به گزارش نماینده،، هنگامی که قابیل برادر خود را کشت، او را در بیابان افکنده بود. درندگان به سوی جسد هابیل روی آوردند. قابیل برادر خود را مدتی به دوش کشید، لکن باز پرندگان اطراف او را گرفته بودند و منتظر بودند که چه موقع جسد را به خاک می‌افکند تا او را بخورند؛ در این موقع بود، خداوند زاغی را فرستاد که خاک‌های زمین را کنار زد و جسد زاغ دیگر را در آن قرار داد و به روی آن خاک ریخت‌; قابیل که این منظره را تماشا می‌کرد، جسد برادر خویش را به خاک سپرد. (۱)

این شیوه ای است که خداوند متعال به انسان برای دفن اجساد مردگان آموخت.

اما برخی مکاتب بشری شیوه های عجیبی را برای مردگان خود انتخاب کرده اند.

مردمی که در بخش شمالی کوه های تبت زندگی می کنند، صدها سال است که با اجساد مردگانشان، به شکلی عجیب وداع می کنند.

بوداییانی که در تبت زندگی می کنند، به جای خاک کردن اجساد مردگانشان، آنها را خوراک کرکس ها می کنند.

بوداییان اکثریت جمعیت تبت را تشکیل می دهند.

فردی که خورده شدن جسد مرده خود را نظاره‌گر است

مراسم "دفن آسمان"

مراسم "دفن در آسمان" که به هیچ عنوان اجازه تصویربرداری از آن داده نمی شود، از سوی برخی گردشگران ثبت و ضبط شد.

استخوان هایی که از سوی کرکس ها خورده نمی شوند نیز سپس له شده و به شکل پودر در غذاهای دیگر مخلوط شده و به کلاغ ها و دیگر پرندگان داده می شود.

برج سکوت

اجساد در محلی که برج سکوت نام دارد برای مدتی گذاشته شده و سپس از سوی راهبان بودایی، توسط چاقو و تبر تکه تکه شده و به کرکس ها داده می شود.

در این روش که "دفن در آسمان" نام دارد، ضمن اعتقاد بر اینکه روح مردگان در روح انسان های دیگر جای می گیرد، معتقدند که با دادن اجساد به کرکسها نیز، از خورده شدن دیگر حیوان های کوچک از سوی کرکس ها، جلوگیری می کنند و از زندگی جانداران به این شکل محافظت می نمایند.

تصویربرداری از انسان هایی که در تبت و کینگای چین و همچنین در بخش های مرکزی مغولستان زندگی می کنند و به مکتب "وجره یانه" بوداگری معتقد می باشند و پس از مرگ نزدیکانشان، اجساد آنها را تکه تکه کرده و برای خوردن به کرکس ها می دهند، بسیار دشوار می باشد.

استخوان‌های باقیمانده ای که لاشخورها قادر به خوردنشان نبوده اند، در معبد نگهداری می‌شوند.

منبع: جام نیوز