به گزارش نماینده، رسول کربکندی در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم در خصوص ناکامیهای ادامهدار فوتبال ایران به خصوص در ردههای پایه عنوان کرد: اگر تیم امید و نوجوانان شکست خوردند یکسری دلایل پشت این شکستها بود اما وقتی تیم جوانان ما با این هم تدارک، اردو، بازی دوستانه، مسافرتهای خارجی مختلف، امکانات مناسبی که مهدی مهدویکیا به شخصه برای این تیم فراهم کرد و مربی کارنامهدار و قابل قبولی که دارد اینگونه شکست میخورد باید در جای دیگری دنبال پیدا کردن مشکلات باشیم.
وی افزود: مشکلات ما فراتر از مسائلی است که مطرح میشود و همه چیز فراهم کردن امکانات، برگزاری بازی تدارکاتی و هزینه کردن نیست. آقای کفاشیان میگوید برای تیم جوانان چهار میلیارد تومان هزینه شده است. اینکه تیم جوانان ما با این هزینهها نتیجه نگرفته نشان میدهد درد فوتبالمان بزرگتر از این حرفهاست. درد ما بزرگتر از این است که بخواهیم کادرفنی، فدراسیون فوتبال و ... را مقصر بدانیم.
کارشناس فوتبال کشورمان با بیان اینکه فوتبال ایران رشدی نداشته است، گفت: ما سرچشمه فوتبالمان برای رشد کردن فوتبالیستها و استعدادها را که در زمانهای گذشته مسابقات محلات، مدارس و زمینهای خاکی بودند و در حال حاضر آکادمیهای فوتبال هستند از بین بردهایم و این چشمه خشکیده است. ما به فوتبالمان اهمیت ندادهایم و مربیان سازنده و پایهای را هم مادیگرا کردهایم.
کربکندی یادآور شد: همیشه فوتبالیستهای خوب، استعدادهای ناب فوتبال و بازیکنان بزرگ از خانوادههای غیرمرفه معرفی میشدند و آنهایی وارد فوتبال میشدند که واقعاً استعداد بودند اما اکنون آنهایی که پول دارند و پول میدهند وارد فوتبال میشوند. هر بچهای که پدر پولداری داشته باشد و وضع مالی خانوادهاش خوب باشد، با پول دادنهای غیرقانونی به مربیان پایه و آکادمیها وارد این فوتبال میشود و ما با این کار استعدادهایمان را از بین بردهایم.
وی با انتقاد از نوع مدیریت بر فوتبال باشگاهی و پایه ادامه داد: وقتی به مربیان بزرگسال یک میلیارد میدهیم و مربی تیمهای پایه قراردادش پنج شش میلیون تومان است و در آخر هم به پول خود نمیرسد، تفکر مربیان پایه به سمتی میرود که خودشان درآمدزایی کنند. ما زمینهای خاکی را تعطیل کردیم، فوتبال در کوچه و خیابانها تعطیل شده و تولیدی نداریم. اگر هم باشگاهها تیم پایه تشکیل میدهند فقط برای «سَمبَل کاری» است و کمتر باشگاههایی از تولیدات خودشان استفاده میکنند.
سرمربی پیشین تیم فوتبال ذوبآهن خاطرنشان کرد: تیمهای سپاهان و ذوبآهن در ردههای مختلف پایهای بهترین تیمها را دارند و هر سال قهرمان میشوند اما در آخر میبینیم برای تیم بزرگسالانشان از شهرهای دیگر بازیکن میخرند. امثال شریفیها، کریمیها و ... در تیمهای پایه سپاهان و ذوبآهن زیاد است ولی بازهم میبینیم که این تیمها به دنبال بازیکن شهرهای دیگر رفتهاند، چراکه همه برای بقای خودشان کار میکنند و به آینده اهمیتی داده نمیشود. کسی تلاش نمیکند تا کار پایهای و زیربنایی انجام دهد. حذف شدن تیم جوانان مسئلهای بزرگتر از مشکلاتی است که آقایان مطرح میکنند و باید به خوبی عیبیابی کنیم.
