به گزارش نماینده ؛ این مجری تلویزیون گفت: سه‌شنبه شب (۱۵ بهمن‌ماه) ساعت ۸ شب از طرف دفتر اطلاع‌رسانی نهاد ریاست جمهوری با من تماس گرفته شد و از من برای حضور در گفت‌وگو با آقای روحانی دعوت شد و من به دلایل مختلف که مفصلا توضیح داده‌ام به خاطر عدم حضورم عذرخواهی کردم و گفتم که امکان حضورم نیست و نمی‌آیم و به آقایان توضیح دادم و گفتم که من حدود یک ماه مسافرت بودم و اصلا در جریان حال و هوا و اوضاع نبودم. حتی صبح روز چهارشنبه هم در تماسی تلفنی مجددا به آقایان اعلام کردم که من برای برنامه‌ی گفت‌وگو تلویزیونی با رییس جمهور نمی‌آیم. به همین خاطر اصلا بحث قطع همکاری با صداوسیما نبوده است.

ندا سپانلو در بخش دیگری از گفت‌وگویش درخصوص الزام آزادی عمل صداوسیما در انتخاب مجریانی که با روسای قوا به گفتگو می‌نشینند، دیدگاهش را اینگونه عنوان کرد: من بر اساس تجربه‌ای که خودم درخصوص گفتگو با آقای روحانی داشتم، می‌توانم بگویم هر دو باری که مجریان تلویزیون با آقای روحانی گفتگو داشتند، پیشنهادات به صورت نامه از طرف دفتر اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری به سازمان صداوسیما اعلام شد و تا آنجا که من شخصا به شکل رسمی در جریان این اتفاقات بودم تا به حال در مورد حضور خود من در گفت‌وگو با آقای رییس جمهور مخالفتی نشده است.

وی تاکید کرد: هر دو باری که به این برنامه دعوت شدم از طرف دفتر آقای ضرغامی و حتی خود آقای ضرغامی، با مجریانی که مورد نظر نهاد ریاست جمهوری بودند موافقت شده بود.

این مجری در ادامه‌ی این مطلب اضافه کرد: قاعدتا با توجه به شناختی که صدا‌و‌سیما نسبت به نیروهایش و همچنین توانایی آنان دارد، لازم است بگویم بهترین بازوی مشورتی، سران سه قوه خود صداوسیما می‌تواند باشد، به جهت اینکه به آنها بگوید چه کسی برای مصاحبه با آنها مناسب‌تر است. حالا اگر خود سران سه قوه هم نظری دارند در یک جلسه مشورتی می‌توان به نتیجه رسید.

سپانلو ادامه داد: من فکر می‌کنم یکی از دلایلی که آقای ضرغامی در این خصوص به شورای نظارت نامه نوشت این باشد که هر بار درست لحظه‌ای که برنامه باید به روی آنتن می‌رفت بینندگان با یک مجری غیرمنتظره بدون اینکه هماهنگ و اعلام شود، مواجه می‌شدند.

او همچنین ادامه داد: من فکر می‌کنم ظاهرا خانم پوریامین قبل از برنامه گفتگو با رییس جمهور بدون اطلاع صداوسیما انتخاب شده‌اند و به نظر من علت نامه آقای ضرغامی بیشتر از اینکه چه کسی مجری را انتخاب کند، این است که چرا بدون مشورت این عمل انجام گرفته است. اگر به واقعیت این قضیه هم فکر کنیم می‌بینیم سازمانی که کارش این است و همه‌ی افراد، حوزه‌ها و توانایی‌هایشان را خوب می‌شناسد اگر به عنوان مشاور قرار نگیرد دیگر چه کسی از بیرون می‌تواند بهتر از استعدادهای آن زیرمجموعه‌اش، استفاده کند.

سپانلو در بخش دیگری از صحبت‌هایش در این خصوص توضیح داد: یک زمانی هست که رییس جمهور یا یکی از سران سه قوه یک کشور می‌خواهد شخصا با مردم صحبت کند و اخباری را به مردم اعلام کند به نظرم ۱۰۰ درصد رضایت آن مقام مسئول مهم است چرا که می‌خواهد با احساس راحتی و آرامش با کسی که روبه‌رویش نشسته است ارتباط برقرار کند و اطلاعاتش را بگوید، به همین خاطر حتما باید نظرش لحاظ شود اما یک زمانی است که صداوسیما خودش درخواست یک گفت‌وگوی خبری و چالشی را با یکی از سران سه قوه ترتیب می‌دهد، بر این اساس طبیعی است که در این شرایط مقام مسئول باید تشریف بیاورد و به سوالات پاسخ دهد که این دو قضیه کاملا متفاوت هستند.

این مجری تلویزیون در ادامه در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا احتمال این وجود دارد که در گفتگوهای بعدی با رییس جمهور شما به عنوان مجری انتخاب شوید؟ خاطرنشان کرد: لازم است بگویم با وجود تمام انتقادها و حرف و سخن‌هایی که بعد از مصاحبه‌ی گزارش ۱۰۰ روزه‌ی آقای روحانی به وجود آمد، اجرای اولین برنامه تلویزیونی گفتگو با رییس جمهور با دو مجری دیگر برایم تجربه فوق‌العاده‌ای بود و من از آن گفتگو چیزهای جالبی دستگیرم شد ولی جا دارد بگویم درخصوص اینکه باز هم من به عنوان مجری مقابل رئیس جمهور قرار بگیرم باید با هماهنگی سازمانی باشد که من در آن کار می‌کنم چرا که همه ما به عنوان کسانی که زیرمجموعه صداوسیما هستیم برای هر گفتگویی نباید به این شکل به تقابل با سازمان خودمان بیفتیم و این ناهماهنگی‌ها به‌وجود بیاید؛ چرا که به هر حال وقتی یکی از سران سه قوه می‌خواهد در یک برنامه تلویزیونی صحبت کند قطعا از یک هفته قبل خیلی راحت می‌توان برای حضور مجریان به توافق رسید و از طرفی هم فرد مقابل را آماده کرد؛ بنابراین این پیش طراحی‌ها را می‌توان قبل از برنامه انجام داد که به نظر نمی‌رسد کار سختی باشد.

سپانلو در پایان سخنانش تأکید کرد: من فکر می‌کنم هیچ مجری، گوینده و هر کسی که در تلویزیون کار کرده باشد، وجود ندارد که دلش نخواهد در گفتگو با سران سه قوه شرکت کند. به نوعی آخر کار هر کدام از همکاران من می‌تواند اجرای همین برنامه‌ها باشد و به نوعی اجرای اینگونه برنامه‌ها باعث افتخار هر مجری‌ است.