرداری است؛ روایتی که انتشار آن شاید بتواند می تواند مانع از پیش آمدهای بد بعدی باشد.
هنوز زمان زیادی از این ماجرا نمی گذرد؛ ماجرایی که به واسطه ی سودجویی از علاقمندی مخاطبان به برنامه ی پرطرفدار «خندوانه» و البته اشتیاق به برنده شدن در مسابقه ای پیامکی شکل می گیرد.
پنجشنبه، ۲۹ مرداد ماه ساعت ۳:۳۰، بعد از یک هفته کار پرفراز و نشیب راهی خانه می شوم. هنوز هوا گرم است و رد پایی از خنکای شهریور حس نمی شود. به سرعت سوار اولین خودرو می شوم. در ذهنم برنامه های شنبه را مرور می کنم. یک مصاحبه ساعت ۱۰ صبح و تنظیم مصاحبه ای دیگر که باید به مناسبت روز پزشک در خروجی قرار بگیرد و ...
موبایلم زنگ می زد. صدای مردی را می شنوم که می گوید، «خانم به شما تبریک می گویم، شما برنده قرعه کشی خندوانه شده اید پنج میلیون تومان هزینه سفر به عتبات عالیات».
به سرعت این فکر در ذهنم مرور می شود که مگر «خندوانه» جایزه ای برای زیارت عتبات عالیات داشت. مگر مشترک شدن من در مسابقه پیامکی این برنامه که یکی، دو هفته بیشتر دوام نیافت، می تواند این اقبال را سبب شود. من و این همه خوشبختی!؟
همان روزهای اول شروع برنامه ی «خندوانه» بود که پیغام پیامکی را برای مشترک شدن در مسابقه این برنامه دریافت کردم. اما خوب یادم هست که به جز یکی، دو هفته اول دیگر فرصتی برای پاسخگویی به سوالات این برنامه نداشتم. به هر ترتیب صدای مرد غریبه مرا به خود آورد.
- خیلی خب خانم، ضمن تبریک مجدد به شما، می خواهیم در صورت امکان به عنوان یکی از برندگان خوش شانس این برنامه مصاحبه ای کوتاه با شما داشته باشیم.
- همین الان!؟
- بله؛ به اندازه یک دقیقه و ۳۰ ثانیه
از راننده پرسیدم که آیا می تواند مرا تا مقصد نهایی برساند و او بدون تأمل پذیرفت.
مرد پشت خط تلفن ادامه داد: پس لطفا گوشی را قطع نکنید با دوستمان یک گفت وگوی کوتاه داشته باشید و باز هم من با شما صحبت می کنم.
قبول کردم. مرد دیگری پشت خط آمد با این جمله ی آغازین، «شنوندگان عزیز ما همین الان با یکی از برندگان خوش شانس برنامه «خندوانه» در حال گفت وگو هستیم، لطفا خودتان را معرفی کنید؛ ساکن کدام منطقه هستید و شغلتان چیست؟
به پاسخ های مختصر و مفید بسنده کردم. زمانی که شغلم را به زبان آوردم مرد گفت: خیلی خب خانم... لطفا در مورد استفاده از وسایل ارتباط جمعی توصیه ای برای شنوندگان ما ارائه دهید.
لحظه ای از ذهنم گذشت، مگر من استاد وسایل ارتباط جمعی هستم؛ اصلا من در چه جایگاهی هستم که باید شنوندگان رادیو و تلویزیون را توصیه و نصیحت کنم. پس با تعجب پرسیدم بله!؟
گویا متوجه گاف خود نشده بود. پس دوباره گفت، لطفا شنوندگان ما را در ارتباط با وسایل ارتباط جمعی نصیحت کنید. گفتم من فکر می کنم مردم ما به حد کافی فهیم هستند که بدانند چگونه باید از این وسایل استفاده کرد.
مرد گفت: همین. گفتم بله. گفت، دوستان ایشان یکی از برندگان ... مجددا خط در اختیار اولین فرد قرار گرفت، مرد گفت: ما مجددا به شما بابت موفقیتی که در این مسابقه به دست آورده اید تبریک می گوییم.

لطفا این شماره را یادداشت کنید؟ ... این شماره تلفکس ماست. تا ۴۸ ساعت دیگر مدارک خود را که شامل فتوکپی شناسنامه و فتوکپی کارت ملی است به این شماره فکس کنید. ما همین الان دو و نیم میلیون تومان به حساب بانکی شما ارسال می کنیم و دو ونیم میلیون مابقی پس از ارسال مدارک به حساب شما واریز می شود.
با تعجب پرسیدم خب من باید چه کار کنم؟ گفت: به اولین خودپرداز سر بزنید تا رسیدن به اولین خودپرداز چه زمانی را لازم دارید؟؛ گرچه سوار خودرو بودم گفتم پنج دقیقه. مرد گفت: خیلی خب پس لطفا گوشی را قطع نکنید و به اولین خودپرداز بروید شماره یک را بزنید و بعد من شما را راهنمایی می کنم.
از خودرو پیاده شدم. تلفن را قطع کردم و بی وقفه با دوستانم در خبرگزاری تماس گرفتم تا از صحت این ارتباط تلفنی مطلع شوم و دوستان بدون هیچ تاملی آن را کلاهبرداری عنوان کردند.
پس از چند دقیقه مجددا همان مرد به موبایلم زنگ زد و گفت: خانم بنا بود ارتباط را قطع نکنید، عذرخواهی کردم. گفت به خودپرداز رسیدید گفتم بله ولی ترجیح می دهم مبلغ مذکور را به آدرس پستی ام ارسال کنید.

گفت: خانم دنیا رو به پیشرفت است، همه سعی می کنند از وسایل ارتباط جمعی بهترین استفاده را داشته باشند ما از طریق امکانات خودپرداز این مبلغ را در اسرع وقت در اختیار شما می گذاریم. گفتم یا به آدرس پستی ام بفرستید و یا در غیر این صورت از آن صرف نظر می کنم.
یک ربع بعد در کمال ناباوری آدرس اینترنتی سازمان ارتباطات و فناوری از طریق همین شماره برایم ارسال شد؛ در حالی که من از بی شرمی این دوست کلاهبردارمان در تعجب مانده بودم.