به گزارش «نماینده»، براساس آخرین گزارش رسمی مرکز آمار ایران از وضعیت بازار کار در بهار سال جاری، تعداد بیکاران کشور ۲ میلیون و ۶۴۷ هزارنفر است که یک میلیون و ۸۲۲ هزار نفر از آنها مرد و ۸۲۵ هزار نفر نیز زن هستند. از تعداد کل بیکاران کشور حدود یک میلیون و ۶۱۰ هزار نفر زیر ۳۰ سال سن دارند که طبق تعاریف، جدی ترین و مهم ترین گروه بیکار کشور را تشکیل می دهند.

بر روی کاغذ و مستندات آماری دولت، بیکاری در بهار امسال نسبت به سال گذشته دوباره افزایش یافته و تعداد بیکاران هم بالاتر رفته اما مقامات دولتی معتقدند بیکاری آنقدر بزرگ و اوضاع بازار کار به حدی وخیم و بحرانی است که اشتغال زایی‌های صورت گرفته خود را در آمارها نشان نمی دهند.

کارشناسان بازار کار می گویند سال‌ها ناتوانی دولت‌ها در اشتغال زایی و ایجاد زمینه های ورود کارجویان به بازار کار و انباشت بیکاری باعث شده است تا امروز انبوهی از تقاضاها برای کار وجود داشته باشد و تلاش‌های صورت گرفته از سوی دولت‌ها نیز نتواند به زودی اثرش را در بازار کار نشان دهد.

بیکاری؛ زخمی کهنه بر پیکر اقتصاد

حسن روحانی رئیس دولت تدبیر و امید در مردادماه سال ۹۲ یکی از مهم ترین دغدغه ها و برنامه های دولت یازدهم را مقابله با بیکاری و حل مساله اشتغال جوانان اعلام کرد و پس از آن نیز بارها در این باره سخن گفته است. وی اخیرا در سفر استانی به شهرستان‌های تهران گفت ناراحت کننده است که جوانان این کشور بیکار باشند.

با این وجود، دولت در دو سال گذشته از زمان آغاز به کارش نتوانسته در این زمینه گشایش چندانی به وجود بیاورد و کارشناسان بازار کار معتقدند دولت برای حل مسئله قدیمی و کهنه بیکاری، حتی کاری دشوارتر از سایر مسایل دارد، چرا که اشتغال زایی موضوعی بی ارتباط با عملکرد اقتصاد، سرمایه گذاری های جدید، شرایط کسب و کار و اختصاص اعتبارات هنگفت نیست؛ بنابراین دولت باید مجموعه ای از رشته ها را به حرکت در آورد تا بتوان در خروجی آن منتظر اشتغال زایی برای جوانان بود.

اما علی ربیعی، وزیر کار دولت تدبیر و امید می گوید منتقدان عملکرد اشتغالی دولت باید وضعیت درآمدهای دولت را در نظر بگیرند و مقایسه عملکرد فعلی با نصف شدن درآمدهای نفتی و همچنین کاهش فروش نفت با گذشته منصفانه و مقایسه ای برگرفته از شرایط یکسان حال و گذشته نیست.

وزیر کار همچنین اعتقاد دارد دولت موفقیت‌هایی را در ایجاد اشتغال داشته اما بیکاری بزرگتر از آن است که با ایجاد ۴۰۰ هزار شغل بتوان تحرکی در آن دید و یا منتظر افت چشمگیر نرخ بیکاری بود، همچنین وی بر این نکته تاکید دارد که ۴۰۰ هزار شغل در سال گذشته با سند و مدرک در کشور ایجاد شده که می توان به آمار بیمه های اجباری مراجعه و در آنجا بررسی کرد.

وعده ۵۰۰ هزارشغل جدید

وی از سویی نوید داده اگر اقتصاد در سال جاری بتواند ۵ درصد رشد مثبت را تجربه کند، ۵۰۰ هزار شغل دیگر نیز محقق خواهد شد؛ در عین حال می گوید سیگنال ها و علائم خوبی از روند رو به بهبود بازار کار وجود دارد که می تواند آینده این بازار بحران زده را بهبود بخشد. در شرایط فعلی نمی توان انتظار اشتغال زایی قابل توجه از صنایع بزرگ داشت و باید به تقویت اشتغال زایی در صنایع خُرد، متوسط و کوچک پرداخت، چرا که در این بخش زمینه های اشتغال زایی مناسبی با هزینه های کمتر و منابع پایین تر وجود دارد.

با این اوصاف، جوانان همچنان پس از دو سال عملکرد نه چندان خوب دولت در بازار کار منتظرند تا واقعا تحولی در این زمینه ایجاد شود، وعده های رئیس جمهور و مقامات ارشد دولتی در این باره محقق شود و آنها بتوانند وارد بازار کار شوند. آنها منتظرند تا طلسم بازار کار شکسته شود و سایه هراس بیکاری از روی آنها کنار برود.