کربکندی افزود: در زمانی که ما فوتبال بازی میکردیم به این ورزش عشق داشتیم. پدرمان اجازه نمیداد به فوتبال برویم و ساکمان را از بالای دیوار بیرون میانداختیم و یواشکی از خانه خارج میشدیم اما اکنون اگر بچهای هم علاقهای به فوتبال نداشته باشد پدرش به زور و با پول او را وارد فوتبال میکند، آن هم با کرم ضدآفتاب و آبمیوه بین تمرین! یک فوتبالیست با کرم ضدآفتاب و آبمیوه بین تمرین ساخته نمیشود بلکه یک استعداد باید سختی و ریاضت بکشد تا یک فوتبالیستِ خوب شود.
وی با اشاره به صحبتهای علی کفاشیان و هادی آیتاللهی که کادرفنی تیم جوانان را مقصر ناکامیها دانستهاند، اظهار داشت: متأسفانه دیواری کوتاهتر از دیوار مربیان وجود ندارد. ما در تیمهای باشگاهی، پایه و ملی دنبال این هستیم تا مربی را قربانی کنیم و اولین مقصر را مربی میدانیم. در فوتبال ملی مربی کمترین تقصیر را دارد و در تیمهای پایه هم با توجه به کم توجهیهایی که شده و عدم برگزاری مسابقات پایه در سراسر کشور نتوانستهایم استعدادی پیدا کنیم.
«مسابقات پایهها در همه جای کشور جداگانه برگزار شده و در تهران هم رقابتهای این بخش به صورت مجزا انجام میشود»، کارشناس فوتبال کشورمان با بیان این جمله تصریح کرد: تهران برای خودش حکومتی جداگانه تشکیل داده و مسابقات پایه بین دیگر استانهای کشور نیز مشخص نیست چگونه برگزار میشود و هیچ انعکاسی ندارد. در تمام ارکانها این بیتوجهی صورت میگیرد و تا به حال ندیدهام که مسئول مهمی مسابقات پایه را زیر نظر بگیرد. رسانهها باید به این موضوع توجه کنند. متأسفانه این کمتوجهی مربوط به تمام ارکان است. در حالی که زمان حضور ما در فوتبال و آن موقع که در رده جوانان بودیم بیشترین توجه به رده جوانان بود و مهمترین مسابقات در این رده برگزار میشد.
دروازهبان پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان پول را یکی از عوامل بدبختی فوتبال ایران دانست و گفت: از زمانی که پول بدون تفکر و برنامهریزی حرفهای وارد فوتبال ایران شد، رشدمان را متوقف کردیم. همین پول باعث شد به قهقرا برویم و فوتبالمان بدبخت شود. درست است که در همه جای دنیا پول زیادی در فوتبال خرج میشود و حتی بسیار بیشتر از ما در فوتبال دنیا پول خرج میشود اما همه قبل از اینکه پول را وارد فوتبالشان کنند تفکر و برنامهریزی حرفهای را یاد گرفتند، در حالی که ما ابتدا پول را وارد فوتبال کردیم و بعد به دنبال آن افتادیم که تفکر و برنامهریزی حرفهای را وارد فوتبالمان کنیم.
کربکندی با بیان اینکه باشگاهها از مقصران اصلی ناکامیهای فوتبال هستند، خاطرنشان کرد: وقتی باشگاهها برای تیمهای بزرگسالان میلیاردی خرج میکنند اما در فوتبال پایه خبری از سرمایهگذاری نیست و بیشتر درآمدزایی است، وقتی باشگاهی دیگر رشتههای ورزشی را هم دارد اما فقط نتایج فوتبال بزرگسالان برایش اهمیت دارد و در کنار هزینه میلیاردی و برای از «سَربازکنی» هزینهای هم برای دیگر رشتهها میکند، اوضاع فوتبال همین میشود.
