به گزارش نماینده به نقل از تسنیم، سیروس مقدم که فعالیت خود را در عرصه هنر هفتم را از سال ۱۳۵۵ با دستیاری کارگردان و طراحی صحنه و لباس در مجموعه تلویزیونی «دایی جان ناپلئون» آغاز کرد. در ادامه خودش در تلویزیون سریال‌های پرمخاطبی هم چون «چاردیواری»، «اغما»، «پیامک از دیارباقی»، «روزحسرت»، «رستگاران»، «زیرهشت»، «پایتخت» و «مدینه» راساخت.
نکته قابل توجه در کارنامه فیلم سازی سیروس مقدم، توجه ویژه او به مقوله زیارت و حرم امام رضا (ع) است که سریال‌های او را متمایز و دیدنی می‌کند.
با سیروس مقدم درباره حضور امام رضا (ع) در فیلم‌هایش به گفت‌و‌گو نشستیم.
آقای مقدم عشق و علاقه به امام رضا (ع) و توجه به موضوع زیارت و حرم امام هشتم در فیلم‌هایتان از کجا و چگونه در شما شکل گرفت؟
راستش از یک سفر آغاز شد، سفر به خانه خدا. بعد از سریال «نرگس» از طرف سازمان صدا و سیما به مکه مکرمه مشرف شدیم در آنجا حال و هوایی به من دست داد و دریچه‌های جدیدی روبروی من باز شد گویی که انگار خداوند متعال راه‌های خوب را جلوی پای من گذاشت و از من خواست در این راه‌ها گام بردارم. به دنبال این حس و حال سریال «چاردیواری» را ساختم که موضوع مشهد، زیارت و امام رضا (ع) و ارادت و اشتیاق نسبت به تشرف به حرم این امام عزیز را حکایت می‌کرد. بعد از این سریال بود که دیگر با خود قصد کردم هر کاری را که می‌خواهم بسازم به گونه‌ای باشد که موضوع زیارت و امام رضا (ع) در آن حتما نهفته باشد که این روند را در سریال «پایتخت» کلید زدم و خانواده نقی در پایان سریال به مشهد آمدند و به خواسته قلبی خود رسیدند. در پایتخت ۲ و ۳ نیز مشاهده کردید که نمایی از بحث زائر و زیارت در آن بود و حتی در سریال «چک برگشتی» نام فرزند تازه به دنیا آمده را رضا گذاشتند تا ارادت بنده و تمام تیم سریال به این امام عزیز کامل شود.
به نظرتان سینما و تلویزیون ما توانسته‌اند به ساحت امام هشتم (ع) ادای دین کنند؟
نه! اصلا! به نظرم سینما و تلویزیون ما تا کنون به صورت ویژه نتوانسته است دنیای وسیع و دانش عرفانی و ارادتی که نسبت به حضرت رضا (ع) در جهان موجود است را به تصویر بکشد و این مرا یاد «خسی در میقات» جلال آل احمد می‌اندازد. ما می‌توانستیم با انسجام بیشتری فیلم‌هایی که روایتگر ارادت و عظمت این امام عزیز باشد، بسازیم.
زمانی در سینما و تلویزیون می‌توانیم درست و تاثیرگذار حرف بزنیم که جذابیت را با معناگرایی، ترکیب کرده و از این تریبون بزرگ و وسیع پیام‌های خود را منتقل کنیم، یک سخنرانی بزرگ آنقدر مخاطبان گسترده‌ای ندارد ولی مخاطبان تلویزیون ما ۷۰ میلیون ایرانی مسلمان است پس وظیفه داریم که از این تریبون به نحو احسن استفاده کنیم و روایت‌ها و قصه‌های جذاب را به مردم منتقل کنیم. خود من سعی دارم این گونه عمل کنم. می‌بینید از سینمای گیشه و کلیشه دور شدم و ساختار فیلم‌هایم را به اعتقادات قلبی‌ام گره زده‌ام.
چه برنامه‌ای برای آینده دارید؟
آرزو دارم و خیلی دلم می‌خواهد یک سریال نمایشی طولانی با موضوع زیارت بسازم البته به صورت دقیق‌تر و مشخص‌تر که بتواند فرهنگ زیارت را معرفی کند. در این خصوص پیشنهادی هم شده ولی می‌خواهم در این سریال اقدام به رازگشایی‌هایی در خصوص زیارت و ارتباط مردم با امام رضای عزیزکنم و مقداری فرا‌تر از تولیدات قبلی عمل کنیم یا به گونه‌ای خلوت زائران را به تصویر بکشیم که این نیازمند هماهنگی بین دستگاهی و تسهیل در فرآیند آماده سازی دارد تا محدود نشویم و یک فعالیت بزرگ فرهنگی با یک تعامل ویژه رقم بخورد. می‌توانم بگویم شاید سریالی با مضمون مشخص‌تر راجع به فرهنگ زیارت، عشق، علاقه و ارادت مسلمین و ایرانیان به حضرت رضا (ع) بسازم و یکی از ارزوهای من این است که چنین سریالی درباره امام هشتم (ع) بسازم.