پس از اظهار نظر ویکتوریا دانشور، خواهر سیمین دانشور و همسرش مبنی بر پیدا شدن دستنوشتههایی از سیمین دانشور و جلال آلاحمد در منزل مسکونی آنها که بنا بر اظهار نظر وی شامل دستنوشتههای سیمین دانشور و مرتبط با کتابهایی میشود که از او منتشر شده و نیز سه دفترچه دستنویس از آلاحمد و همچنین وصیتنامه او پیش از سفر حج خطاب به همسر و برادرش و نیز پرویز داریوش، از سوی وی اعلام شد که این یادداشتها برای بررسی در اختیار داناییفر قرار گرفته است.
محمدحسن داناییفر نیز این روزها میگوید که مشغول بررسی این یادداشتهاست و هنوز نمیتواند نظر جامع و کاملی در مورد آنها بدهد اما با این حال تاکید دارد که بخشی از این دستنوشتهها متعلق به جلال آلاحمد است.
داناییفر اما تاکید دارد که تا چند هفته آینده و پس از پایان بررسیهایش نظر خود در مورد این یادداشتها و محتوایش را اعلام خواهد کرد.
پیش از این عنوان شده بود که یادداشتهای آلاحمد از ترس دستیابی ساواک به آنها از سوی سیمین دانشور در مکانی در منزلش مخفی شده بود اما هیچ گاه به این سوال پاسخ داده نشد که چرا این یادداشتها در تمامی سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی منتشر نشدهاند.
همچنین ممکن است رمان مفقودشده دانشور نیز در میان دستنوشتههای پیدا شده از او در منزلش باشد؛ رمانی با عنوان «کوه سرگردان» که تالیف آن در سال ۸۶ به پایان میرسد و دانشور آن را برای چاپ به نشر «خوارزمی» میسپرد و قراردادی هم با این نشر برای چاپ کتاب میبندد.
علیرضا حیدری مدیر فقید نشر خوارزمی نیز بعد از خواندن این اثر و ویرایش آن، کتاب را به دانشور برای مطالعه و اعلام نظر باز میگرداند اما دانشور پس از این ماجرا، بیمار و در بیمارستان بستری میشود و بعد از آن نیز هوشیاری این نویسنده به مرور دچار ضعف میشود. به هر حال از آن زمان، دیگر اثری از این رمان به چشم نمیخورد و در همین حین علیرضا حیدری، مدیر نشر خوارزمی هم از دنیا میرود.
در سالهای گذشته کوششهای اطرافیان سیمین دانشور برای پیدا کردن این رمان نتیجه نداد و لذا این شائبه مطرح شد که شاید این رمان اصلاً نوشته نشده باشد. در مقابل اما شواهدی وجود دارد که ثابت میکند این رمان نوشته شده ولی کسی آن را به سرقت برده است.