به گزارش «نماینده» به نقل از رسالت، سيد اميرحسين قاضي‌زاده با بيان اينکه اعتدال بايد تعريف شود تا به يک تعريف مشترک برسيم، اظهارداشت: اعتدال در حوزه اجرايي به معناي رفتار مبتني بر تدبير، عقلانيت و عدالت است.
وي در خصوص تعدد برداشت‌ها از واژه اعتدال، گفت: بايد بفهميم ترجمه سياسي اعتدال به چه معناست و اگر منظور از اعتدال تساهل و تسامح باشد که ترجمه خيلي بدي از اين لغت است و نمي‌توان اسم يک نوع بي‌توجهي و بي‌قيدي را اعتدال بگذاريم. قطعا منظور روحاني به عنوان يک عالم ديني، انقلابي و مبارز سياسي قبل از انقلاب که رفتار رژيم طاغوت را تحمل نمي‌کرد، اين نيست وگرنه به صف انقلابيون در مبارزه با طاغوت نمي‌پيوست.
وي ادامه داد: البته مقدمه اين بحث تدين است. تدين به معنايي که خود فرد متدين باشد، کفايت نمي‌کند بلکه براي آن فرد بايد متدين کردن مردم و توسعه دين‌داري موضوعيت داشته باشد. يعني آرماني‌ترين هدفي که آن فرد بخواهد دنبال کند اين باشد که احکام الهي در جامعه مستقر شود و بايد اين سئوال را بپرسيم که در اين زاويه از تعريف، چهره‌اي مانند اميرالمومنين اعتدال‌گرا محسوب مي‌شود يا خير. چرا که الگوي ما معصومين هستند و زماني‌که چنين مفاهيمي را عنوان مي‌کنيم، بايد يک الگوي عملي را مدنظر داشته باشيم.
قاضي‌زاده اسلام را دين اعتدال دانست و تصريح کرد: اگر از اسلام به عنوان «خيرالامور اوسطها» مد نظر است، پس برنامه‌هاي ديني و اسلامي نيز به معناي برنامه‌هاي اعتدالي است و تمام جنبه‌هايي که اسلام دارد بايد مد نظر باشد.