نماینده؛ ابراهیم کارخانه ای*/ اخبار مربوط به مذاکرات نفسگیر هسته‌ای بین ایران و کشورهای 1+5 همچنان بحث داغ این روزهاست. گفتگو‌هایی که پس از تمدید 7  روزه مذاکرات  با نزدیک‌تر شدن به موعد تعیین شده (16 تیر) هر روز شکل و رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد و تحرکات دیپلماتیک جدیدی از سوی طرف غربی رونمایی می‌شود. روزهای پایانی مذاکرات، از تمام جنبه‌ها بسیار با اهمیت و حیاتی است و طرف مذاکره ما نیز با وقوف کامل به اهمیت آن، از تمام ظرفیت‌های رسانه‌ای و عملیات روانی خود برای رسیدن به اهداف خود در حال استفاده است. شکی نیست که این هیاهوی رسانه‌ای با هدف کسب امتیازات حداکثری کلید خورده است و با تکنیک‌ها و  روش‌های مختلفی پیاده‌سازی می‌شود که از آن جمله موارد زیر قابل اشاره است:
1- پروژه مقصرسازی: نشریه «بلومبرگ » در مطلبی بر لزوم آمادگی برای شکست کامل مذاکرات هسته‌ای ایران تاکید کرد و نوشت: «جان کری باید اطمینان حاصل کند که ایران مقصر شکست مذاکرات تلقی شود». این خط تبلیغاتی از سوی دیگر رسانه‌های غربی نیز در حال پیگیری است.
2- پلیس بد، پلیس خوب: لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه که علناً خواسته‌های رژیم صهیونیستی را در مذاکرات مطرح می‌کند سه شرط که پذیرش آنها برای دستیابی به توافق هسته‌ای بین شش قدرت جهانی و ایران ضروری است را مطرح نمود. شرط اول محدودیت مداوم ظرفیت هسته‌ای ایران برای تحقیقات و تولید، دومین شرط، بازرسی جدی تاسیسات هسته‌ای شامل تاسیسات نظامی ایران در صورت لزوم و شرط سوم بازگشت خودکار تحریم‌ها در صورت نقض تعهدات ذکر شده است. این در حالی است که برخی کشورهای دیگر، از گفتگو با ایران حمایت کرده و به نوعی وانمود می‌کنند که با کارشکنی‌ها از نوع فرانسوی و آمریکایی، همراهی چندانی ندارند.
3- تهدید و تطمیع: سنای آمریکا تهدید کرده است در صورت شکست مذاکرات، تحریم‌های شدیدتری علیه ایران وضع شوند. باب کورکر، رئیس جمهوریخواه کمیته روابط خارجی مجلس سنا نیز تصریح نموده است در صورت عدم توافق، ایالات متحده ظرفیت اتمی ایران را نابود خواهد کرد.  و از سوی دیگر، برخی مقامات غربی وعده کرده‌اند چنانچه ایران به خواسته‌های آنان تن دهد، در امورات مختلف از جمله صنعت خودروی کشورمان گشایش حاصل شود.
4- پیگیری اهداف پنهانی: حیله‌گری، خدعه و عهدشکنی جزء لاینفک دی.ان.ای آمریکایی‌هاست و اینگونه نیست که بدون برنامه‌ریزی و صرفاً در مورد توافق هسته‌ای به پای میز مذاکره آمده باشند. آنان به جز بررسی موارد مورد اختلاف، برنامه‌ها و طرح‌های پنهانی دیگری را نیز از طریق فریبکاری، نیرنگ و شیطنت ساماندهی کرده‌اند که در مراحل مختلف با کمک فضاسازی‌ها به آنها دست پیدا کنند. بر همین اساس است که شاهدیم نوعی جنگ روانی هدفمند حول محور مذاکرات در حال پیگیری است. تیم مذاکره‌کننده ما، افرادی متدین، غیور و امین هستند و سخن آنان در مذاکرات، همانی است که به زبان می‌آورند و در پس پرده، برنامه‌ فریب سازماندهی شده‌ای را تدارک ندیده‌اند تا در اختیار بوق‌های تبلیغاتی جهان قرار دهند. اما طرف‌های مذاکره‌کننده ما چنین نیستند و اهدافی پنهانی و شوم را در سر می‌پرورانند.
