«نماینده»/عیسی صبوری، کارشناس حوزه پارلمان: در روزهای منتهی به انتخابات ۴ خرداد هیئت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی نمایندگانی در این زمینه فعال شده و تلاش می‌کنند تا در این جایگاه قرار گیرند.
گرچه به نظر می‌رسد عملکرد هیئت‌رئیسه در سال دوم با کمترین حاشیه همراه بوده اما فعالیت برخی نمایندگان برای حضور در این ترکیب در سال سوم جالب به نظر می‌رسد.
گروه پایداری چه می‌خواهند؟
شکست سیاسی پایداری در انتخابات شورای شهر که حتی یک عضو خود را در شورای شهر تهران ندید در کنار شکست پیاپی در طرح‌های خود در مجلس یازدهم آن‌ها را به‌سوی تلاش برای حداقل یک کرسی در انتخابات ۴ خرداد وادار کرده است.
از تلاش برای رقیب سازی جهت جداسازی خود از محمدباقر قالیباف که با سرلیستی او پایشان به مجلس یازدهم باز شد تا وارد شدن حداقلی در هیئت‌رئیسه همه برنامه این گروه جهت بقا در عرصه سیاسی ست.
در این راستا یکی از اعضای این گروه در روزهای اخیر با یک نامه سخیف و با ادبیاتی ضعیف خطاب به رهبر انقلاب تحلیلی تأسف‌آور ارائه کرده که بر اساس اخبار غیررسمی تأثیر بسیار بدی در بیرون پارلمان و نهادهای ناظر نسبت به این فرد و جریان حامی‌اش داشته است.
سیاست تضعیف رییس مجلس این سؤال را مطرح می‌کند که این گروه در کشاکش مشکلات مردم چگونه دغدغه‌اش صرف این موضوع شده است.
این جریان پس از آنکه الیاس نادران را رقیب رییس مجلس دید ترجیح داد تا آقاتهرانی را کاندیدا نکند و هزینه شکست مقابل قالیباف را ندهد و نیابتی به رقابت بپردازد؛ گر چه کماکان احتمال حضور آقاتهرانی وجود دارد و وی در جلسه‌ای در روزهای اخیر نسبت به حضور ترغیب شده است.
بسیاری از تحلیلگران حوزه پارلمان معتقدند شکست در پروژه صیانت که مردم را مقابل مجلس قرار داده بود بیشترین انگیزه این جریان برای تضعیف رییس مجلس است.
آنچه همگان را متعجب کرده آنکه چگونه این افراد با سرلیستی فردی وارد مجلس می‌شوند و امروز مقابل او صف‌آرایی می‌کنند.
عدم توان رقابت با رییس مجلس و پیش‌بینی شکست قطعی باعث شده تا آن‌ها پشت نادران قرار گیرند و پژمانفر را برای کاندیداتوری نائب رییسی به صحنه بفرستند. گر چه وضعیت پژمانفر در مقایسه با دیگران مدعیان نائب رییسی همچون نیکزاد و مصری متزلزل به نظر می‌رسد اما راهی جز این رقابت برای ماندن درعرصه سیاسی ندارند لذا جلسات عصرانه در منزل یکی اعضا نتیجه‌اش چنین تصمیمی شده است.
حضور حاجی‌بابایی، عزیزی و ذوالنوری نیز در رقابت نایب‌رئیسی نشان می‌دهد پایداری فاقد پایگاه اجماعی برای تصاحب این صندلی جهت حضور پژمانفر است و شکست او قطعی به نظر می‌رسد. برخی معتقدند او کماکان به دنبال کمیسیون اصل ۹۰ است و این رقابت در جهت نیل به جایگاه سابق تدارک گردیده ست.
در نائب رئیسی بیشترین شانس کماکان برای نیکزاد و مصری است و دیگر رقبا با انگیزه‌های متفاوت در صحنه حاضرند.
تنها امید گروه پایداری تضعیف رأی رییس مجلس است و تصور می‌کنند با این اقدام وجهه خود را بازسازی می‌کنند.
اصلاح‌طلبان بنام مستقلین چه می‌کنند؟
این گروه با رأی حدود ۳۵ نفر در مجلس یازدهم تلاش می‌کنند تا با گرایش به گروه‌های دیگر مؤثر واقع شوند. به نظر می‌رسد در بحث ریاست گرایش آنان خلاف گروه پایداری است و به سمت نادران نخواهند رفت اما درباره سایر جایگاه‌های هیئت‌رئیسه در حال مذاکره‌اند.
فعالین دیگر چه کسانی‌اند؟
پیرهادی، یوسفی، رشیدی، حاجی‌دلیگانی، کریمی‌فیروزجایی، دهنوی، متفکرآزاد، موسوی و سلیمی اعضای فعلی هیئت‌رئیسه‌اند که در کنار نیکزاد و مصری کماکان برای حضور در هیئت‌رئیسه شانس زیادی داشته اما رقبایی جدی همچون امیرآبادی، نادری، دشتی، فرهنگی، رضایی، بدری، نجابت و... را در پیش روی خود می‌بینند که با توجه به سوابق پارلمانی برخی از آن‌ها، احتمال رأی‌آوری دارند؛ البته تعدادی دیگر از نمایندگان هم برای حضور فعال‌اند اما میزان رأی‌آوری آنان مبهم است.
بانوان فعال شده‌اند؟
بانوان نماینده گرچه کمترین فعالیت را دارند اما ناامید نیستند. پاشایی و فلاحی در تلاش‌اند تا بتوانند در هیئت‌رئیسه حضور یابند اما عدم اجماع میان بانوان دیگر اولین مشکل آنان است. گر چه پاشایی به حمایت نمایندگان شمال غرب امید دارد اما کار دشواری برای حضور در هیئت‌رئیسه پیش روی بانوان است.
انتخابات هیئت‌رئیسه ۴ خرداد به‌عنوان تنها دستور آن روز جلسه علنی خواهد بود و بلافاصله با مشخص شدن ترکیب جدید برای سال سوم، جلسه علنی تعطیل و نمایندگان به دیدار رهبر انقلاب خواهند رفت.