«نماینده»، محمد کاظم انبارلویی*: ۱- مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان نظام از اهمیت انتخابات و نقش آن در اقتدار ملی بر ۴ نکته کلیدی تأکید کردند:
الف- انتخابات مظهر قدرت ملی است.
ب- انتخابات آخر سال مهم است اگر درست برگزار نشود ، ضعف ملت و کشور است.
ج- اگر می‌خواهید جلوی فشار دشمن را بگیرید باید قوی شویم ابزار مهم قوت کشور همین انتخابات است.
د- مسئولین از همین حالا راهبرد «مشارکت» ، «امنیت» ، «سلامت» و «رقابت» انتخابات را مشخص کنند.
۲- زیرساخت‌های مردم‌سالاری دینی در ایران بسیار نیرومند و محکم است طی چهار دهه گذشته قوت و استحکام آن در تندبادها و طوفان‌های سیاسی نشان داده‌شده است.
جنگ سخت و نرم دشمن حتی نتوانسته است یک روز برگزاری انتخابات را پس‌وپیش کند.
«جمهوریت» نظام یک رکن از ارکان اقتدار ملی و «اسلامیت» آن به مشروعیت الهی نظام تکیه دارد و این دو دوروی سکه مردم‌سالاری دینی در ایران است.
۳- از وقتی‌که آمریکایی‌ها با زدن زیر میز قرارداد اجتماعی و مقبولیت کسی که آراء اکثریت را آورده با انقلاب رنگی زده‌اند. جهان شاهد روی کارآمدن دولت‌های بی‌ثبات و متزلزل و دموکراسی‌های بی‌رمق شده است. همین انتخابات اخیر آمریکا را ببینید که با افتضاح برگزار شد. دوقطبی‌های کاذب دشمن دموکراسی هستند و دولت و ملت را از راه‌حل‌های معقول برای حل مشکلات خارج می‌کنند و قدرت دست کسانی می‌افتد که سهام قدرت ارباب زر و زور و تزویر را تضمین کند.
۴- خط‌دار بودن بسیار مهم است اما خط بازی کشور را از مسیر درست مردم‌سالاری دور می‌کند. کشور نیاز به «تفکر سازمان‌یافته» برای پاسخ به سؤالات مهم درموضوعات اقتصادی، اجتماعی ،
سیاسی و امنیتی دارد. با هنرمندی‌های فردی و مقطعی کار به سامان نمی‌رسد. کسانی که خود را در معرض رأی مردم قرار می‌دهند باید حظّی از «معارف حکومتی» داشته باشند. بحث کارآمدی و کاربلدی بسیار مهم است.
باید کسی که خود را در معرض رأی مردم قرار می‌دهد سابقه وفاداری به نظام ، انقلاب و مردم داشته باشد.
«برنامه‌دار» و «مشکل‌گشا» باشد و از حریت لازم برای تشخیص درست خود برخوردار باشد.
۵- خدا رحمت کند مرحوم استاد پرورش را یک وقتی یک خاطره‌ای از جلسات هیئت دولت موسوی نقل می‌کرد، جالب بود. او می‌گفت: هر وقت در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی به دلیل فقد دانش کافی گیر می‌کردیم می‌گفتند باید یک کمیسیونی تشکیل شود این مسئله را آنجا حل کنیم.کمیسیون هم که تشکیل می‌شد از درون آن تصمیم صائبی بیرون نمی‌آمد.
۶- کشورداری نیاز به تولید فکر دارد. مملکت‌داری به تقوای سیاسی و حرکت بر مدار «علم» و تکیه بر نهاد علم در کشور دارد. اگر از این مسیر نرویم دچار دوقطبی‌های کاذب می‌شویم مشکلات کشور و مردم بر روی دست مسئولین می‌ماند و هر دولت و هر مجلس درجه انباشت آن بالا می‌رود. دشمن در حفره و شکاف دوقطبی کاذب، کشور را به سمت ناکارآمدی هدایت می‌کند.
۷- مراکز تولید فکر در نظام‌های مردم‌سالار «رسانه» و «حزب» است در ایران چون این دو استقامت کافی برای تولید فکر ندارند باید دست به دامان «حوزه» و «دانشگاه» به‌عنوان دو مرکز تولید علم رفت و سؤالات مهم و اساسی و کلیدی را از این دو نهاد خواست. پاسخ‌های درست این دو نهاد طی ۴ دهه گذشته بسیاری از مشکلات را حل کرده و در آینده هم حل خواهد کرد.
نخبگان این دو نهاد باید در یک نظم و انتظام مردم‌سالاری ساحت انسانی و نیروی کارآمد، قوای کشور را شکل دهند تا مشکلات حل شود.
دغدغه رهبری روی مشارکت، رقابت ، سلامت و امنیت انتخابات برای این است که با عبور از دالان جنگ شناختی دشمن به دولت و مجلس مقتدر ،مسئله حل کن و کارآمد برسیم و انتخابات به اقتدار ملی و ناامیدی دشمن از فشار منجر شود.