به گزارش نماینده به نقل از خبرگزاری ایتارتاس روسیه، "سرگئی ریابکوف" معاون وزیر امور خارجه روسیه اعلام کرد که توافق ایران ممکن است طی چند ساعت آینده امضا شود.

وی گفت: مسکو این موضوع را رد نمی‌کند که توافق با ایران طی چند ساعت آینده حاصل شود.

معاون وزیر امور خارجه روسیه اضافه کرد: این مشکل است که بگوییم چه میزان زمان برای مشخصات و جزئیات نیاز است. اگر راه‌حل‌های سیاسی مطلوب میان گروه ۱+۵ و ایران پیدا شوند ممکن است که نتیجه سریعا حاصل شود. من هیچ چیزی را رد نمی‌کنم و این را رد نمی‌کنم که توافق طی چند ساعت آینده حاصل شود.

وی همچنین اعلام کرد: قیمت هرگونه اشتباهی در مذاکره با ایران بسیار بالا خواهد بود.

یک مقام غربی که نخواست نامش فاش شود اعلام کرد: در مذاکرات وین تمام کار پیش‌نویس توافق انجام شده است و تنها منتظر تصمیمات نهایی هستیم.

پس از آنکه وزیر خارجه روسیه امروز اعلام کرد تحریم‌های تسلیحاتی ایران در اولین فرصت باید رفع شود، یک مقام ارشد غربی گفت: قدرت‌های بزرگ در حال تلاش برای حل موضوع سخت زمان رفع تحریم تسلیحاتی ایران هستند. این مقام افزود: این موضع جدیدی از سوی روسیه نیست. ما برای یافتن راهی درباره این موضوع سخت در حال فعالیت هستیم.

از سوی دیگر شنیده‌ها حاکی از این است که وزیر خارجه اتریش در یک تماس تلفنی از کاترین اشتون برای سفر به وین برای حضور در مراسم توافق احتمالی ایران و ۱+۵ دعوت کرده است.

توافق موقت ژنو (برنامه جامع مشترک) که در ۳۰ ژوئن (۹ تیر) به پایان می‌رسید تا ۱۰  جولای (۱۹ تیر) تمدید شده است تا فرصت بیشتری برای ادامه مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه ۱+۵ پدید آید.

دیپلمات‌های ارشد همگی از وجود پیشرفت در مذاکرات خبر داده‌اند اما همزمان بر ادامه کار بر روی مسائل باقیمانده تأکید کردند. مقامات دو طرف درباره جزئیات اختلافات اظهار نظری نکرده‌اند، اما بر اساس پیگیری‌های خبرنگار اعزامی تسنیم به وین از برخی منابع، به نظر می‌رسد که سه محور اصلی همچنان جزو اختلافات اساسی در مذاکرات هستند. یکی از محورهای اختلافی، سازوکار برداشته شدن تحریم‌ها به خصوص اصل بازگشت‌ناپذیری آنهاست.

محور دوم اختلافات مربوط به دوره زمانی می‌شود باید برخی محدودیت‌ها برای برنامه هسته‌ای ایران در نظر گرفته شوند. در این موضوع اختلاف دیدگاه طرف ایرانی و غربی در برداشتی است که از گفتگوهای لوزان وجود دارد.

طرف غربی تلاش دارد تا بیانیه لوزان را با قرائت خود یک توافق الزام‌آور نشان دهد، و بر همین اساس صحبت از محدودیت‌های ۱۰ تا ۱۲ ساله می‌کند اما طرف ایرانی تاکید دارد که در لوزان راه‌حل‌ها مورد بررسی قرار گرفته و هیچ تعهد الزام‌آوری وجود نداشته است؛ ضمن اینکه ایران معتقد است که محدودیت‌های بلند مدت را به هیچ وجه نخواهد پذیرفت. موضوع سوم اختلافات در مذاکرات مربوط به ابعاد نظامی احتمالی با همان پی‌ام‌دی است که در همین چارچوب موضوع دسترسی‌ها و بازرسی‌ها و نقش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مطرح می شود.

مکانیزم برداشته شدن تحریم‌ها، در کنار برگشت‌ناپذیری آ‌نها و همچنین هم‌وزن‌سازی و همزمان‌سازی اقدامات طرفین علاوه بر بحث درباره طول دوره توافق در اصل همان مباحثی هستند که خانم موگرینی از آنها تحت عنوان «برخی موضوعات سیاسی» یاد می‌کند.

با این وجود هرچند برخی معتقدند که در این دور از مذاکرات، آنچه که می‌تواند یک شگفتی باشد عدم توافق است و نه خود توافق، اما نگاهی واقع بینانه حاکی از این است که در این زمینه نباید عجولانه قضاوت کرد و باید تا لحظه آخر منتظر ماند تا دید آیا دو طرف در موضوعات اساسی باقیمانده به توافق می‌رسند یا نه.