به گزارش نماینده به نقل از رجانیوز، فاصله چند ساعت پس از برگزاری همایشی با حضور طلاب، فضلا و اساتید حوزه در مدرسه فیضیه قم و ابراز نگرانی از شرایط فرهنگی حاکم بر کشور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با نگارش یادداشتی در روزنامه ایران، نسبت به معضلات فرهنگی ابراز نگرانی کرده است، حال آنکه به نظر می‌رسد مسئولیت وی در عرصه فرهنگ بیش از ابراز نگرانی کردن است و از این نظر باید تفاوتی میان او و مردم عادی باشد.
روز گذشته متنی در روزنامه دولتی ایران منتشر شد که به قلم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نگاشته شده بود. علی جنتی در یادداشتی با عنوان «ما هم نگران و دلواپسیم» ابتدا از دیپلماسی هسته‌ای دولت یازدهم دفاع کرده و بعد بخش اعظم نوشته‌اش را به برشمردن نگرانی‌های خویش اختصاص داده است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم معضلات اجتماعی و فرهنگی مختلفی چون اعتیاد، دروغگویی، حاشیه نشینی، بدحجابی و بی‌عفتی، طلاق و... را برشمرده و حتی مشکلات اقتصادی همچون رانت‌خواری یا تحریم‌های غرب را هم از قلم نیانداخته است.
علی جنتی در انتها از همه خواسته است «به جای راه انداختن کمپین‌ها و فراخوان هواداران و ایراد سخنرانی‌های آتشین، دست به دست یکدیگر بدهیم، مشکلات اساسی کشور را بشناسیم و با وحدت و همدلی و بدون متهم ساختن یکدیگر با پیروی از رهنمودها و ارشادات حکیمانه مقام معظم رهبری و حمایت از دولت خدمتگزار در این برهه خطیر و حساس کشور را بسازیم و به سمت آرمان‌های بلند جمهوری اسلامی ایران حرکت کنیم.»
اما وزیر محترم ارشاد به این نکته اشاره نکرده است که چرا مراجع تقلید، فضلا و طلاب حوزه های علمیه و رهبری معظم انقلاب، پس از تصدی امور فرهنگی کشور توسط وی، به ابراز نگرانی در زمینه مسائل فرهنگی پرداخته اند و اساسا چه رفتارها و حرکت هایی در طول دوره کوتاه مدیریتی وی انجام شده است که منجر به دلخوری مراجع عظام تقلید از رویکردهای فرهنگی دولت و برگزاری همایش اعتراضی توسط علما و فضلای حوزه های علمیه شده است.
یادداشت نه چندان بلند وزیر ارشاد را می‌توان یک فرافکنی ناشیانه به شمار آورد! اینکه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سهم خویش بعنوان متولی یکی از موثرترین نهادهای فرهنگی کشور را با بقیه مردم در وضعیت فرهنگی یکی دانسته و فکر می‌کند همینکه مثل آنها ابراز نگرانی کند، کافیست، واقعا تاسف آور است.
فرض کنید چاله‌ای بزرگ در خیابان ایجاد شده و هر از گاهی عابری در آن می‌افتد و مجروح می‌شود. و مسئول مربوطه هم با بیل و کلنگ بالای چاله ایستاده است و همراه با مردم ناله سر می‌دهد و با افتخار می‌گوید که من هم چاله را می‌بینم! من هم نگرانم، من هم از شنیدن ناله کسانی که در آن می‌افتند و مجروح می‌شوند، دلم ریش است، من هم...!
یادداشت وزیر ارشاد همانقدر غیر قابل دفاع است که ناله‌های آن مسئول بیل بدست و از این دو بدتر آن است که همان مسئول بیل بدست همزمان با ابراز نگرانی از وجود چاله خودش هم مشغول عمیق‌تر کردن چاله باشد و البته همصدا با مردمی که دور و بر ایستاده‌اند نگران باشد!
آیا درک این موضوع بدیهی سخت است که فارغ از اینکه خیلی از نگرانی‌های فرهنگی با سخنان و عملکرد وزیر در همین مدت کوتاه مسئولیت تشدید شده است، وزیر ارشاد غیر از نگرانی باید کار دیگری هم بکند؟
آقای وزیر! سهم شما و همکارانتان در ایجاد یا تشدید برخی از همین نگرانی‌ها چقدر است؟ شما که در چند جای نوشته‌تان سخن از رهنمودهای رهبر انقلاب به میان می‌آورید، آیا سخنان صریح ایشان در چند وقت گذشته درباره حمایت از جناح فرهنگی مومن، لزوم نقش نظارتی و ممیزی دولت در فرهنگ، هشدار نسبت به رخنه‌های فرهنگی و... را نشنیده‌اید؟ آیا واقعا فکر می‌کنید که حمایت از صادق هدایت، محمود دولت آبادی، یدالله رویایی و... حمایت از جناح فرهنگی مومن است؟ آیا حذف ممیزی را بعنوان اصلی‌ترین دغدغه اهالی فرهنگ معرفی کردن هم راستا با سخنان رهبری است؟ آیا تلاش برای از میان برداتشن فیلترینگ، آوردن حراج کریستی به ایران و مجوز دادن به نشریاتی چون «دنیای زنان» و... مقابله با رخنه‌های فرهنگی است یا ایجاد رخنه؟ آقای وزیر واقعا اینطور فکر می‌کنید، یا مردم ایران و مخاطبانتان را ساده‌لوح فرض کرده‌اید؟!
مرور فعالیت علی جنتی و مجموعه وزارت ارشاد در چند ماهه اخیر نشان می‌دهد که خیلی از نگرانی‌های فرهنگی در همین چند ماه تشدید شده است. اما حتی اگر این واقعیت بدیهی را هم ندیده بگیریم باید از وزیر ارشاد پرسید که شما در این چند ماه دقیقا چه کاری برای رفع این نگرانی‌ها کرده‌اید؟ و جالب آن است در حالی که مسئول فرهنگی ارشد کشور فکر می‌کند ابراز نگرانی کردن شاهکار بزرگی است، این مردم عادی هستند که علاوه بر ابراز نگرانی خود دست بکار شده و با به راه انداختن فعالیت‌های خودجوش فرهنگی سعی می‌کنند سهمشان در عرصه فرهنگ فراتر از ابراز نگرانی بوده و به رفع نگرانی بیانجامد.
اینکه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پاسخی به این سوال بدهند یا نه چیزی را تغییر نخواهد داد چرا که هر کودک خردی هم می‌فهمد سهم، نقش و مسئولیت یک مسئول فرهنگی با مردم عادی در مواجهه با معضلات و مشکلات فرهنگی متفاوت است. اگرچه ممکن است خود وزیر ارشاد این را نداند یا اینگونه جلوه بدهد که نمی‌داند و دوست داشته باشد که مثل همان مسئول بیل بدست همصدا با مردم فقط ناله سر دهد!
آقای جنتی! بهتر است پیام هشدارهای این ماهها را قبل از آنکه خیلی دیر شود درک کند. عدم فراهم شدن زمینه سفر دولت به شهر مقدس قم، و یا عدم حضور رهبر معظم انقلاب در نمایشگاه کتاب تهران و یا هم آوایی فضلای حوزه در ابراز نگرانی از شرایط فرهنگی کشور، پیام های صریحی در دل خود دارد که ممکن است دیر پرداختن به آنها شرایط را به گونه دیگری تغییر دهد.