وی یادآور شد: ما زمانی که به تیم ملی دعوت میشدیم شب از خوشحالی خوابمان نمیبرد اما اکنون از این داستانها نیست. بازیکنی که در رده امید قرارداد ۷۰۰، ۸۰۰ میلیونی امضا میکند دیگر تیم ملی برایش اهمیت ندارد و تمانم جانش را برای تیم ملی نمیگذارد.
کارشناس فوتبال کشورمان اعتقاد دارد مدارس فوتبال فقط دکانی برای پول گرفتن است. وی در این خصوص اظهار داشت: همه چیز فقط شده تبلیغات. مدارس فوتبال مثلاً نام رسول کربکندی را روی اطلاعیهها میزنند تا از این اسم استفاده کنند و پول بگیرند. خودم در مدارس فوتبال دیدم بازیکنی که ۸۰، ۹۰ کیلو وزن داشت و ۷۰ سانتیمتر عرضش بود در مدرسه فوتبال حاضر شد و مربی به خانواده او گفت اگر میخواهید فرزندتان رشد کند بهتر است در دوره بلند مدت او را ثبت نام کنید! آیا واقعاً بچهای که ۸۰، ۹۰ کیلو وزن دارد و ۷۰ سانتیمتر عرضش است استعدادی در فوتبال دارد؟ پیدا شدن استعداد در فوتبال ایران اکنون فقط از روی اتفاق است.
کربکندی با اشاره به نادر شدن استعدادهای فوتبال ایران، گفت: خوشبختانه استعدادهایی مانند سردار آزمون که به فوتبال اروپا رفته در جایی به فوتبالش ادامه میدهد که مجبور است حرفهای کار کند و این موضوع مثبتی به شمار میرود، چراکه فوتبالیستهای بزرگ ما همه دنبال تفریح، ماشین و عشق و حالشان هستند و کار دوم و سومشان فوتبال است. اصلاً به همین خاطر است که فوتبال ما چنین سرنوشتی را پیدا کرده است.
وی تصریح کرد: در تیم ملوان میبینیم که کمترین بودجه نسبت به دیگر باشگاهها صرف آمادهسازی تیم شده و تیمی بسته شده است که تقابلش با دیگر تیمها جنگ کاملاً نابرابر است. با این وجود با اولین ناکامی مربی مقصر میشود و تمام بدبختیها برای مربی است. همین مسئله باعث میشود به شخصیت یک مربی لطمه وارد شود. در فوتبال ما دیواری کوتاهتر از دیوار مربی وجود ندارد. این درد فوتبال ماست.
عضو سابق تیم ملی فوتبال کشورمان با بیان اینکه فدراسیون متولی اصلی فوتبال است، عنوان کرد: نمیتوان اشکالات فوتبال را از فدراسیون جدا کرد و تقصیرات را گردن کادرفنی انداخت و بگوییم چون تیم جوانان ناکام بوده کادرفنی مقصر است. تقصیرات بین همه تقسیم میشود و باید ببینیم فدراسیون، باشگاهها و آموزش و پرورش چقدر برای بیرون آمدن استعدادها تلاش کردهاند.
کربکندی با بیان اینکه در تیم ملی بهترینها انتخاب میشوند، اظهار داشت: فدراسیون و مربیان تیمهای ملی بهترینهایی را انتخاب میکنند که واقعاً بهترین نیستند، چون بهترین نداریم و اینهایی که به تیم ملی میآیند در بین هیچها بهترین هستند! جایی تولید نداریم و چیزی نکاشتهایم که اکنون درو کنیم. کسی هم به مصاحبه و نظرات کارشناسان اهمیت نمیدهد و آقایانی که پستی دارند فکر میکنند از همه بهتر هستند. رأس امور خودش را بهترین میداند و در آخر هم «لبخند ژکوند» تحویل میدهد! در انتخاب مربی هم هر کسی با هسته مرکزی رابطه داشته باشد مربی میشود و هر کسی که رابطه نداشته باشد کنار گذاشته میشود.