به گزارش نماینده مرتضی الویری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با روزنامه آرمان، با اشاره به عدم‌حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس نهم ابراز عقیده کرد: در آن مقطع، اصلاح‌طلبان گله‌مند بودند و این گله‌‌مندی موجب شد که اولا بسیاری از کاندیداهای شاخص اصلاح‌طلبی شرایط حضور پیدا نکردند و دوم اینکه بسیاری از جریان‌های اصلاح‌طلبی انگیزه لازم را نداشتند.
وی همچنین با اشاره به قهر اصلاح‌طلبان در این انتخابات اظهار داشت: اتفاقی که در سال ۹۲ افتاد و تجربه‌ای که اصلاح‌طلبان در آنجا به دست آوردند، آنها را به این جمع‌بندی رساند که قهر نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه گره‌ها را پیچیده‌تر می‌کند. لذا بر این مبنا تقریبا می‌توانم بگویم اجماعی میان اصلاح‌طلبان وجود دارد که در انتخابات آینده به صورت فعال حضور داشته باشند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بیان تحلیل خود پیرامون شکست‌های پی در پی اصلاح‌طلبان از سال ۸۲ به بعد، گفت: دلیل شکست سال ۸۴ را باید در شورای شهر اول یافت. به دلیل اینکه ترکیب انتخاب نمایندگان انتخابی شورا قبل از اینکه کارشناسی و تخصصی باشد، سیاسی بود و تازه دو، سه نفر از چهره‌های شاخص و متخصص شورا نیز در همان اوائل برای رفتن به مجلس از شورا استعفا دادند. اینجا بود که شورای اول تبدیل به یک آوردگاه سیاسی شد.
الویری ادامه داد: اشتباهاتی رخ داد و متاسفانه زعمای اصلاح‌طلب هم به جای اینکه پدرانه برخورد و سعی کنند این نزاع‌های درونی شورای شهر را حل و فصل کنند، منفعلانه عمل کردند و نتیجه اتفاقات شورای شهر، انحلال این شورا را به دنبال داشت. حاصل این ماجرا بی‌رغبتی مردم برای حضور گسترده در انتخابات سال ۸۴ بود.
وی یکی از اشتباهات، اصلاح‌طلبان را شعارهای تندی عنوان کرد که از سوی "افراد معدودی" سر داده شد و گفت: پس از آن، بسیاری از رقبای اصلاح‌طلبان و همچنین مردم تلقی می‌کردند که بخشی از جریان‌های اصلاح‌طلبی می‌خواهند از قانون اساسی عبور کنند در حالی‌که وقتی که در انتخابات شرکت می‌کنیم بدین معناست که به سازو کارهای موجود از جمله قانون اساسی تمکین می‌کنیم و به آنها التزام داریم.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در عین حال اظهار داشت: البته این التزام به مفهوم بدون اشکال دانستن نیست اما بالاخره به چارچوب‌های پذیرفته‌شده در کشور عمل می‌کنیم. به این نکته واقف هستیم که نمی‌توان در فضای قانون‌گریزی حرکت کرد.
الویری در بیان درس‌هایی که اصلاح‌طلبان گرفته‌اند، خاطرنشان کرد: نخستین و مهم‌ترین درسی که اصلاح‌طلبان گرفتند، این بود که با کاندیدای واحد وارد انتخابات شوند؛ دوم اینکه از حرکت‌های جزمی و خشک سرانه دست بردارند. این حرف، حرف غلطی است که کاندیدای ایده‌آلی را برای خودمان ترسیم کنیم که واقعا می‌تواند برای مسائل کشور ایده‌آل باشد ولی بگوییم اگر این کاندیدا مورد تایید و صلاحیت قرار گرفت در انتخابات، شرکت می‌کنیم اگر قرار نگرفت شرکت نمی‌کنیم. اگر به این نحو می‌خواستیم عمل کنیم، بی‌تردید انتخابات ۹۲ را باخته بودیم.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو در بیان انتقادات اصلاح‌طلبان نسبت به دولت یازدهم ابراز عقیده کرد: مهم‌ترین انتقادی که از دولت می‌توان داشت این است که چرا در حوزه مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به تعهدات خودش عمل نکرد و آ‌نچنان که مورد انتظار بود، با تندروها برخورد نکرده است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: انتقاد دومی که مطرح می‌شود این است که چرا در مدیریت‌های کلان هنوز افرادی حضور دارند که برای همان جریان‌های قانون‌گریز در سال‌های گذشته یقه چاک می‌کردند. متاسفانه این افراد هنوز در قالب فرمانداری و حتی استانداری حضور دارند و طبیعتا این موضوع موجب دلسردی و نگرانی جریانی می‌شود که سال ۹۲ به صحنه آمدند و حضور آنها در صحنه در واقع تقاضایی برای رفع مشکلات ۸ سال گذشته بود.
الویری انتقاد سوم اصلاح‌طلبان نسبت به دولت را مربوط به حوزه‌های اقتصادی عنوان کرد و ادامه داد: انتقاد سومی که برخی اصلاح‌طلبان به دولت روا می‌دانند، (که البته من قبول ندارم) درباره حوزه‌های اقتصادی است یعنی بر این باور هستند که انتظارات مردم برای تعاملات اقتصادی خیلی بیشتر بود ولی باز هم می‌بینیم که در جامعه، بیکاری، تورم و عدم رونق اقتصادی فشار‌های زیادی را بر مردم تحمیل می‌کند.
وی در خصوص انتقاد دوم اصلاح‌طلبان نیز گفت: درباره انتقاد دومی که اصلاح‌طلبان دارند و آن بحث عدم‌حضور در مقام مدیریتی است، تصور می‌کنم دولت باید مبنا را بر کارآمدی مدیران بگذارد نه بر این مبنا که اینها اصولگرا یا اصلاح‌طلب هستند. لذا در آن مواردی که مدیران ارشدی وجود دارند که تعصبات دیرینه احمدی‌نژادی یا اصولگرایی دارند طبیعتا انتظار این است که این افراد حضور نداشته باشند.