به گزارش نماینده به نقل از مهر، موش های نروژی که همان موش هایی تهران و سایر شهرهای کشور هستند، در دهه ۴۰ با کشتی به بنادر کشور وارد شدند و آغاز به زاد و ولد و همزیستی با مردم کشورمان کردند، تا جایی که امروز جمعیت آنها تنها در تهران بین ۱ تا ۲ میلیون تخمین زده می شود. این درحالیست که برخی از کارشناسان تعداد موش های تهران را بیش از این میزان می دادند و در این میان گاه آمارهای عجیب و غریبی مانند وجود ۵۰ میلیون موش در پایتخت و یا تغییر ژنتیکی موش ها، وجود موش های زنده خوار و آدم خوار در شهر نیز شنیده می شود!
برای اولین بار طرح مبارزه با موش در تهران در سال ۶۳ مطرح شد اما این طرح و طرح های بعدی نتوانست مانعی برای خوشنشینی این جانوران در شهرو ازدیاد جمعیتشان باشد. هرساله میلیارد ها تومان برای مبارزه با جانوران موذی در شهر هزینه می‌شود هزینه ای که شاید بتوان گفت تنها از افزایش جمعیت این جانواران جلوگیری کرده ولی نتوانسته آنها را از بین ببرد.
به گفته رضا قدیمی مدیر عامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل که مسئولیت مبارزه و معدوم کردن موش ها در تهران را برعهده دارد، موش های پایتخت نشین از انواع بسیار مشهور موش ها یعنی موش قهوه ای یا نروژی هستند.
او می گوید به احتمال زیاد منشاء این موجود از کشور چین بوده است و بررسی ها نشان می دهد بزرگترین نمونه این موش ها می تواند حدود ۱ کیلو به بالا وزن داشته باشد. این موشها مانند طاعون تقریبا در همه جای جهان با جمعیتی از چند صد هزار تا چند صد میلیون به جز مناطقی از قطب شمال و جنوب وجود دارند.
این نوع از موش ها می توانند خودشان را بدون مشکل زیادی با محیط های مختلف منطبق کنند. موش های نروژی می تواند مانند یک شتر بی آبی را تحمل کند. آنها بدن بسیار مقاومی در برابر سقوط از ارتفاع دارند. آنها می توانند مقدار زیادی در برابر اشعه های مختلف دوام بیاورند. زنده ماندن و شنا کردن در طول نیم مایل از دیگر توانایی های این موجود عجیب است. در طول نسل ها، آنها نسبت به سموم مختلف نیز مصونیت خاصی بدست آورده اند و همه این موضوعات سبب شده تا موش ها به موجوداتی مقام تبدیل شوند و به همزیستی با انسان ادامه دهند.
در تهران نیز با جمعیت حدود ۲ میلیون نفری موش ها در زیر زمین امپراتوری برای خود دارند و هزاران کلونی در زیر پوست شهر برای خود ساخته اند.
یک جفت موش می تواند چند بار در سال تولید مثل داشته باشد و در هر بار به طور معمول ۵ نوزاد بدنیا بیاورد و همین نوزادان در حدود ۵ هفته ای که باشند خودشان بارور می شوند. در این میان اصلی ترین چیزی که سبب شده جمعیت موش ها در شهر میلیاردی نشود این است که در شرایط عادی میزان مرگ و میر نوزادان موشها حدود ۹۵ درصد در ابتدای دوران زندیگیشان است. به طور کلی موشها به محیط‌های ساکت و تاریک که حرارت معین و ثابت و همچنین رطوبت نسبی داشته باشند علاقه‌مند هستند و موش‌های بزرگ معمولاً لانه خود را در محیط‌های وسیع نمی‌سازند و همواره سعی در پنهان شدن دارند تا بتوانند به راحتی نوزادان خود را تولید و پرورش دهند.
در این میان موش‌های نر معمولاً حداقل یکبار در روز محیط اطراف خود را بازرسی می‌کنند و چنانچه تغییراتی در محیط مشاهده نمودند بلافاصله لانه خود را معدوم و جای دیگری را برای خود آماده می‌کنند. موشها معمولاً یک ساعت بعد از نیمه‌شب فعالیت خود را شروع می‌کنند و این به علت ساکت بودن محیط و عدم حضور انسان است بدین ترتیب موشها با آرامش خاطر به مواد مختلف خسارت وارد می‌کنند.
موشها با وارد کردن خسارت به مواد غذائی، انتشار و انتقال بیماری‌های مختلف و همچنین ایجاد مزاحمت های متعدد برای انسانها همواره مورد تنفر بوده اند و از معضلات اصلی امروز شهرهای جهان محسوب می شوند. موشها معمولاً ۳۵ نوع بیماری مختلف را به انسان منتقل می‌کند که از مهمترین آنها می توان به تب گازگرفتی، طاعون، تیفوس، سالک، سالمونلوزیز (حصبه)، یرسینیوزیز و... اشاره کرد.
در دنیا روش های مختلفی برای مبارزه با موش و از بین بردن آنها به کارگیری می شود که از مهمترین آنها می توان به استفاده از سموم شیمیایی، استفاده از امواج مافوق صوت، به کارگیری دور کننده‌ها، تله‌گذاری، مبارزه بیولوژیکی و مبارزه ژنتیکی اشاره کرد. اما مهمترین روش مبارزه با موش از بین بردن لانه موشها و محروم کردن آنها از دسترسی به آب و مواد غذائی است. این روش در واقع روش بهداشتی نگه داشتن محیط زیست است که شامل جمع‌آوری، حمل و دفع زباله بطور بهداشتی می شود و شهروندان نیز در این میان موظف خواهند بود که زباله هایشان را در کیسه‌های سربسته قرار داده و فقط در ساعات مراجعه رفتگران در خارج از ساختمان بگذارند.
مدیر عامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران در این باره می گوید: در هر محله و نقطه ای که زباله در معابر و جوی های آب ریخته شود جمعیت موش ها بیشتر است و این مساله درست نیست که بگوییم فلان منطقه یا نقطه شهر بیشتر موش دارد یا جنوب شهراز این منظر آلوده تر است. در مقابل هرچه شهروندان و به ویژه اصناف در رعایت اصول بهداشتی دقت کنند و زباله های خود را در مخازن زباله و آن هم در ساعات مقرر بریزند جمعیت موش ا به شدت کاهش می یابد.
در این میان اصناف زباله ساز و به ویژه میوه فروشی ها و رستوران ها باید نهایت همکاری را داشته باشند و به هیچ وجه زباله های خود را در جوی آب و سطح معبر نریزند که اگر این مهم محقق شود همزمان با مبارزاتی که با موش ها می شود می توانیم شاهد کاهش جمعیت آنها باشیم. حیات موش ها به تهیه غذا است و این ما هستیم که غذا را در اختیار آنها می گذاریم به همین دلیل می توان گفت که تک تک شهروندان در کاهش یا افزایش جمعیت موش ها می توانند نقش داشته باشند. بررسی های نشان می دهد که شهر تهران حدود یک تا ۲ میلیون موش بیشتر ندارد اما میزان دقیق تر تعداد موش ها با بررسی های علمی که در دست انجام است به زودی و حدود یک ماه آینده مشخص خواهد شد.