پاکدل نوشته است: «خندههای کودکی یادش بخیر. با خواهر زادههای عزیزم دور و بر سی سال پیش. گاهی وقتا دیدن عکسای قدیمی خیلی دلچسبه. حتی اگه با دیدنشون این جمله تکراری انگار همین دیروز بود رو به زبون بیاری. قیافه و خندیدن من هم که توی هر عکسی تابلوئه. حالا به هر حال اگه گفتین من کدوم یکی از این کودکان دیروزم».