تیم مذاکره کننده بر این اساس، می‌بایست قدرتمندانه و به دور از هیاهوی‌ حاشیه و متن مذاکرات، از اصول ترسیم شده توسط مقام معظم رهبری و مجلس شورای اسلامی دفاع کند. به دلیل تصور اشتباهی که ایالات متحده از انگیزه ما برای حضور در مذاکرات دارد، بارها پیش آمده است که صحنه مذاکرات را به روشی مزوّرانه ترک کرده‌اند تا مسئولین ما را در جهت خواسته‌های خود به انفعال وادارند. به همین دلیل، ممکن است آمریکا در این مذاکرات نیز دست به چنین تحرکاتی بزند، گفتگوها را ترک کند و اعلام کند که به مذاکرات نیازی ندارد. بلوف‌ها و تشرهای آنان نباید تیم مذاکره کننده شجاع ما را تحت تاثیر قرار دهد. خواسته مردم و مسئولین از نمایندگان ما، حفظ عزت و اقتدار ملی، تضمین حقوق هسته‌ای از جمله تحقیق و توسعه است که باید مقتدرانه، هوشمندانه و هدفمند از آن دفاع کنند.
از دیگر مواردی که بسیار بر آن تاکید شده است، مسدود نمودن راه‌ها و منافذ خدعه طرف غربی از طریق امضای توافقی غیرقابل خدشه است. توافقی مدّ نظر است به لحاظ سداد و قوت به هیچ عنوان مسیری را برای خدعه و نیرنگ، باز نگذاشته باشد. به عنوان مثال در بیانیه لوزان، طرف آمریکایی با فاصله‌ای اندک و دو ساعت پس از پایان گفتگوها، گزاره‌برگی را منتشر کردند و اظهار داشتند که این گزاره‌برگ، همانی است که بر سر مفاد آن توافق شده است. در حالی که چنین نبود و انتظار می‌رفت تیم مذاکره‌کننده ما با این نیرنگ، به روشنی و با شفافیت برخورد کند. نمونه دیگر، توافق‌نامه ژنو است که تنها 3 روز پس از امضای آن، مفاد توافقنامه توسط اتحادیه اروپا نقض گردید. عملکرد آمریکا و متحدانش طی یک سال سپری ‌شده پس از توافق ژنو، نشان می‌دهد ماشین تحریم علیه ایران متوقف نگردید.  بر اساس بررسی‌های انجام‌شده طی حدود یک سال پس از توافق ژنو دهها مورد  تحریم جدید از سوی آمریکا و اروپا علیه شرکت‌ها، بانک‌ها و افراد با ادعای ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران یا مسائل حقوق بشر و تروریسم اعمال شده است. با وجود این همه دشمنی، صداقت ایران در مذاکرات و پایبندی به اصول گفتگوها، ادامه مذاکرات را موجب شد و در روند آن، اخلال ایجاد نکرد. تکرار چنین بدعهدی و نیرنگی، قابل پذیرش نیست و لازم است در این باره، تمهیدات لازم اندیشیده شود. به مسئولین مذاکره‌کننده توصیه می‌شود در یکی از بندهای «برجام» (برنامه جامع اقدام مشترک) قید شود که «اِعمال هر نوع تحریم جدید بعد از اجرای توافقنامه منجر به لغو کامل آن خواهد گردید.» اگر چنین مواردی قاطعانه در توافقنامه قید شود، طبیعی است که طرف مقابل خود را محدود می‌بیند. ایجاد محدودیت‌های تصریح شده در متن توافقنامه برای جلوگیری از سوء استفاده‌های احتمالی طرف غربی نه یک امر ترجیحی، بلکه یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است تا بدین‌وسیله، اتفاقات تلخ گذشته مجدداً واقع نشود. اگر در توافق ژنو چنین ضرورتی لحاظ می‌گردید، دست ما برای اقدام متقابل بسته نبود و می‌توانستیم مانع از تضییع حقوقی شویم که ظالمانه بر ما تحمیل شده بود. مسیری که طرف‌ غربی در مذاکرات در پیش گرفته مشخص است و برای مردم و مسئولین ما امری جدید و نوظهور نیست اما منطق و روش مذاکره‌کنندگان ما، تدبیر، استقامت و تسلیم نشدن در برابر زیاده‌خواهی‌هاست و همه ملت ایران در انتظارند تا محصول این گفتگوها مطابق با اصول اساسی انقلاب اسلامی و به نفع نسل حاضر و نسل‌های آینده باشد.

*رئیس کمیته ای هسته ای مجلس شورای اسلامی

منبع: حمایت