به گزارش نماینده به نقل از دانا علی یونسی، دستیار رئیس جمهور در امور اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی روز گذشته به شیراز سفر کرد که این سفر حاشیه هایی را نیز به همراه داشته است.
در بدو ورود یونسی به فرودگاه شیراز، جمعی از دانشجویان اطراف وی را گرفته و شعار «مرگ بر منافق» و مرگ بر «فتنه گر» سردادند.
علی رغم برنامه‌ریزی شورای هماهنگی غیرقانونی اصلاح‌طلبان استان فارس برای ملاقات یونسی با آیت‌الله ایمانی نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز و هم‌چنین دیدار با بیت مرحوم آیت‌الله ملک حسینی، نماینده ولی فقیه در کهگلویه و بویر احمد، این آیات عظام حاضر به پذیرش یونسی نشدند.
گفته می شود یونسی در راستای مشروعیت بخشی به برخی از فعالیت‌های غیرقانونی اصلاح‌طلبان، ملاقات هایی هم داشته باشد که با هوشیاری مراجع و مردم شیراز، این دیدارها لغو شد.
در پایان نیز قرار بود همایش عمومی اصلاح‌طلبان با همکاری جهاد دانشگاهی دانشگاه شیراز و با حضور یونسی برگزار شود که این برنامه نیز به خاطر عدم صدور مجوز لغو شد.
این سومین همایشی است که اصلاح طلبان به دنبال برگزاری آن هستند که تا کنون تنها یکی از این همایش ها با سفارش معاون اول رئیس جمهور، جهانگیری، برگزار شده و این همایش در بقیه موارد لغو شده است.
گفته می شود تأکیدات بیش از حد یونسی بر روی اقلیت و سخن راندن در باب حقوق اقلیت ها در ایران این شائبه را به وجود می آورد که تا کنون اقلیت ها از حقوقی در کشور برخوردار نبودند.
آنچه که مسلم است ایران اسلامی از ابتدا با قومیت های مختلفی به وجود آمده است که هر کدام از این قومیت ها در مرحله های خاص به کمک کشور شتافته اند و در حال حاضر ایران کشوری یک پارچه با یک ملت است.
اخیراً برخی از افراد در دولت با دامن زدن به بحث های قومیتی سعی در بر هم زدن این یکپارچگی دارند؛ این افراد مأموریت های خاصی برای تقابل قومیت های ایران دارند.
اقلیت های مختلف و قومیت های کشور ایران از ابتدا حتی بیشتر از حقوق دیگر کشور ها از حق شهروندی برخوردار بوده اند؛ امروز دانشجویان از همه مذاهب و قومیت ها در کنار هم به تحصیل می پردازند؛ مشاغل زیادی وجود دارد که در انها قومیت های مختلف مشغول به کار هستند.
در مجلس شورای اسلامی هم حتی با توجه به کم بودن تعداد برخی از قومیت ها در کشور، هر قومیت برای خود یک نماینده داشته و این موضوع مربوط به سال های بسیار دور در کشور است.
قطعاً پس از اظهار نظرهای اینچنینی ما نه تنها شاهد افزایش وحدت اقلیت ها نبوده بلکه حساسیت آنها بسیار بیشتر شده و حتی در مواردی موجبات تحرک اقلیت ها فراهم شد.