به گزارش نماینده، مشاهدهی این که تنها با گذشت ۱۵۰ سال از صنعتیسازی، بلایی بر سر کرهی زمین آمده که ترمیمش هزاران سال به طول خواهد انجامید، بسیار غمانگیز است. اما مسئلهی ناراحتکنندهتر، رویارویی با این خرابیها در زندگی روزمره است. تبدیل شدن تعداد زیادی از دریاچههای کانادا به ژله در اثر باران اسیدی، یکی از بدترین نمونههای این خرابیهاست.
تحقیقات اخیر نشان دادهاند که بارانهای اسیدی موجب انفجار جمعیت نوعی پلانکتون ژلاتینی در این دریاچهها شده که حتی ممکن است باعث گرفتگی در سیستم تصفیهی آب آشامیدنی کشور شود. قصه از اینجا شروع شد که بارانهای اسیدی، ذخایر کلسیم موجود در خاک اطراف دریاچههای کانادا را از بین برده و کاهش میزان کلسیم هم به نوبهی خود موجب کاهش ناگهانی تعداد پلانکتونهای حاوی کلسیم مانند شپشهای آبی Daphnia شده و به این ترتیب تعداد رقبای ژلاتینیِ بینیاز از کلسیم آنها، یعنی Holopediumها چندین برابر شد و حالا بسیاری از دریاچههای کانادا – که حدود ۲۰ درصد آب آشامیدنی را هم تامین میکنند – به ژله تبدیل شدهاند.